มาดูสมเด็จกัน

องค์นี้ผิวเนื้อขาวใสไปนิดครับ....
โดยส่วนตัวผมยังไม่ชอบเนื้อแบบนี้ครับ...ขออนุญาตผ่านนะครับ


ส่วนองค์นี้ดูจากคราบแล้วดูเหมือนว่าจะเป็นพระสมเด็จกรุเจดีย์เล็กมากครับ...
ผิวเนื้อมีคราบกรุหนาจัด คราบฟองเต้าหู้ก็เยอะมากครับ...

ส่วนพิมพ์ทรงนั้นดูยากมากเพราะคราบจับหนาเหลือเกินครับ....
เท่าที่เห็นช่วงขาและเข่าออกหนาดูละม้ายคล้ายพิมพ์ปรกโพธิ์มากครับ ??

ผิวเนื้อด้านหลังมีทั้งผิวเนื้อขาวหนึกนุ่มใส และผิวเนื้อเหลือง
โดยส่วนตัวผมชอบนะครับ...แต่ก็ขอให้ทำใจไว้ด้วยนะครับเพราะผิวคราบแบบนี้ในวงการยังยอมรับกันไม่มากนักครับ...หุหุ

 

แหมะองค์นี้เด็ดขาดจริงครับ....มีความเพียรพยายามสูงมากในการรอคอย...
ผิวคราบที่เห็นผมมองว่ามีการนำพระไปฝังจอมปลวกมานะครับ...

มวลสารไม่ปรากฎ...พิมพ์ผิดหลายจุดร่องแขนตื้นไป ไหล่ตกไป
วงแขนกับอาสนะขนาดไม่สอดคล้องกัน ระยะห่างระหว่างเศียรถึงยอดซุ้มผ่าหวายกว้างเกินไป...ฯลฯ

สรุป สู้ต่อไปนะโรบิ้น...พระเจ้าจอร์ชเอาใจช่วยครับ อิอิ

 

พระของคุณ PSOM สององค์นี้ผิวดูตกแต่งอย่างตั้งใจให้เก่ามากไปนิดครับ...
ผมยังไม่ชอบครับ....ขออนุญาตผ่านนะครับ


พิมพ์องค์นี้ดูเหมือนว่ามีการนำพิมพ์ของสมเด็จเกศไชโยรุ่นสร้างขึ้นมาถอดพิมพ์...
แล้วทำการเซาะร่องฐานให้ดูแหลมเหมือนพิมพ์ ๗ ชั้นนิยมมากครับ...

ผิวเนื้อดูแปลกๆ คราบก็ดูแปลกๆ มองแล้วรู้สึกไม่ไว้วางใจเอาซะเลยครับ....เอาเป็นว่าผมขอผ่านนะครับ

 

เรียนสอบถามคุณxlmenนิดนึงครับ องค์นี้ใสเกินไป เพราะผิดเนื้อหรือป่าวครับ หรือว่าผิดพิมพ์ด้วยอ่ะครับ พอดีเจ้าของเก่าดันเอาพระไปฝนเป็นยา(ยอมรับว่าใช้สึกมากจริงๆ) มุมขวาล่างอ่ะครับ ขอรบกวนคุณxlmenด้วยครับผม.........

 

ขอบพระคุณมากครับ ขออนุญาติเรียนถามเพิ่มเติมครับ พระสมเด็จเนื้อกังใสเป็นอย่างไรครับ เรามีหลักหรือแนวทางในการพิจารณาอย่างไรครับ

 

