เว็บพลังจิต ปฎิทินพลังจิตธรรมสัญจร 54

ประมวลภาพ พระธาตุขามแก่น

พระธาตุขามแก่น ตั้งอยู่ที่ วัดเจติยภูมิ ต.บ้านขาม อ.น้ำพอง จ.ขอนแก่น

​

 

ประมวลภาพ พระมหาธาตุแก่นนคร (พระธาตุ ๙ ชั้น)

พระมหาธาตุแก่นนคร ตั้งอยู่ที่ อ.เมือง จ.ขอนแก่น

​

ชั้นที่ ๑ เป็นหอประชุมมีพระบรมสารีริกธาตุ ประดิษฐานอยู่บนบุษบกและพระประธาน ๓ องค์อยู่ตรงกลาง มีที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า ส่วนอุรังคธาตุ (ส่วนอก) และพระธาตุของพระสาวกบรรจุอยู่ในโถแก้วในตู้กระจกด้านซ้าย ถัดจากโถงตรงกลางจะเป็นโต๊ะที่เตรียมไว้สำหรับตักบาตรมี ๑๐๘ บาตรและพระประจำวันเกิด ใครต้องการเสี่ยงทายก็จะมีเซียมซีและช้างทองเหลือง เพื่อเสี่ยงทายว่าจะสมดังปรารถนาหรือไม่

ชั้นที่ ๒ เป็นพิพิธภัณฑ์ของชาวอีสาน ใช้เก็บของใช้ในอดีตที่หาดูได้ยาก มีภาพวาดลวดลายบนผนังเกี่ยวกับข้อห้ามของคนอีสาน โดยแต่ละภาพหมายถึงข้อห้ามแต่ละข้อ ซึ่งมีทั้งหมด ๓๕ ข้อ

ชั้นที่ ๓ เป็นหอปริยัติธรรม บานประตูหน้าต่างเขียนลวดลายเบญจรงค์และภาพแกะสลักนิทานเรื่องนางผมหอม มีตาลปัตร พัดยศ และเครื่องอัฐบริขารของพระภิกษุสงฆ์หลายองค์

ชั้นที่ ๔ เป็นหอปริยัติธรรม ภายในมีพิพิธภัณฑ์ที่รวบรวมของเก่า บานประตูหน้าต่าง ภาพพระประจำวันเกิด เทพประจำทิศ

ชั้นที่ ๕ เป็นหอพิพิธภัณฑ์ มีบริขารของหลวงปู่พระครูปลัดบุษบา สุมโน อดีตเจ้าอาวาสวัดบานประตูหน้าต่างแกะสลักภาพพุทธชาดก

ชั้นที่ ๖ เป็นหอพระอุปัชฌาจารย์ บานประตูหน้าต่างแกะสลักนิทานชาดกเรื่องเวสสันดร

ชั้นที่ ๗ เป็นหอพระอรหันต์สาวก บานประตูหน้าต่างแกะสลักนิทานเรื่องพระเตมีย์ใบ้

ชั้นที่ ๘ เป็นหอพระธรรม เป็นที่รวบรวมพระธรรม คัมภีร์สำคัญทางพระพุทธศาสนามีพระไตรปิฏก ฯลฯ บานประตูแกะสลักรูปพรหม ๑๖ ชั้น

ชั้นที่ ๙ เป็นหอพระพุทธ ตรงกลางมีบุษบก เป็นที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า บานประตูแกะสลักภาพ ๓ มิติ รูปพรหม ๑๖ ชั้น

ทุกชั้นมีระเบียงที่สามารถเดินชมทัศนียภาพของเมืองขอนแก่นได้ทั้ง ๔ ด้าน โดยเฉพาะทางด้านทิศตะวันออกจะมองเห็นบึงแก่นนครได้

หมายเหตุ
ขอบคุณที่มาของภาพ : กล้องคุณพิชญ์-คุณทิวัตถ์-คุณ pugghub
ภาพปาฎิหารย์ : กล้องคุณทิวัตถ์ ที่ถ่ายติดที่พระเมรุ

 

เรียนเชิญ เพื่อนสมาชิกร่วมบรรยายความประทับใจ

ขอเรียนเชิญกัลยาณธรรมทุกท่าน โดยเฉพาะสมาชิกที่ร่วมเดินทาง เล่าความรู้สึกความประทับใจที่ได้มีโอกาสเป็นหนึ่งในคลื่นมหาชนหลักล้านที่ได้อยู่ร่วมพิธีพระราชทานเพลิงพระสรีระสังขารองค์หลวงตามหาบัว ญานสัมปันโน เพื่อให้เพื่อน ๆ สมาชิกได้ร่วมรับทราบและอนุโมทนากันค่ะ

 

