ประกาศเตือนภัย ๒๕๕๔ ภาคเหนือทลาย ภาคใต้ถล่ม

ผมไม่ได้มองถึงเรื่องกระแสน้ำเพียงอย่างเดียวครับ ผมมองถึงปริมาณน้ำมหาศาลด้วยครับ

ลองดูภาพจำลอง ถ้าเขื่อนศรีนครินทร์แตกครับ 30 กม. ยังไงก็ไม่พอ

ถ้าไม่มีการประกาศเตือนภัย ผมเชื่อว่าไม่รอดครับ

ผมพยายามไม่คิดใดๆทั้งสิ้นว่าเราควรทำอย่างไร รู้อย่างเดียว เมื่อมีการเตือนภัยผ่านลำโพงกระจายเสียงเท่านั้น วิ่งอย่างเดียวครับ ขึ้นที่สูงครับ

ผมไม่มีประสบการณ์น้ำป่่าไหลรุนแรงผ่านบ้าน ครับ สรุปว่า ผมไม่ออกความเห็นส่วนนี้ดีกว่าครับ กลัวแนะนำไป เดี๋ยวจะไม่ได้แบบนั้นครับ เพราะปัจจัยมันเยอะครับ มันวัดยากครับ ผมมองทั่วประเทศครับ ไม่ได้เอาบนดอยเพียงอย่างเดียวครับ ภูมิประเทศ ระดับน้ำในเขื่อน แหล่งตัดไม้ทำลายป่า ท่อนซุง หินขนาดใหญ่

แต่ผมยังยึดหลักตามพื้นที่โดยทั่วไปใช้อยู่ครับ คือ วัดระดับน้ำฝน แจ้งเตือนภัยให้กับลูกบ้าน และอพยพ ครับ ผมเชื่อว่า เป็นวิธีการที่ดีสุด และง่ายที่สุด สำหรับชาวบ้าน ปุถุชนธรรมดา ที่อาจจะไม่มีเงินสร้างแพ ครับ

คนอ่านก็มาก คนต่างพื้นที่ ต่างภูมิประเทศ เยอะครับ

ผมอยากทราบว่าที่ท่าน นักรบเงา กล่าวมานี้ จุดไหนครับ

 

ผมเคยล่องแก่ง เรือยางลำหนึ่ง ช่วยกัน พาย 10 คน มีคัดหน้า 2 คน คัดหลัง 1 คน นอกนั้นช่วยกันพายข้าง

ล่องแก่งในระดับ 4-5 ถ้าคนไม่เชี่ยวชาญพอ ก็ไม่สามารถควบคุมแพได้

เหมือนกัน ถึงคุณจะสร้างแพบ้านมา ปัจจุบัน ผมไม่รู้ล่ะครับ ได้เคยลองลอยแล้วหรือไม่ หรือ ไม่เคยลองลอยเลย ถึงจะเคยลองลอยแล้ว แต่มันแค่กระแสน้ำไม่แรง

แล้วถ้ามันมาแรงๆ จะทำอย่างไง มีผู้คนคอยตัดสินใจทำอะไรไหม ถ้ามันพัง มันคว่ำไป จะทำอย่างไร ผมถึงว่าไม่อยากพูดว่า จะแก้ไขอย่างไรครับ ตามที่บอกยึดหลักชาวบ้านทั่วไปอยู่ สิ่งที่ทำได้ มันทำได้เท่านั้นครับ ชาวบ้านไม่มีเงินพอที่จะสร้างแพใหญ่ๆ ยึดบ้านหรอกครับ ผมพูดตามความเป็นจริง ปัจจัยเสี่ยงหลายๆ มันเยอะมาก

แค่ปากช่อง ปักธงชัย ที่คนเคยคิดว่า ไม่ท่วม มันท่วมมาแล้วครับ

 

สิ่งที่ทำอย่างแรกคือ ต้องพูดให้ชาวบ้านเข้าใจ และเตรียมพร้อมอยู่ตลอดเวลา ในที่ราบเชิงเขา

เพราะยังไงปัจจุบัน คนไม่ค่อยเชื่อเยอะมากครับ ผมไม่ได้หมายถึงคนในนี้หรอก ถ้าเอาให้มันเป็นรูปธรรม ต้องทำให้ชาวบ้านเข้าใจก่อน และตั้งสถานีวิทยุชุมชน เตือนภัย ด้วย อาจจะทำให้เหมือนซ้อมหนีภัยสึนามิ ครับ คล้ายๆกัน