ขออนุญาติเรียนถามท่านวาซาบิเพิ่มเติมครับ

ขออนุญาติอ้างอิงกระทู้เดิมนะครับ เพราะจากที่ท่านวาซาบิวิเคราะห์พระสมเด็จของผมองค์นี้ว่าเป็นพระแท้และเป็นสมเด็จยุคสุดท้ายน่าจะทันท่านเจ้าประคุณสมเด็จโตฯ สิ่งที่ประกอบการพิจารณาของท่านคือการยุบตัวของเนื้อปูนเปลือกหอย ผิวพระและมวลสาร เพื่อนำไปประกอบการค้นคว้าเพิ่มเติมผมมีคำถาม 3 ประเด็นครับ
1) การสร้างพระสมเด็จในแต่ละยุคมีการใช้มวลสารแตกต่างกันอย่างไรครับ
2) การพิมพ์พระในแต่ละยุคของพระสมเด็จวัดระฆัง ยังใช้วิธีเดียวกันอยู่หรือไม่
3) การนำเอาพระออกจากพิมพ์ น่าจะใช้วิธีแบบใด(คุณยาตอบว่าน่าจะใช้การเคาะครับ) เพราะผมคิดว่ามีความเกี่ยวข้องกับด้านหลังขององค์พระครับ
หากมีข้อมูลเบื้องต้นหรือแหล่งค้นคว้าเพิ่มเติมรบกวนชี้แนะครับ (ถ้าสามารถใช้รูปที่แนบมาประกอบการอธิบายได้รบกวนด้วยครับ)

 

ช่วยดูให้ทีครับ:''''''''(

 

ตามข่าวแผ่นดินไหวด่วน โรงไฟฟ้าฟูกูชิมะ ระเบิด

ตามข่าวแผ่นดินไหวด่วน

มีข่าวว่า โรงไฟฟ้าฟูกูชิมะ ระเบิด !!!!!!!!!!! จากเพื่อนรุ่นพี่ เช็คข่าวกันด้วย

ขอให้ไม่จริงเถอะ สาธุ


แผ่นดินไหวรุนแรง7.4 เขย่าญี่ปุ่น ซ้ำเติมพื้นที่ประสบภัยเดิม <table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td bgcolor="#cccccc" height="1"></td> </tr> </tbody></table> <table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td valign="middle"><table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="body" valign="middle" align="left">โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์</td> <td class="date" valign="middle" align="left">7 เมษายน 2554 21:52 น.</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> </tbody></table> </td> </tr> </tbody></table> <table width="100%" border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td valign="middle" align="center"></td> </tr> </tbody></table><table width="100%" border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="body" valign="top" align="center"> <table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="body" valign="baseline" align="left"> เอเจน ซี/เอเอฟพี - เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงเขย่าทางตะวันออกและตะวันออกเฉียงเหนือของญี่ปุ่นช่วง ค่ำวันพฤหัสบดี(7) พื้นที่เดียวกับที่ได้รับความเสียหายจากเหตุธรณีพิโรธเมื่อวันที่ 11 มีนาคม และทางการได้ประกาศเตือนภัยสึนามิแล้ว

สำนักข่าวเอ็นเอชเค อ้างสำนักธรณีวิทยาสหรัฐฯระบุว่าสามารถวัดระดับความรุนแรงของแผ่นดินไหว ครั้งนี้ที่ 7.4 พร้อมระบุว่าในประกาศเตือนภัยสึนามิได้แนะนำให้ประชาชนที่อยู่ในพื้นที่ เสี่ยงให้อพยพขึ้นไปอยู่ในที่สูง

สำนักธรณีวิทยาสหรัฐฯ ระบุว่าแผ่นดินไหวครั้งนี้เกิดขึ้น ณ เวลาประมาณ 23.32 น.ตามเวลาท้องถิ่น(ตรงกับเมืองไทย 21.32 น.) โดยมีศูนย์กลางห่างจากเมืองเซนได ไปทางตะวันออกราว 66 กิโลเมตร

ขณะเดียวกันทางสำนักเอ็นเอชเค รายงานว่าเจ้าหน้าที่ฉุกเฉิน ณ โรงไฟฟ้าฟูกูชิมะ ซึ่งกำลังประสบวิกฤตนิวเคลียร์จากแผ่นดินไหวคราวก่อน ถูกสั่งให้อพยพออกมาแล้ว

"หลังแผ่นดินไหวและเตือนภัยสึนามิ พนักงานทุกคนได้อพยพไปยังพื้นที่ปลอดภัยแล้ว" โฆษกของโตเกียว อิเล็กทริก เพาเวอร์(เท็ปโก) บอก "เรายังไม่ทราบว่าโรงไฟฟ้าได้รับผลกระทบใดๆหรือไม่ แต่คนงานทุกคนถูกอพยพไปยังพื้นที่ปลอดภัยแล้ว"

