ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

วันนี้ผมได้นำเงินที่หยอดกระปุกไว้(แทบทุกคืน) ตามหลวงพ่อวัดท่าซุงสอน ไปทำบุญหยอดตู้ที่ วัดวชิรธรรมสาธิต ซอย101/1 มาครับ มาอนุโมทนาบุญร่วมกันนะครับ ขอให้ผลบุญที่ผมได้รับถึงเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกท่านครับ สาธุ

 

โมทนา สาธุ ครับ คุณ ตูน

 

นำบุญมาฝากครับ
วันนี้โอนเงินร่วมเป็นเจ้าภาพสร้างสมเด็จองค์ปฐมหน้าตัก ๒๑ ศอก
ประดิษฐาน ณ วัดท่าขนุน จ.กาญจนบุรี

 

สาธุอนุโมทนาสาธุ ค่ะ

 

รายงานทริปกฐินวัดเขาวง ๖ พ.ย. ๕๔

หลังจากที่ฝันเห็นองค์พระที่ถวายองค์สูงใหญ่เท่าต้นโพธิ์ ก็เลยมีความคิดว่าต้องไปกฐินที่วัดเขาวงให้ได้ แต่ทีนี้จะไปยังไงนี่ซิ โทรไปหาคุณหนิง คุณหนิงก็บอกว่าให้โทรไปหาน้าหมง (คนข้างวัด) เพราะเห็นว่าจะไป เราก็โทรไปหา ตอนแรกยังไม่สรุปเรื่องเส้นทาง ก็เลยยังไม่รู้เรื่องสถานที่ แล้วก็มีคนเดินทางร่วมแล้วสามคน เราก็เลยว่า เดี๋ยวขอถามพี่วิ (แม่หมูอ้วน) ก่อนว่าจะไปด้วยกันหรือเปล่า แล้วจะโทรกลับอีกที

วันเสาร์ก็สอนมโน หลวงพี่นัฐท่านก็มากับโยมสองสามคนแวะมาเยี่ยม ก็สนทนากับท่านจนถึงบ่ายสี่โมงเย็น ถึงได้โทรกลับไปหาน้าหมง ปรากฏว่าคนเพิ่มจากสามเป็นสี่คนแล้ว รถน้าหมงเป็นกระบะแคป ซึ่งถ้าเบียดๆกันมันก็จะนั่งไม่สบาย พี่วิเองก็ปวดเข่าด้านขวา ส่วนเราก็มีปัญหาเข่าด้านซ้าย ฮา พอกัน คนแก่ก็แบบนี้แหละน๊า พี่วิก็เลยว่าเดี๋ยวจะลองให้น้องสาวหาเช่ารถแท็กซี่ไปกัน ปรากฏว่าแท็กซี่เรียกแพง แถมจะวิ่งอ้อมไปไกลมาก ส่วนจะนั่งรถตู้ไปก็ต้องไปต่อมอเตอร์ไซด์อีก ก็ลำบากพี่วิจะนั่งไม่ได้ เลยบอกกันว่า ไม่ได้ไปก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงพวกเราก็ทำบุญไปแล้ว อนุโมทนาอยู่ที่บ้านก็ได้ แต่ในใจตัวเองก็ยังคิดว่ามันต้องได้ไปซิ เพราะไปฝันซะขนาดนั้นแล้ว แล้วทันใดก็นึกถึงน้องคิมขึ้นมาได้ เลยลองโทรไปชวนทอดกฐินกัน น้องคิมบอกว่า “พอดีนัดเพื่อนจะไปลากเรือให้เพื่อน เดี๋ยวผมรอเพื่อนติดต่อมาก่อนนะครับ ถ้าเพื่อนไม่ไป เดี๋ยวผมจะไปกับพี่ รอไม่เกินสองทุ่มนะพี่ แล้วผมจะโทรกลับ” ตอนนั้นก็ประมาณห้าโมงเย็นแล้ว ก็บอกพี่วิว่าให้พี่กลับไปก่อน ถ้าน้องคิมโทรมาว่ายังไง แล้วจะโทรไปบอกพี่ พอพี่วิกลับไปแล้ว เราก็ออกไปนอกบ้านแต่โทรศัพท์ไม่ได้เอาไป ใจก็คิดว่า ยังไงก็ต้องได้ไป เดี๋ยวน้องคิมต้องยกเลิกนัดเพื่อน แล้วไปงานกฐินแน่ๆ ถามพระท่านว่าจะได้ไปงานกฐินหรือเปล่า ท่านก็บอกว่าได้ไป