น่าเสียดายจริง ๆ ค่ะ เพราะทุกคนที่ได้นอนที่วัดในคืนนั้น ได้พบเห็นถึงความเมตตาขององค์หลวงตาที่มีต่อลูกศิษย์อีกหลายอย่าง โดยเฉพาะตอนเวลาประมาณสองนาฬิกาเศษ ที่เถ้าละอองได้ฟุ้งลอยออกมาจากจิตตกาธาน (พระเมรุ) และกลายเป็นพระธาตุ เปล่งแสงระยิบระยับทั่วทั้งลาน ไม่เว้นแม้แต่ที่ติดตามผม เสื้อผ้าและร่างกายของอีกหลายคน

โมทนาและขอบคุณค่ะคุณอโศ สำหรับซีดีที่ระลึกในงานพระราชทานเพลิงพระสรีระสังขาร หลวงตามหาบัว ญานสัมปันโน จำนวน ๕๐ แผ่น หญิงได้แจกจ่ายให้สมาชิกทุกท่านที่ร่วมเดินทางในทริปนี้ครบถ้วนทุกตัวคน รวมถึงเก็บไว้ให้สมาชิกอีก ๒ ท่านที่งานเข้ากระทันหันไม่ได้รวมเดินทางไป

เจอกันที่ใดตามธรรมะจัดสรร ขอทักทายด้วยความยินดีค่ะ

 

รับทราบและปรับปรุงรายชื่อให้แล้วค่ะ

ช่วงนี้ต้องขอโทษทุกท่านที่ไม่ได้รับโทรศัพท์เนื่องจากไม่มีเสียงพูด เลยต้องขออนุญาตปิดวาจาเพื่อถนอมขันธ์ ๕ เป็นเวลา ๑ สัปดาห์ เสียงมาเมื่อไหร่ ยินดีรับทุกสายเหมือนเดิมค่ะ ^-^

 

หนึ่งความรู้สึกจากสมาชิกนอกเว็บ ที่ส่งผ่านมาทางเมล์

ได้รับเมล์ที่บอกถึงความรู้สึกจากสมาชิกนอกเว็บที่ร่วมเดินทางไปท่านหนึ่ง เลยขออนุญาตเจ้าตัวเอามาลงหน้ากระทู้ค่ะ

"เรียน พี่หญิง

ดวงใจขอขอบคุณพี่หญิง ตั้งแต่คำแนะนำ กำลังใจก่อนเดินทาง ตลอดจนการดูแลคณะเดินทางทุ<wbr>กคนเป็นอย่างดี แอบฟังพี่หญิงพูดธรรมมะหลายอย่<wbr>างรู้สึกได้แง่คิดและกำลังใจที่<wbr>ดีมากเลย วันที่ถึงกรุงเทพฯมองหาพี่หญิ<wbr>งเพื่อจะขอบคุณแต่ไม่เจอ (พี่ไปเข้าห้องน้ำ)

ขอกุศลและน้ำใจยิ่งใหญ่ (เกินหญิ<wbr>ง) นี้ ให้พี่หญิงมีความเจริญในธรรมยิ่<wbr>งขึ้นไป จนกระทั่งเข้าถึงความพ้นทุกข์<wbr>เป็นที่สุดค่ะ และในทริปการเดินทางนี้ หากมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่อาจพลั้<wbr>งเผลอล่วงเกินพี่หญิงและทีมงาน ทั้งทางกาย วาจา หรือใจ ก็ต้องขอขมา ขออโหสิกรรม มา ณ โอกาสนี้ด้วยนะคะ

ขออนุโมทนากับพี่หญิงและทีมงาน

ดวงใจ"

 

บารมีหลวงตาสงเคราะห์

ส่วนตัวของ จขกท.เอง มีเรื่องขอเล่าถึงบารมีและความเมตตาของหลวงตาที่ได้ประสบพบกับตัวเองเป็นข้อ ๆ ดังนี้

๑. เรื่องรถ
เดิมที...ต้องการเดินทางไปเป็นการส่วนตัวเนื่องจากทราบดีว่าคนที่จะเดินทางไปร่วมงานในครั้งนี้มีจำนวนมาก กลัวว่าถ้าจัดรถไปจะดูแลทุกคนไม่ทั่วถึง เมื่อมีเพื่อนสมาชิกทราบข่าวก็ขอร่วมเดินทางด้วย เลยคิดว่าจะรับเพียง ๑๐ คนจัดรถตู้ไป ๑ คัน และได้ติดต่อจองโรงแรมไว้ ๕ ห้องเป็นที่เรียบร้อย แต่ช่วงที่เหลือ ๑ ที่นั่ง ได้มีสมาชิกท่านหนึ่งโทรมาขอร่วมเดินทางอีก ๓ คน (พ่อ-แม่-ลูก) ตอนนั้นลังเลแล้วว่าจะทำอย่างไร โรงแรมก็จองไว้เพียง ๕ ห้องแต่ได้เห็นถึงความตั้งใจจริงของสมาชิกที่แม้จะบอกไปว่าอาจจะต้องเปลี่ยนเป็นรถตู้้ ๑๓ ที่นั่งและทั้ง ๓ คนต้องนั่งแถวหลังไป สมาชิกก็ยังยืนยันเดินทางเมื่อได้ยินเช่นนั้นจึงได้ตัดสินใจลงชื่อให้