สำนักงานอุตุนิยมวิทยาของญี่ปุ่นซึ่งประกาศเตือนภัยสีนามิบริเวณฝั่ง มหาสมุทรแปซิฟิก บอกว่าคลื่นสึนามิที่จะกระทบฝั่งจะมีความสูงราว 2 เมตร ขณะที่ศูนย์เตือนภัยสึนามิแปซิฟิก ซึ่งมีฐานบัญชาการอยู่ที่ฮาวาย คาดหมายว่าคลื่นที่เกิดขึ้นน่าจะเป็นเพียงสึนามิระดับท้องถิ่นเท่านั้น

แผ่นดินไหวครั้งนี้เกิดขึ้น ณ ความลึก 25.6 กิโลเมตร จากข้อมูลของสำนักธรณีวิทยาสหรัฐฯ ขณะที่สถานีโทรทัศน์ท้องถิ่นรายงานว่าแม้ศูนย์กลางของธรณีพิโรธจะอยู่ห่าง จากกรุงโตเกียวถึง 333 กิโลเมตร ต่อแรงสั่นสะเทือนทำเอาอาคารต่างๆในเมืองหลวงถึงกับสั่นไหว

"โปรดอย่างรีรอที่จะขึ้นไปอยู่ในที่สูง หรือพยายามกลับไปยังแนวชายฝั่ง กรุณาอย่าไปเฝ้าดูสถานการณ์ตามชายฝั่ง" สถานีโทรทัศน์เอ็นเอชเคย้ำ อย่างไรก็ตามคำเตือนภัยนี้ได้เพิ่มเติมความกังวลต่อชาวประมงที่ห่วงใยเรือ ที่มีไว้ทำมาหากินของพวกเขา


ที่มา : Around the World - Manager Online -

 

แหมะผมนี่ไม่น่าปากหนักเลยจริงๆ ครับ....เป็นเรื่องทุกทีสิน่า 555+
เอาเป็นว่ากรุไหนไม่ทราบที่ละกันครับ....แต่ถ้าคุณการันตียังคาใจว่ากรุท่าพระจันทร์ว่ามีมายาวนานขนาดไหน ?

ผมตอบได้เลยครับว่ากรุท่าพระจันทร์มีมายาวนานตั้งแต่แรกเริ่มตั้งกรุงรัตนโกสินทร์แล้วครับ อิอิ
กรุนี้อาจจะเกิดขึ้นพร้อมกับผีขนุน และหมอดูใต้ต้นมะขามก็ได้นะครับ หุหุ

ในระหว่างที่ความสงสัยยังไม่คลี่คลายลองอ่านประวัติการสร้างพระรอด กรุวัดพระสิงห์ไปพลางๆ ก่อนละกันครับ...
(หลังจากอ่านจบก็อย่ามาลุยผมต่อหละครับ....พิจารณากันเองว่าพระรอดชุดนี้มีระบุว่าลงกรุด้วยหรือไม่ ?)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
พระรอดวัดพระสิงห์
เป็นพระเนื้อดินสร้างขึ้นเมื่อ ปี พ.ศ 2496
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ที่วัดพระสิงห์จังหวัดเชียงใหม่ เป็นพระรอดเนื้อดิน ที่มีการนำพระรอดมหาวันเก่าที่ชำรุด พระเปิม พระคง และพระเนื้อดินลำพูน มาบดผสมกับดินขุยปู ที่ขุดได้มาจากดินทางด้านทิศเหนือ ของวัดพระคงฤาษี จังหวัดลำพูน และยังมีเนื้อผงของพระสมเด็จพระวัดระฆัง ก้อนผงปลุกเสก หลวงปู่ศุขวัดมะขามเฒ่า