ไปข้างนอกได้สักพักก็กลับมาบ้าน น้องคิมโทรมาสองหนไม่ได้รับ (หกโมงกว่าเอง โทรกลับมาแล้ว อิอิ) เราก็เลยโทรกลับไป น้องคิมถามว่า “พรุ่งนี้กี่โมงดีครับพี่” (ฮา) ก็ตกลงนัดเวลากันเรียบร้อย น้องคิมจะมารับตอนเช้าเจ็ดโมงครึ่ง เราก็เลยโทรไปหาพี่วิว่าได้รถแล้ว น้องคิมตกลงไป เดี๋ยวตอนเช้าจะไปรับ พอเช้าน้องคิมก็มารับ ตอนออกจากบ้านแล้วกำลังจะไปรับพี่วิ น้องโส่ยโทรมาว่า ไปงานกฐินกี่โมง ออกกี่โมงจะไปด้วย (จ๊ากก ออกกันมาแล้ว) เลยบอกน้องว่า พี่ออกมาแล้วจ้า แล้วน้องอยู่ตรงไหนอ่ะ น้องโส่ยบอกพระรามสอง เราก็ อ้าว พระรามสองแถวบ้านน้องคิมเลย นี่ถ้ารู้ก่อนคงได้ออกมาพร้อมกัน น้องคิมได้ยินที่เราคุยก็บอกว่า เดี๋ยวผมย้อนกลับไปรับก็ได้พี่ ไม่มีปัญหา เราก็ว่า ไปได้เหรอ น้องก็ว่า ได้ครับพี่ รับพี่วิแล้วเดี๋ยวขึ้นทางด่วนไป (น้องคิมสุดยอดอ่ะ นายแน่มาก) เลยส่งโทรศัพท์ให้คุยกันว่าจะไปรับที่ไหนยังไง เพราะเราไม่คุ้นเคยแถวนั้น นัดแนะกันเรียบร้อย ก็ไปรับพี่วิ เสร็จแล้วก็ย้อนกลับไปรับน้องโส่ยที่บิ๊กซีพระรามสอง รับน้องโส่ยแล้วก็ขึ้นทางด่วน แล้วมาต่อโทลเวย์ ระหว่างทางก็เห็นรถจอดกันเต็มไปหมด สารพัดชนิด รถเก๋ง แท็กซี่ รถบัส ไม่เว้นแม้แต่รถหุ้มเกราะของทหารด้วย (อย่างว่าแหละนะ ของแพง ต้องย้ายหนีน้ำก่อน ถ้าจมน้ำไปนี่ หลายพันล้านหายวับ)

อะไรที่ไม่เคยเห็นก็ได้เห็น เห็นรถไปจอดบนทางด่วน บางคนก็ไปกินอยู่บนโน้นเลย ขยะก็มีเกลื่อน มีมอเตอร์ไซด์รับจ้างบนทางด่วนด้วย ปกติจะไม่ได้ขึ้น รถบางคันที่จอดไว้ก็โดนชนซะยับเยิน ไม่รู้ว่าป่านนี้เจ้าของรู้หรือยัง อุตส่าห์เอามาจอดหนีน้ำ แต่มาเจอเรื่องอื่นแทน ช่วงที่อยู่บนโทลเวย์ ก็ได้โทรหาน้าหมงว่าถึงไหนแล้ว น้าหมงบอกว่าเพิ่งลงจากโทลเวย์ รถติดเพราะว่าเขากั้นให้ขบวนผ่านด้วย เราก็ว่าเนี่ย รถติดมาก น้าหมงบอกว่า ตางทางลงมันจะแย่งกันไงเพราะจะเหลือเลนเดียว เราก็ว่า ก็คงแบบนั้นแหละ จากสามเลนไปบีบเหลือเลนเดียว รถที่จอดไว้อีก เลยติดยาว แล้วกว่าจะลงจากโทลเวย์ได้ ใช้เวลาเป็นชั่วโมงๆ แค่ระยะทางเหลือเพียง 1 กิโลเมตรถึงทางลง เฉพาะช่วงนั้นใช้เวลา 1 ชั่วโมง ลงไปแล้วก็จะเจอน้ำที่ยังท่วมขังอยู่ แต่รถก็ผ่านไปได้ ช่วงที่อยู่บนโทลเวย์ น้าหมงโทรกลับมาบอกว่าจะลองไปเส้นวังน้อย เพราะเห็นเขาว่ารถกระบะผ่านได้แล้ว น้าหมงถามว่า พี่สาวมารถอะไร ก็บอกว่า คาริบเบียน สูงกว่ากระบะนิดหน่อย น้าหมงว่าเดี่ยวผมลองก่อนนะพี่ ถ้าผ่านได้ พี่ก็ต้องผ่านได้ เพราะถ้าผ่านได้ ก็ตรงเลยไม่ต้องอ้อม สรุปน้าหมงก็ผ่านไปได้ โทรมาบอกว่าให้มาได้เลย ช่วงนั้นเวลาก็ปาไปสิบเอ็ดโมงกว่าๆแล้ว เราก็ว่า ยังไงก็ต้องไปทางวังน้อยแหละ เดี๋ยวไม่ทัน เพราะตามกำหนดเขาทอดกฐินกันตอนบ่ายโมง ตอนเริ่มเข้าทางวังน้อย เห็นน้ำตอนแรกๆก็ยังว่าน่าจะไปได้ พอวิ่งๆไป น้ำก็เริ่มสูง เห็นน้ำแล้วก็ให้รู้สึกอึดอัดเพราะกำลังของน้ำน่าดู รถก็ต้องวิ่งสวนกัน เพราะว่าอีกฝั่งต่ำกว่า น้ำลึกมาก ตอนที่รถใหญ่วิ่งสวนมานี่ หุหุ ระทึกได้ใจจริงๆ เราก็พาเด็กๆไปด้วยก็ให้เด็กๆช่วยไปให้รอดปลอดภัย