ต้องมีการซ้อมอยู่ตลอดเวลา เป็นสิ่งที่ ผู้นำหมู่บ้านควรต้องทำ นี่สำคัญที่สุด ผู้นำหมู่บ้านหลายที่ดี หลายที่ก็ไม่ดี แล้วแต่นิสัยของผู้นำหมู่บ้านเองด้วย

 

ถึงน้ำสูง 2 เมตร แต่ก็เชี่ยวในระดับหนึ่ง และอย่าลืมนึกถึง ดินถล่ม ด้วย โดยเฉพาะบ้านติดริมตลิ่ง มีโอกาสถูกกัดเซาะได้ง่าย พังทลายได้อีก

เสาเข็มเอาไม่อยู่แล้ว ต้องผูกเชือกอีก แล้วเชือกที่ใช้ ก็ต้องมีขนาดเท่า เชือกผูกเรือส่งสินค้าด้วยครับ แล้วจะผูกกับอะไร ล่ะ ??

 

ขอบคุณมากๆครับผม อนุโมทนาครับ...สาธุ...สาธุ

 

ผมมองว่า การรับข้อมูลข่าวสารด้านภัยพิบัติของคนเรามันหลากหลายมากกว่า บางคนเชื่อคำทำนาย บางคนเชื่อวิทยาศาตร์ บางคนเชื่อตามหลักความเป็นจริงที่เห็นชัดเจนโดยปัจจุบัน ผมเป็นอย่างที่สาม เชื่อตามหลักที่เห็น

การเตรียมการไม่ใช่สิ่งที่ผิดอะไร การเตรียมการเป็นการวางแผนเนิ่นๆ เพื่อรองรับภัยในอนาคต ที่อาจจะเกิดขึ้นก็ได้

สิ่งที่เราทำได้ คือ เริ่มจากตัวเราเอง เราเชื่อแบบไหน เราทำแบบนั้น เราเตรียมการของเราเอง คนอื่นไม่ต้อง แล้วแต่ความเชื่อของแต่ละคน ไม่จำเป็นต้องร่วมกับใครก็ได้ ต่างคนต่างมีอุดมการณ์ของตนเอง

การเตรียมพร้อมต้องมองถึงความเป็นไปได้ของแต่ละคน และปัจจัยอื่นๆมันมีมาก มันเป็นเพราะความไม่เที่ยง ไม่แน่นอน แต่ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย

ผมเชื่อเรื่อง ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน มากกว่า และใช้สติ ปัญญาในการมองภาพความเป็นไปได้สูง ที่จะแก้ไขปัญหาอย่างไร โดยจากประสบการณ์และความสามารถของแต่ละบุคคล ความเป็นไปได้สูงคือ ช่วยเหลือตนเอง และคนภายในครอบครัว ตามความสามารถและประสบการณ์ของตัวเราเอง มันเป็นเรื่องศักยภาพที่เราสามารถทำได้ระดับหนึ่ง

ผมไม่เคยวิตกกับอนาคตเลย ว่าจะเกิดอะไร ขอแค่วันนี้ มีพ่อ แม่ พี่ น้อง แฟน สิ่งที่ผมรัก ได้อยู่ใกล้ อบอุ่น ก็พอแล้ว และพร้อมทุกสถานการณ์ตลอดเวลาไม่มากก็น้อย ทำเท่าที่ทำได้ ไม่จำเป็นต้องพร้อมเสมอไป ทำในสิ่งที่ใกล้ตัวที่สุด ง่าย ไม่ซับซ้อน ไม่คิดเยอะ ก็พอแล้วครับ

ปัจจุบันเราทำอะไร ก็ยังทำอยู่ อนาคตมันเป็นเรื่องของวินาทีข้างหน้า แต่ก็อยู่ในสติ และไม่ประมาท ครับ

 

เมื่อวานจ้างรถสองแถวแดงไปพระธาตุดอยสุเทพ ระหว่างทางก็คุยกับคนขับไปเรื่อยๆ ทีนี้น้องคนขับก็เล่าให้ฟังว่า แม่หมอที่เค้านับถือ แจกกระดาษเอสี่ กับลูกศิษย์ว่าให้จะมีแผ่นดินไหวเดือนมิย.ที่เชียงใหม่และให้ทำบุญแผ่ส่วนกุศลกันเยอะๆ ก็ถามเค้าว่าแม่หมอคือใคร เค้าก็บอกว่าเป็นพวกชาวเขา ปกติก็จะไม่ได้เตือนอะไร นอกจากรักษาคนทั่วไป พอมาอ่านเจอกระทู้เรื่องนี้ มันดันมาตรงกันอีกว่าเดือนมิย.ที่เชียงใหม่ ก็แปลกใจว่า เออทำไมหลายๆแห่งทั้งเหนือ ทั้งใต้ออกมาบอกกล่าวเรื่องคล้ายๆกัน ที่โพสนี่ไม่ได้กระพือข่าวนะ เพียงแต่อยากจะแชร์เรื่องที่ได้ยินมาให้ฟังเท่านั้นเองค่ะ