พระรอดวัดพระสิงห์ ได้มีการสร้างโดยเจตนารมณ์ที่ดี เพื่อนำเงินไปสร้างพุทธสถานโดยมีพลตำรวจเอก เผ่าศรียานนท์ อธิบดีกรมตำรวจในสมัยนั้น เป็นประธานในพิธี พระรอดวัดพระสิงห์ได้มีการนำไปกดแม่พิมพ์ที่จังหวัดลำพูน และส่งกลับมายังวัดพระสิงห์ เพื่อนำมาปลุกเสกต่อ โดยปลุกเสกเมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม 2546 เป็นเวลา 3 วัน 3 คืน

พระรอดวัดพระสิงห์มีทั้งหมด 11 พิมพ์
ด้วยกันแบ่งได้เป็น สีขององค์พระก็มีหลายสี ที่พบกันมากก็ได้แก่ เนื้อเขียว เนื้อแดง เนื้อพิกุล ที่พบน้อยคือ สีเทา สีขาว และสีดำ ที่ว่ามี 11 พิมพ์ 11 สี นั้นอาจเข้าใจคลาดเคลื่อนกันสักเล็กน้อย ที่ว่ามี 11 พิมพ์นั้นถูกต้อง แต่สีของพระรอดวัดพระสิงห์ รวมถึงพระรอดอื่นๆนั้นต้องทำความเข้าใจกันตามหลักวิชาการสัดนิดว่า

พระรอดที่กล่าวนี้ทำมาจากเนื้อดิน ซึ่งการจะทำให้เนื้อพระแกร่งนั้น ต้องนำไปผ่านความร้อนโดยการอบ หรือการเผา
เหมือนกับอิฐหรือเซรามิก ซึ่งแน่นอนต้องมีการนำพระจำนวนมากเข้าเตาเผา เพราะมากมายถึง 84,000 องค์ ดังนั้นความร้อนจากการเผาจึงไม่สามารถสัมผัสกับองค์พระได้ครบทุกองค์

องค์ที่ใกล้กับไฟหรือสัมผัสกับความร้อนมากที่สุด จะมีสีดำ และสีเขียว
และหดเล็ก เพราะสูญเสียความชุ่มชื้นหรือน้ำที่อยู่ในตัวดิน บางองค์เกิดหมัดไฟ เป็นเม็ดเล็กๆ แตกกระจายตามองค์พระบริเวณต่างๆคล้ายอีสุกอีใส ซึ่งเกิดจากการทำปฎิกิริยาของธาตุบางอย่างในดินกับความร้อน ส่วนองค์ที่อยู่ตรงกลางๆซึ่งไม่ผ่านหรือผ่านไฟหรือความร้อนน้อย ก็จะมีสีดินธรรมชาติ และขนาดโตกว่าองค์สีดำ และสีเขียว เพราะไม่เกิดการหดตัวมากนัก โดยไล่ไปตามสีน้ำตาล สีแดง สีเทา สีเหลือง สีพิกุล สีขาว แต่ก็ไม่เสมอไป ขึ้นอยู่กับว่าเป็นพิมพ์ใด

ดังนั้นสีของพระจึงไม่อาจกำหนดได้ตอนกดพิมพ์พระ...
แต่จะมาคัดแยกสีกันตอนกรรมวิธีสร้างพระเสร็จสมบูรณ์แล้ว โดยมีการแยกตามโทนสี จากเข้มไปอ่อน จึงอาจมีโทนสีมากกว่า หรือน้อยกว่า 11 สีก็ได้ และราคาในขณะนั้นก็ไม่ได้แยกตามสี แต่ให้เช่าบูชาในราคาเดียวกัน

พระรอดวัดพระสิงห์ที่สมบูรณ์จริงๆ มีไม่ถึง 84,000 องค์
เช่นเดียวกับพระรอดมหาวัน บางองค์จึงอาจแตกหัก ชำรุด สภาพใช้การไม่ได้ บางส่วนหลังจากทำพิธีพุทธาพิเศกที่วัดพระสิงห์แล้ว ยังถูกนำไปเข้าพิธีปลุกเสกที่วัดสุทัศน์อันเลื่องชื่ออีกด้วย โดยทำพิธีปลุกเสกโดยเจ้าอาวาสวัดสุทัศน์ และคณะสงฆ์ ปีละ 2 วาระทุกปีเรื่อยมา จนกระทั่งเจ้าอาวาสวัดสุทัศน์มรณภาพ ถ้าจำไม่ผิดประมาณปี 2507 จึงหยุดพิธีปลุกเสก