 

รายงานทริปกฐินวัดเขาวง ๖ พ.ย. ๕๔ (ต่อ)

แบบนี้เคยขอน้องเล็กให้ช่วยมาหนหนึ่งแล้ว เมื่อปี 52 โน่นแหละ น้ำท่วมแถวๆคอนโด เลยคอนโดเราไปหน่อย เราขับรถออกมาแล้วถึงได้เห็นว่าน้ำมันท่วม ก็ว่าจะกลับรถ แต่ว่ารถสวนมาตลอด กลับก็ไม่ได้ ต้องฝืนขับไปข้างหน้าอย่างเดียว แล้วรถเรามันก็โหลดๆนิดๆ เจอน้ำตีใต้ท้องรถดังตลอดเวลาเลย เลยต้องบอกน้องเล็กให้ช่วยไปให้รอดนะ ไม่ใช่มาตายกลางทาง เพราะเราก็เห็นรถแท็กซี่จอดตายหลายคัน แต่กลับก็กลับไม่ได้นี่นา ก็ต้องทนดันทุรังขับไปข้างหน้านั่นแหละ กว่าจะไปได้แต่ละคืบ ลุ้นดีจริงๆ แล้วก็มีกระบะคันใหญ่ มันวิ่งสวนมาอย่างแรงเลย น้ำกระจายเชียว เราก็คิด แหม มันไม่คิดถึงคนอื่นมั่ง เราเองตอนนั้นปิดแอร์แล้ว เพราะกลัวน้ำตีใบพัดพัง พอเห็นกระบะวิ่งสวนมาแบบนั้น เราก็หยุดรถเลย ไม่วิ่งต่อ รอให้กระบะไปพ้นก่อน เพราะถ้าขืนวิ่งสวนกันไป น้ำสองฝั่งจะตีกระทบกันแรงเข้าไปอีก เดี๋ยวรถเราจะแย่ พอกระบะพ้นไปแล้ว ก็ค่อยๆคลานไปต่อ (ฮา) พ้นไปจนถึงซอยที่สูงหน่อย น้ำก็ไม่ค่อยมีแระ ก็ขับๆไป ว่าจะไปที่ซีคอนก่อน แล้วค่อยกลับบ้าน พอขับมาถึงปากซอย อ๊ากกก ถนนศรีนครินทร์อยู่ต่ำกว่าซอย น้ำท่วมหมดเลย เห็นรถจอดตายอยู่หลายคัน เราก็คิดหนัก ทำไงดีฟะ ถอยก็ต้องกลับไปทางเก่า ไปเจอน้ำอีกตั้งไกล แต่ถ้าเสี่ยงลุยลงถนนไป ขับไปอีกหน่อย ก็จะถึงสะพานข้ามไปที่ซีคอนได้ ถ้าไปถึงสะพานนี้ได้ก็รอดแล้ว สองจิตสองใจ สุดท้ายตัดสินใจลุยลงถนนศรีนครินทร์ บอกน้องเล็กเลยว่าช่วยให้แม่ขับไปให้รอดนะ น้ำอย่าเข้ารถด้วย แล้วก็ขอบารมีพระให้ช่วยด้วย ตอนก่อนที่จะขับลงไปก็ไปจอดดูไลน์ถนนก่อน ว่ามันเป็นยังไง มองๆว่ารถมันจอดตายกันตรงไหน น้ำตรงไหนที่มันจะตื้นที่สุด จากนั้นก็ลงไปเลย โอ้โฮ...ลึกมาก แต่ก็ตั้งสติพยายามขับไปเรื่อยๆ น้ำนี่ตีใต้ท้องรถ จนเราเองก็คิดว่า น้ำมันน่าจะเข้ารถแล้ว เพราะว่าลึกกว่าที่เราขับมาเมื่อกี้อีก รถจอดตายหลายคันมาก รถบางคันก็ไม่ได้โหลดเหมือนรถเราด้วย แต่สุดท้ายเราก็ขับไปจนถึงสะพานจนได้ เย้..แล้วก็ขับไปจอดที่ห้างซีคอน รอจนน้ำลดแล้วค่อยกลับบ้าน แผงหน้ารถมีแต่เศษหญ้าอะไรติดเต็มไปหมด ฮาฮา ตอนหลังเอารถไปเปลี่ยนน้ำมันเครื่องกับน้ำมันเกียร์ เพราะกลัวว่าน้ำมันเข้าตอนไปลุยน้ำท่วม ปรากฏว่าน้ำมันเกียร์อะไรนี่ยังใสดีอยู่เลย พี่ที่เป็นช่างหม้อน้ำที่รู้จักกัน ก็ยังแปลกใจว่ารถเราขับไปได้ยังไงวันนั้น เพราะรถอื่นที่สูงกว่ารถเรา ยังจอดตายเป็นแถว น้ำเข้า รถเราน้ำก็ไม่เข้า แถมไปได้ตลอดรอดฝั่งอีก หุหุ อภินิหารมีจริง ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