 

อุ๊ย พิมพ์ตก ให้ระวังจะมีแผ่นดินไหว

 

ขอบพระคุณมากๆ ๆ ค่ะ

 

สามพรานบ้านผมคงไม่เหลือแหง๋มๆเลยนิ -*-

 

ใครมีเบอร์โทร ที่ติดต่อทางวัดได้ไหมคะ ช่วยสอบถามหน่อยว่าคลื่นระลอกที่ 2 ที่ว่ารุนแรงที่สุดใน 3 รอบนั้นจะเกิดขึ้นกลางวันหรือกลางคืน เพราะถ้าเป็นกลางคืนก็จะชื้นใจมาหน่อย ที่ลูกเล็กเด็กแดงกลับจากโรงเรียนและอยู่ในบ้านแล้ว และคนส่วนมากก็คงเลิกงานอยู่กับบ้านกันแล้ว แต่ถ้าเป็นกลางวัน .... อืมคงต้องคิดถึงเด็กๆก่อน ขออนุโมทนากับคำเตือน แต่ขอให้มันไม่เกิดขึ้นเลยยิ่งดีค่ะ ก็ยังอยากมีความหวังให้กับทุๆคนที่เกี่ยวข้อง................

 

โทรติดต่อ(นายก อบต.)ดูนะค่ะ หาในgoogle จะมีเบอร์โทรของ(อบต-ดู อำเภอของ สนส ) แล้วถามเค้าว่าเราจะโทรติดต่อทาง สนส ได้อย่างไรค่ะ

 

ได้เข้ามาอ่านข้อมูลในบอร์ดอยู่เรื่อยๆ แล้วก็ใช้วิจารณญาณของตัวเองในการเลือกที่จะเชื่อหรือไม่เชื่อ.. บางคนที่ทราบว่าเราหาข้อมูลอยู่ เค้าก็คิดว่าเราเป็นพวกตื่นตูม แต่เราคิดว่า ถ้าเรารู้ข้อมูลที่จะป้องกันตัว เตรียมพร้อมอย่างพอดี ก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร....


เมื่อได้รับทราบคำเตือนนี้ ความคิดนั่นเลือกที่จะเชื่อค่ะ แต่ใจก็มีความกังวล เพราะมีพ่อแม่ อยู่ที่เชียงใหม่ แต่ก็หนักใจตรงที่จะเตือนท่านได้อย่างไร เพราะไม่อยากให้ท่านมองว่าเป็นคนเขลา งมงาย เรียนมาขนาดนี้..(ท่านเคยพูดแบบนี้บ่อยๆ) แต่ก็ไม่อยากให้ท่านเผชิญภัยพิบัติด้วยความไม่รู้...
นอกจากพ่อแม่แล้ว ยังมีเพื่อนและญาติอีกมากมาย ที่อยู่ในสถานที่ๆระบุว่าจะเกิดเหตุ
(มีทั้งเหนือและใต้ ตอนนี้ญาติทางใต้ก็ได้เผชิญกับภัยน้ำท่วมแล้ว.....ส่วนตัวเองและครอบครัวนั้น มีเหตุชักนำให้ได้มาอยู่อิสานซึ่งเป็นพื้นที่ปลอดภัย ..เท่าที่ทราบ )

ตอนนี้คิดว่า จะหาซื้อหนังสือของ ดร.สมิทร ไปแจกจ่าย... เพื่อให้ทุกคนได้รับรู้ข้อมูลบ้าง (เป็นวิทยาศาสตร์ ซึ่งน่าจะโน้มน้าวให้เชื่อได้มากกว่า)

ส่วนคำเตือนนี้ จะค่อยๆหาทางเล่าให้ท่านฟังอีกทีค่ะ

ขออนุโมทนากับผู้เผยแพร่นะคะ ท่านจะได้ช่วยคนอีกมากมายเลย ถ้ามีเหตุขึ้นจริงค่ะ

 

เอ่อ ... ขอบคุณค่ะ จะลองดูนะคะ แต่ถ้าเพื่อนๆในนี้ใครไวกว่า ก็ขอฝากถามด้วยนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