จึงเป็นที่มาของการเรียกชื่อว่าพระรอดวัดสุทัศน์ โดยเอกลักษณ์คือมีการปั้มด้วยหมึกสีม่วงใต้ฐานพระทุกองค์ ทำให้พระรอดวัดสุทัศน์ไม่ค่อยพบในสนามพระมากนัก และมีราคาเช่าหาสูง

นอกจากนั้นยังมีอีกบางส่วนที่เกจิอาจารย์ชื่อดังสมัยนั้น อาทิ

หลวงพ่อเงิน นำกลับไปปลุกเสกเดี่ยวให้กับศิษยานุศิษย์ด้วย
พระรอดวัดพระสิงห์นอกจากมีเจตนาสร้างมาเพื่อหารายได้สร้างพุทธสถานเชียงใหม่ ( ปัจจุบันอยู่ใกล้จวนผู้ว่า และบ้านพักอธิบดีผู้พิพากษาภาค 5 ) แล้วยังมีเจตนาสร้างมาเพื่อใช้แทนพระรอดมหาวันลำพูน ตั้งแต่สมัยนั้นแล้ว

จึงมีผู้คนกล่าวกันว่า หากหาพระรอดมหาวันไม่ได้ ก็หาพระรอดวัดพระสิงห์แทน
ราคาหลักพัน ถึงหลักหมื่น ( ตามพิมพ์และตามสภาพ ) แต่พุทธคุณหลักล้าน จึงเป็นเหตุให้เซียนพระจากกรุงเทพและในเชียงใหม่ มากว้าน ซื้อ นำออกนอกประเทศไปเยอะ เข้ารังใหญ่ไม่ออกมาอีกเลยก็มี ทำให้ไม่ค่อยมีพระให้เห็นในสนามมาก

จึงมีขบวนการพระยอดฝีมือออกมากันหลายสำนึก โดยเฉพาะพิมพ์หูขีด( ตัวผมเองยังโดนมาแล้ว ) ซึ่งเป็นที่ถกเถียงกันยังไม่สิ้นสุดถึงวันนี้ว่ามีพิมพ์นี้สร้างขึ้นในยุคนั้น เป็น 1 ใน 11 พิมพ์หรือไม่ บ้างก็ว่ากันว่า เป็นพระนอกพิมพ์บ้าง พิมพ์กรรมการบ้าง พิมพ์ธรรมดาแต่บล็อกแตกบ้าง ( รอดขีดยาวด้านซ้ายมือองค์พระขึ้นไปถึงเศียรพระเหมือนเส้นรอยฟ้าผ่าที่เรียกหูขีดนั่นหละครับ) เป็นพระรอดที่อื่นแต่นำมาเข้าพิธีบ้าง ( เพราะช่วงนั้นมีข่าวกันว่ากดพิมพ์ไม่ทัน จึงมีการกว้านซื้อพระรอดอื่นนำมาปลุกเสกให้ครบจำนวน 84,000 องค์) หรือเป็นพระคะแนนบ้าง (คือใช้พิมพ์หูขีดเป็นองค์พระนับ 1 แทนต่อ 100 องค์ธรรมดา จึงมีพิมพ์หูขีดเพียง 840 องค์ ) และอีกมากมายยังไม่สิ้นสุด ทำให้บางสนามถึงกับตัดรายการ พิมพ์นิยม (หูขีด)นี้ออกไปเลยทีเดียว เหลือไว้แต่พิมพ์ธรรมดาเท่านั้น

พระรอดอีกพิมพ์หนึ่งที่สร้างต่อมา คือ พระรอดวัดไชยพระเกียรติ หรือมักเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าพระรอด เสาร์ 5 สร้างในปีถัดมาคือปี 2497 ที่วัดไชยพระเกียรติ จังหวัดเชียงใหม่