นอกเรื่องไปซะยาว กลับมาเรื่องกฐินต่อ พอลุยผ่านวังน้อยมาได้แล้ว ก็รีบเลยกลัวไม่ทัน น้องคิมก็เหยียบซะ เพราะว่าเวลาก็ใกล้เต็มที เราก็คิดว่า เอาเหอะ ทันก็ทัน ไม่ทันก็ไม่ทันนะ ก็บอกกันในรถว่า ถ้าไม่ทันก็ถือว่ามาเที่ยววัดละกันนะ (ก็ต้องปลอบใจกันก่อน เห็นน้องคิมรีบซะ เราก็สงสารด้วย) น้องคิมก็บอกว่า แต่มันก็น่าเสียดายนะพี่ ผมว่าอาจจะเลื่อนบ้างนะ เราก็คิดว่าน่าจะไม่ทอดบ่ายโมงตรงหรอก น่าจะเลท ใจก็ขอบารมีพระไปด้วย ท่านก็ว่าไปทัน แล้วก็ส่งจิตไปหาหลวงตาด้วย บอกหลวงตาว่า ให้รอพวกหนูหน่อย พวกหนูกำลังมา แถมยังงกอีกนะ ขอให้ได้ไปทันไม่พอ ขอให้ว่ามีเวลาได้นั่งพักกินน้ำกินท่าให้หายเหนื่อยด้วยก็ดี ตอนนั้นเกือบบ่ายโมงแล้ว คุณหนิงโทรมาถามว่าถึงไหนแล้ว ก็บอกไปว่าอยู่ตรงนี้ๆ คุณหนิงว่า ก็ใกล้ถึงแล้วซี ให้เข้าทางนี้นะ ใกล้หน่อย น้องโตก็โทรมาถามว่าถึงไหนแล้ว ผมถึงวัดแล้วนะ ก็บอกว่ารถมันติดมาก ก็ถ้าทันก็ทันละ ไม่ทันก็ไม่รู้จะว่ายังไงเนอะ แล้วพวกเราก็ไปถึงวัดเอาตอนบ่ายโมงกว่า จอดรถเสร็จเดินเข้าไปในวัด มองเห็นหลวงตาท่านนั่งรับสังฆทานอยู่ ก็ใจชื้นว่า คงยังไม่ได้ทอดกฐินหรอก