จุดสังเกตุการแยกระหว่างพระรอดวัดพระสิงห์และพระรอดชัยพระเกียรติ คือ
พระรอดชัยพระเกียรติใต้ฐานองค์พระจะมีการจาร หรือรอยประทับ เลข 5 ไทย ที่เรียกพระรอดเสาร์ 5 ส่วนพระรอดวัดพระสิงห์จะมีฐานเรียบไม่มีรอยจารหรืออักขระใดๆทั้งสิ้น แต่บางแหล่งข้อมูลก็ว่ามีการจารเหมือนกัน

ปัจจุบันพระรอดวัดพระสิงห์มีราคาเช่าหาสูงกว่ามาก เนื่องจากพิธีปลุกเสกใหญ่กว่า โดยพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อในยุคนั้น อีกทั้งความสวยงามและเนื้อองค์พระที่ละเอียดกว่า การมีประสบการณ์ จึงทำให้พระรอดวัดพระสิงห์ได้รับความนิยมอย่างสูงตั้งแต่ในอดีตมาจนถึงปัจจุบัน

 

กรณีที่เราใช้เรียกผิวเนื้อพระสมเด็จว่าเนื้อกังไสก็ดี สังคโลกก็ดี
ถ้าเป็นเนื้อกังไสก็จะหมายถึง เนื้อที่มีความมันเงางามและมีผิวที่แตกลายเหมือนชามกังไส ถ้าเป็นพระนั่นก็คือผิวเนื้อจะต้องหนึกนุ่ม ใส เป็นอย่างมากเรียกว่าผิวจัดจ้านนน...
(ผิวหนึกจัดเหมือนผิวท้องหอยสังข์)

หลักพิจารณาคือ...
เนื้อต้องผ่านก่อนถ้าเนื้อแตกกังไส แต่ผิวเนื้อปูนกลับกระด้างก็แสดงว่าเป็นผิวแต่ง

โดยมากแล้วผิวเนื้อที่จะเกิดลายแตกกังไส หรือสังคโลกได้นั้น
ส่วนใหญ่มักจะเป็นพระที่ต้องผ่านการลงรักปิดทองมาและก็มักจะพบแต่ในเนื้อของพระสมเด็จวัดระฆังยุคต้นเท่านั้นครับ...

ดังนั้น นอกจากผิวจะต้องหนึกนุ่ม ใส แล้วมวลสารต้องจัดจ้านนนด้วยครับ...เรียกว่าครบเครื่องต้มยำกันทีเดียวครับ 555+

 

เห็นผิวเนื้อปูนกระด้างซะขนาดนี้แล้วยังต้องพิจารณาอย่างอื่นอีกหรือครับคุณยาแหน่ง ???

ราวังตากลับ ตาเอียง ตาเข ตาแอบเที่ยวไม่บอกยายนะครับคุณยาแหน่ง อิอิ

 

ตอบ ดูจากพิมพ์ถือว่าทำได้ดีใกล้เคียงมากครับ...
แต่พิจารณาชี้ขาดยากครับเพราะพิมพ์สึกไปเยอะครับ....แต่ถ้าวัดระยะทำมุมจากฐานถึงยอดเกศทะลุซุ้ม (เดาว่าน่าจะทะลุซุ้ม) ก็จะได้สัดส่วนสมมาตรดีครับ ระยะช่องไฟของแต่ละฐานไล่มาตั้งแต่เศียรอก ขา ฐาน ถือว่าห่างกำลังดีครับ...

จะติดก็ตรงที่ผิวเนื้อนี่แหละครับที่น่าสงสัยมาก....
ถ้าเจ้าของเก่าไม่ซุกซนนำพระไปแช่น้ำมันมาก่อนผิวเนื้อคงจะดูดีกว่านี้มากครับ

 

องค์นี้ผิวเนื้อน่าจะอยู่ในยุคของลป.นาค วัดระฆังนะครับ...
เสียดายที่ผมไม่แม่นพิมพ์ของลป.นาคจึงไม่อาจฟันธงองค์นี้ได้ครับ...ขอผ่านนะครับ


องค์นี้น่าจะเป็นพระเกจิยุคหลังสร้างนะครับ...
ผมไม่ทราบวัดไหนอีกเช่นกันครับขอผ่านครับ


องค์นี้เจตนาถอดพิมพ์มาจากพิมพ์ฐานแซมของแท้มาอีกทีครับ....
ผิวเนื้อดูจะเจตนาทำคราบน้ำมันตั่งอิ๋วให้เลอะทั่วองค์พระมากไปนิดนะครับ...

ปกติคราบน้ำมันตั่งอิ๋วนั้นคงจะไม่เลอะแค่ผิวเนื้อหรอกครับ...
คราบน้ำมันจะต้องผุดจากในออกมาด้านนอกครับจึงจะถือว่าถูกต้องครับ...

 

ตอบ เอ...คุณparaw นะนำวิธีการผลิตไปทำพระเองหรือเปล่าครับเนี่ย หุหุ
เรื่องการพิจารณาลายแผ่นกระดานด้านหลังพระนั้น...อย่างที่ผมเคยบอกไปแล้วนั่นแหละครับว่า

กระดานนั้นมีทั้งกระดานกุฎิ กระดานศาลาการเปรียญ นี่ยังไม่รวมกระดานที่เรายังไม่ทราบอีกว่ามีกี่ศาลา
เวลาที่ญาตโยมเขามาช่วยกันพิมพ์พระนั้นชาวบ้านเขาไม่มาตั้งท่าหรอกครับว่าจะต้องเป็นลายกระดานตามขวางอย่างเดียวนะแนวตั้งตรงห้ามรึก็เปล่านะขอรับ หุหุ

ดังนั้นลายกระดานจึงสามารถพบได้หมดทั้งแนวตั้ง แนวนอน ทะแยง
ที่แน่ๆเลยก็คือลายกระดานต้องไม่ชัดจนเกินไป...และเส้นเสี้ยนแผ่นกระดานก็ต้องไม่หยาบลึก...

เพราะถ้าหยาบลึกมากแสดงว่าญาติโยมเวลามาฟังเทศน์ฟังธรรมเสร็จ...คงต้องนั่งบ่งเสี้ยนกระดานที่ตำเท้ากันเป็นแถวๆ แน่ครับ 5555+

 

แหมะเกรงใจจังครับ....ถ้าคุณJmind ชอบและคิดว่าใช่ก็น่าจะนำท่านไปห่มจีวรเลยนะครับ (เลี่ยมทอง) เอาเป็นว่าผมขอผ่านนะครับ

 

รอบนี้เหมามาเลยครับ ท่าน พิจารณาแล้วเป็นอย่างไรบ้างครับ

 

ฝากพิจารณา ด้วยครับ/ขอบพระคุณครับ

 

ยังไงต้องขอขอบคุณที่พี่ใจกว้าง ที่ไม่ถือสาเด็กอย่างผม ยังมีน้ำใจมาสนทนากันเล็กๆน้่อยๆ
องค์นี้พี่ลองวิจารณ์เต็มที่ได้เลยคับ จะแท้จะปลอมผมก็อยากจะเก็บเอาไว้เป็นความรู้คับ
ผ่านไปเฉยๆ จะไม่ฟังผมแย้งพี่หน่อยหรือคับ
ผมมีเหตุผลคับผม

 

สามองค์บนผมยังไม่ชอบนะครับ...ขอผ่านครับ


องค์นี้ผิวเนื้อและพิมพ์สวยมีลุ้นครับ...
น่าจะเป็นพิมพ์ชายจีวรบาง เกศทะลุซุ้ม อกวี (อกไก่) ฝีมือทางศิลป์น่าจะเป็นแนวของหลวงวิจารครับ...

ส่วนจะแท้หรือไม่นั้นเดี๋ยวรอให้เพื่อนสมาชิกร่วมกันโหวตดีกว่าครับ...หุหุ

 

องค์นี้ผิวปูนยังกระด้างอยู่นะครับ...เนื่องจากปูนยังใหม่อยู่ยังไม่เซทตัวพอ....
ถ้าผิวปูนเปลือกหอยเก่าพอเนื้อจะรวมกันแน่นจะดูไม่เหมือนผงแต่จะดูเหมือนผิวของเปลือกหอยเลยทีเดียวครับ...