โทรหาคุณหนิง ก็โทรไม่ติด เลยโทรหาน้าหมง ถามว่าอยู่ไหน น้าหมงว่า อยู่ตรงถังสังฆทานด้านหลังหลวงตา (ฮา) มองไม่เห็น อยู่ใกล้เกินไป เลยเดินไปช่วยเขายกถังสังฆทานเก็บเข้าที่ เพราะคนอื่นๆขอตัวไปเข้าห้องน้ำกันหมด ก็ถามน้าหมงว่า ทอดกฐินไปหรือยัง น้าหมงบอกว่ายังพี่ ทอดบ่ายสอง...โล่งอก สรุปว่าทัน พอทุกคนกลับมาจากห้องน้ำเราก็บอกว่า ทอดกฐินบ่ายสอง ทุกคนยิ้มออกเลย น้องคิมนี่บอก โล่งเลย ถ้าไม่ทันเสียดายแย่ ก็ว่าจะไปหาอะไรกินกันก่อน แต่ขอไปถวายสังฆทานกับหลวงตาก่อนดีกว่า ตอนที่เข้าไปถวาย โชคดีว่าช่วงนั้นไม่มีคน เว้นช่วงพอดี เราเข้าไปพอหลวงตาเห็นหน้าก็ยิ้มอย่างมีเมตตาแล้วก็พูดว่า “สวัสดีๆ อ่ะเข้ามาๆ” รู้สึกปิติมาก ก็ได้ถวายสังฆทานพร้อมผ้าไตรและพระพุทธรูปด้วย คนอื่นๆก็ถวายด้วยเหมือนกัน

เสร็จแล้วพวกเราก็ไปหาอะไรกินกันก่อน มีเหลือแค่ก๋วยเตี๋ยว ทุกคนพูดเหมือนกันหมดว่า อะไรก็กินหมดแหละตอนนี้ (ฮา) ก็ไปเจอคุณหนิงกับน้องแก้วและคนอื่นๆ นั่งอยู่แถวนั้นพอดี ก็ว่าเดี๋ยวมาคุยไปหาอะไรกินก่อน ตอนไปเข้าแถวรอก๋วยเตี๋ยวก็ไปเจอน้องโตกับแฟนพอดี ระหว่างนั้นมีพี่ผู้หญิงถือถาดมาถามว่า ได้ลูกชิ้นปลากันหรือยัง เขาใส่ถุงไว้ พวกเราก็คนละถุงสองถุง พอได้ก๋วยเตี๋ยวมา ก็มานั่งก้มหน้าก้มตากินกันแบบไม่คุยเลย แบบว่าหิวจัด อิอิ คุณหนิงกำลังนับเงินอยู่กับน้องตุ๊ก ก็พอดีเขาประกาศเรียกตัวแทนคณะให้ไปนั่งในที่ที่จัดไว้ คุณหนิงก็เลยว่า “ฝากนับด้วยนะ คุณสาว ไปก่อนละ” อ้าว...ชิ่งไปเลยทั้งสองคนไรฟะ ฮา เราก็ก๋วยเตี๋ยวกำลังคาปากอยู่ แหม.. พอดีน้าหมงกับแฟนเดินมา เราก็เลยวานให้สองคนนี่นับเงินให้หน่อยว่ามันมีเท่าไหร่ กำลังนับๆอยู่น้องวินเดินมาร่วมบุญเพิ่มอีกหนึ่งพันบาท อนุโมทนาด้วยค่ะ สรุปยอดคือ 41,370 บาท เห็นมีเหรียญอยู่ ก็เลยคิดจะเปลี่ยนเป็นแบงค์ใส่แทน แต่ว่าเหรียญมันมีสามสิบบาท แลกยังไงก็ต้องมีเหรียญอยู่ดี เลยใส่เติมเข้าไปให้เป็นยอดเต็มๆเป็น 41,400 บาท แล้วก็เอาไปให้คุณหนิง แต่เห็นมีคนมาขอร่วมบุญเพิ่มอีก จำไม่ได้แล้วว่าเท่าไหร่ ต้องถามคุณหนิง

 

รายงานทริปกฐินวัดเขาวง ๖ พ.ย. ๕๔ (จบ)

ตอนที่เดินไปที่ศาลาที่จัดพิธี เราไปเห็นต้นโพธิ์เข้าก็ขนลุก เพราะในฝันของเราที่เห็นว่าองค์พระองค์ใหญ่เท่าต้นโพธิ์เลยต้องไว้ด้านนอก แล้วก็ไม่นึกว่า ณ ใกล้ๆศาลาที่ทำพิธีจะมีต้นโพธิ์อยู่จริงๆ ต้นใหญ่เท่าที่เห็นในฝันเลย แบบนี้เลย ทุกคนก็พากันไปนั่งที่เก้าอี้ พอได้เวลาก็ทำพิธีทอดกฐิน ก็เห็นว่าสมเด็จท่านเสด็จมารับ มากันครบหมด เทวดา พรหมก็เยอะไปหมด แล้วก็ถึงเวลาที่ถวายองค์พระสมเด็จองค์ปฐม หลวงตาถามว่าจะถวายองค์พระใช่ไหม เดี๋ยวหลวงตารับเอง หลวงตาก็เมตตามารับถวายองค์พระของพวกเราทุกคนค่ะ เมื่อเสร็จสิ้นพิธีแล้ว หลวงตาก็ยังเมตตามาถ่ายรูปร่วมกับพวกเรา ตอนที่ถ่ายรูปเสร็จแล้ว ก็เล่าให้หลวงตาฟังถึงเรื่องความฝัน

ดิฉัน – หลวงตาคะ เมื่อวานตอนเช้ามืด หนูฝันว่าองค์พระที่ถวายนี่น่ะค่ะ องค์ใหญ่เท่าต้นโพธิ์ด้านนอกเลยค่ะ

หลวงตา(ยิ้มอย่างมีเมตตา) – เป็นบารมีของพระพุทธเจ้าท่านนะ

ดิฉัน – ค่ะ

หลวงตา – ตกลงมาทันเนอะ (หวาย..หลวงตารู้ ฮาฮา)

ค่ะ – ค่ะ ตอนแรกนึกว่าจะมาไม่ทันแล้วค่ะ

จากนั้นก็มีท่านอื่นๆต้องการถ่ายรูปกับหลวงตาบ้าง เราก็เลยออกมาให้คนอื่นได้มีโอกาสบ้าง ก็ออกมาถ่ายรูปต้นโพธิ์ มายืนคุยกัน แล้วบางคนก็ไปเดินชมสถานที่ ไปไหว้พระในโบสถ์ ไม่นานก็แยกย้ายกันกลับ พวกเราออกจากวัดตอนบ่ายสามโมงครึ่ง ขอบอกว่าขากลับรถติดมากถึงมากที่สุด มากกว่าตอนขามาอีก เพราะว่าถนนช่วงที่น้ำท่วมเขาให้วิ่งสวนกัน วิ่งได้ฝั่งละเลน แต่ฝั่งเราน่ะ จากที่มันมากันสามสี่เลน มันก็เลยแย่งกันเพื่อที่จะไปให้เร็ว แทนที่จะได้ไปเร็วเลยได้ไปช้าเลย ติดแหง๊ก แล้วทำให้รถสวนมาวิ่งต่อไม่ได้ด้วย เพราะดันไปขวางเลนเขา ก็เลยไปไหนกันไม่ได้ละเป็นชั่วโมงๆ ช่วงวังน้อยที่ยังมีน้ำท่วมสูง ตอนกลางคืนนี่ดูน่ากลัวกว่ากลางวันอีก ดีนะขับตามกันมาเรื่อยๆ ถ้ามีแค่คันเดียว ได้มีหนาวกันบ้างละน่า มองไปเห็นแต่น้ำเวิ้งว้างเชียว พวกเราหลับไปกันคนละยกสองยกแล้ว ก็ยังไม่ถึงกรุงเทพ สงสารน้องคิมมาก ขับคนเดียว รถเกียร์ธรรมดาด้วย ปวดขาแย่เลย (ไม่รู้จะเข็ดหรือเปล่า สงสัยงานหน้าไม่กล้าไปไหนด้วยแน่ๆ อิอิ) มาถึงหน้าปากซอยบ้านพี่วิเอาตอนสี่ทุ่ม ก็เลยแวะกินข้าวต้มกันก่อน พี่วิเลี้ยงค่ะงานนี้ อนุโมทนาด้วยค่ะ กินเสร็จก็เข้าไปส่งพี่วิ แล้วก็มาส่งเราที่บ้าน ถึงบ้านประมาณเที่ยงคืน เหนื่อยสุดๆ อาบน้ำเสร็จเข้านอนเลย เพราะว่าปวดหัวด้วย สลบเหมือด ส่วนน้องคิมมาบอกว่ากลับถึงบ้านตีสาม เพราะว่าไปส่งน้องโส่ยที่บิ๊กซี เอารถจอดไว้ที่นั่น ยามไม่ให้เอาออก เพราะไม่มีบัตรมา เลยต้องไปส่งน้องโส่ยที่บ้านก่อน แล้วค่อยกลับบ้าน สุดยอดเลยน้องคิม ยกนิ้วให้ อึดมากและนายแน่มาก อนุโมทนากับบุญของน้องในครั้งนี้ด้วยจริงๆ ขอให้น้องเจริญยิ่งๆขึ้นไปทั้งทางโลกและทางธรรมค่ะ และอนุโมทนากับทุกๆท่านที่ได้ร่วมงานบุญในครั้งนี้ด้วยนะคะ ขอให้ทุกท่านเจริญยิ่งๆขึ้นไปทั้งทางโลกและทางธรรมด้วยเช่นกันค่ะ สาธุ

 

เคยแต่อ่านครับไม่เคยโพสเลยวันนี้เอาซะหน่อยครับ วัดเขาวงนี่ได้ไปมาเมื่อตอนต้นเดือนตุลาครับ วันนั้นบวงสรวงสร้างพระศรีอาริยเมตตรัยพอดีก็ได้ทำบุญกับหลวงตาครับได้สนทนาการฝึกเจโตกันพอสมควร ท่านเมตตาสูงจริงๆ เอเรื่องลุยน้ำท่วมนี่อภินิหารมันมีจริงๆครับพี่เจอมาแล้ว5555

 

Anumo...tana...satu...naka.

 

Anumo....tana...satu....naka.

 

กราบโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยนะค่ะ และขอบคุณเจ้าของกระทู้ดีดี คุณMe, myself ที่กรุณาเล่าเรื่องสนุก และสาระธรรมที่ดีค่ะ ดิฉันเพิ่งเข้ามาอ่านถึงหน้า 6 แต่ก็จะอ่านให้ครบทุกหน้าค่ะ ดิฉันมีความสนใจสมัครเป็นสมาชิกชมชนมโนมยิทธิ จะสมัครเป็นสมาชิกได้อย่างไรค่ะ และก็มีสนใจอยากฝึกมโนมยิทธิด้วยค่ะ ขอความกรุณาแนะนำด้วยค่ะ


เคยมีประสบการณ์เกี่ยวการนั่งสมาธิมาบ้างค่ะแต่เป็นเพียงภาพนิมิติประมาณปี 2552 เห็นภาพนิมิตน้ำท่วมกรุงเทพฯ ท่วมสูงถึงตึกสองชั้น ก็เล่าให้เฉพาะคนใก้ลชิดฟัง ไม่กล้าเล่าให้คนอื่นฟังกล้วเขาหาว่าเราบ้าและว่าเราเพ้อเจอค่ะ ใครเขาจะเชื่อว่าน้ำที่ไหนจะท่วมถึงตึกชั้นที่สอง และอีกนิมิติเห็นตัวเองท่องนรกค่ะเห็นแล้วก็น่ากลัวสุดๆ ความร้อนขอแสงแดดที่ว่าร้อนยังไม่ได้เสี่ยงของความร้อนในนรก แต่ดิฉันก็ยังมีความสงสัยเหมือนเดิมค่ะ ว่าเราอุบาทานไปเองหรือเปล่า ฮิฮิ จะติดตามอ่านผลงานต่อๆไปนะค่ะ

ขออนุโมทานบุญ กับคุณ my self ค่ะ ขอผลบุญรักษาและขอให้เจริญทั้งทางโลกและทางธรรมค่ะ

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ จะสมัครเว็บชุมชนให้ส่ง PM ไปหาคุณหนิง (Doughnut) บอก username ที่จะใช้แล้วก็อีเมล์ค่ะ เดี๋ยวคุณหนิงจะจัดการให้ค่ะ

 

สวัสดีครับ
นำบุญมาฝากครับ
วันนี้ได้มีโอกาสไปกราบหลวงตาวัชรชัย ที่วัดเขาวง(ถ้ำนารายณ์) สระบุรี
พร้อมทั้งได้ทำบุญสังฆทานชุดใหญ่ และได้ทำบุญหยอดตามตู้ต่างๆ กับทางวัดด้วยครับ
ได้เห็นสมเด็จองค์ปฐมที่ได้ร่วมกันสร้างถวายสวยงามมากเลยครับ ^^
โมทนาบุญพร้อมครับ

 

โมทนา สาธุ จ้า

ในถ้ำเย็นมาก น่านั่งสมาธิมาก ผมยังไปแอบหลับมาหน่อยนึงเลย 555 (หลับตาน่ะ)

 

สวัสดีค่ะ วันเวลาผ่านไปรวดเร็วมาก อีกไม่กี่วันปี ๒๕๕๔ ก็จะอำลาพวกเราไปแล้ว.. แต่ก่อนจะหมดปี.. อย่าลืมว่า คนไทยยังมีช่วงวันที่จะเป็นศูนย์รวมจิตใจของคนไทยทั้งชาติ อีก ๑ วัน นั่นคือช่วงวันเฉลิมพระชนมพรรษา ขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ พระองค์ท่านทรงเป็นที่รักยิ่งของปวงชนชาวไทย รักมากแค่ไหน ไม่รู้ เพราะไม่มีสิ่งที่จะมาเปรียบเทียบได้ค่ะ

เมื่อช่วงวันพ่อปีที่ผ่านมา ศูนย๋พุทธศรัทธานอกจากจะจัดงานบวชเนกขัมมะตามปกติแล้ว ยังเป็นศุภวาระครอบรอบ ๒๕ ปี ของการก่อตั้งศูนย์พุทธศรัทธา รวมถึงจัดพิธีฉลองสมโภชน์พระนาคปรก รูปหล่อหลวงปู่ปาน-หลวงพ่อฤาษีและหอพระ พิธีสร้างพระชำระหนี้สงฆ์ทันใจ(เสร็จในวันเดียว) หน้าตัก ๔ ศอก และทอดผ้าป่าสามัคคี เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา และถวายพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลมหาราช

ก่อนที่จะถึงวันครบรอบ ๒๖ ปี ในการก่อตั้งศูนย์พุทธศรัทธาปีนี้นั้น ทราบจากอจ.วิภาพร และอจ.ชนะ ว่าทางศูนย์พุทธศรัทธาได้ปิดทององค์พระชำระหนี้สงฆ์เรียบร้อยแล้ว อานิสงค์ในการร่วมสร้างพระชำระหนี้สงฆ์และปิดทองพระชำระหนี้สงฆ์ ที่พวกเรามีส่วนในบุญนั้น ครบถ้วนสมบูรณ์

จึงกราบขออนุญาตนำภาพองค์พระชำระหนี้สงฆ์ที่อจ.วิภาพรดำเนินการปิดทองทั้งองค์ สมบูรณ์แล้ว มาให้ทุกท่านได้โมทนาบุญร่วมกันค่ะ (ขอบอกว่า องค์พระงามมากค่ะ .. ใช้คำว่า งาม..นะคะ ทองสุกสว่างเหมือนหล่อด้วยทองเหลืองทั้งองค์)





ส่วนภาพต่อไปนี้ เป็นภาพช่วงวันที่ ๕-๖ ธันวาคม ๕๓ ค่ะ







อานิสงค์บุญของเด็กๆ เหล่านี้ด้วยที่ได้มีส่วนร่วมสร้างองค์พระชำระหนี้สงฆ์

กราบโมทนา และขออนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่านด้วยค่ะ

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

3-5 ธ.ค.นี้ ใครว่างเชิญชวนไปบวชเนกขัมมะกันนะคะ แล้วเจอกันที่ศูนย์ค่ะ

 

สาธุ อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ องค์พระท่านงามจริงๆ เหมือนหล่อด้วยทองเหลืองจริงๆ อย่างพี่หนิง Doughnut กล่าวค่ะ

 

สาธุ สาธุ สาธุ กราบอนุโมทนาสาธุ ค่ะ สวยงาม งดงามมากจริงๆค่ะ

 

เพิ่มเติมให้ค่ะ

ขอเชิญร่วมบำเพ็ญมหากุศล


งานบวชเนกขัมมะบารมี ครั้งที่ ๗๔
งานทำบุญฉลองครบรอบ ๒๖ ปีการก่อตั้งศูนย์พุทธศรัทธา

และพิธีถวายพระชำระหนี้สงฆ์ทันใจ (ปิดทองคำแท้ทั้งองค์)
​

เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา และถวายพระราชกุศลวันพ่อแห่งชาติ

วันเสาร์ที่ ๓-วันจันทร์ที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔
ณ ศูนย์พุทธศรัทธา สำนักปฏิบัติพระกรรมฐานสาขาวัดท่าซุง
๗๗ หมู่ ๗ ต.บ้านหมอ อ.บ้านหมอ จ.สระบุรี ๑๘๑๓๐
​

ถ้าไม่ติดงานอะไร หรือต้องทำความสะอาดบ้านที่น้ำลดระดับแล้ว อยากเชิญเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ กัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ ​

 

อนุโมทนาสาธุกับพี่สาว พี่หนิงและทุกๆ ท่านด้วยครับ...สาธุ สาธุ สาธุ