วันมาฆบูชาได้ไปบวชเนกขัมมะฯ ที่วัดท่าขนุน กลับมาปรากฎว่าจำนวนสมาชิกเพิ่มอีกหลายคนจนต้องตัดสินใจจัดรถตู้เพิ่มเป็นคันที่สอง โทรติดต่อโรงแรมเพื่อจองห้องพักเพิ่มปรากฎว่าเต็ม เลยตัดสินใจคืนห้องทั้งหมดและเลื่อนวันเดินทางเร็วขึ้นอีก ๑ วัน (จากเดิม ๒ วัน ๑ คืน) พร้อมทั้งแจ้งให้ทุกคนนอนที่วัด และเลื่อนประกาศปิดรับสมาชิกเป็นวันที่ ๒๕ ก.พ. เพื่อเตรียมการเรื่องรถ

คืนวันปิดรับ เวลา ๒๔.๐๐ น. ของวันที่ ๒๕ ก.พ. จำนวนสมาชิกร่วมเดินทางอยู่ที่ ๑๙ คน คืนนั้นเข้ากระทู้เพื่อที่จะแจ้งปิดรับ แต่ถูกบล็อก รู้ทันทีว่าต้องเพิ่มรถและพาคนไป ในใจถามว่า "เงินไม่พอเพราะถ้าเปลี่ยนเป็นรถบัสค่าใช้จ่ายจะสูง ลูกจะเอาเงินที่ไหนจ่าย" คำตอบ "ทำไป ไม่ต้องห่วง" เมื่อได้คำตอบ ในใจรู้แล้วว่างานนี้พระท่านสงเคราะห์ แต่ดื้อยังพยายามฝืนส่ง คคห. เพื่อปิดรับสมาชิก ผลบล็อกสนิท ตอนเช้าแจ้งปิดรับก็ยังถูกบล็อกเป็นครั้งที่สาม ไร้ข้อสงสัย ตัดสินใจเอาอย่างไรเอากัน พิมพ์ลงกระทู้แจ้งเปลี่ยนรถและเปิดรับเพิ่มทันที (อ้างอิงหน้า ๑๓ คคห.๒๔๑) พร้อมทั้งอธิษฐานในใจว่าขอบารมีหลวงตาสงเคราะห์ลูกด้วย ไม่ถึง ๒๐ นาทีได้รับแจ้งจากกัลยาณธรรมท่านหนึ่งขอเป็นสะพานบุญค่าพาหนะทั้ง ๓ ที่ ใจปิติขึ้นมาทันทีรู้ว่า "หลวงตาท่านเมตตาสงเคราะห์แล้ว"

จำนวนสมาชิกในส่วนของที่นั่งพิเศษทั้ง ๖ ที่เต็มลงในเวลาอันรวดเร็ว จนวันจันทร์ที่ ๒๘ ก.พ. (ซึ่งเป็นวันปิดรับเดิม) ได้รับ PM แจ้งเข้ามาจากสมาชิกขอใช้สิทธิ์ที่นั่งพิเศษอีก ๒ คน ซึี่งตอนนั้นได้ตอบกลับไปว่า "เต็มแล้ว" แต่ใจก็คิดว่าอยากให้ได้ไป ตัดสินใจอีกรอบว่า เอาอย่างไรเอากันขอบารมีท่านสงเคราะห์อีกสักครั้ง จึงประกาศเปิดรับสะพานบุญเพิ่ม (อ้างอิงหน้า ๑๔ คคห.๒๖๗) และคิดว่าถ้ามีเงินเข้ามามากพอจะเปลี่ยนรถโดยใช้เงินกองทุนฯ ช่วยส่วนหนึ่ง ผลปรากฎว่า คุณร่มบุญ และทางเว็บพลังจิต (บัญชีทองคำ) ขอเป็นสะพานบุญ ทำให้มีจำนวนเงินเพียงพอที่จะจัดที่นั่งพิเศษเพิ่มได้อีก ๑๔ ที่นั่ง รวมกับของเดิมเป็น ๒๐ ที่นั่งในที่สุด

๒. เรื่องสงเคราะห์รถพาเข้าวัด
จขกท. มีโรคประจำตัว คือโรคภูมิแพ้ โดยเฉพาะฝุ่นจะแพ้มาก ชนิดเมื่อแพ้จะนอนซม เสียงหายในทันใด ในวันงานก็เช่นเดียวกัน ช่วงเช้าที่ลานจอดรถบัสหลังจากที่ได้ประกาศแจ้งให้สมาชิกทุกท่านดูแลตัวเอง ก่อนที่จะปล่อยให้ทุกคนลงจากรถเพื่อเดินเท้าระยะทาง ๓.๕ กม. เข้าวัด เส้นทางเป็นทุ่งนาและถนน ต้องเดินผ่านฝุ่นละอองมาก รู้ตัวกลาย ๆ ว่าเริ่มมีอาการไม่ค่อยดี ทั้งที่นำผ้าคาดปิดปากและจมูกไว้แล้ว แต่เอาไม่อยู่ ช่วงที่เดินออกมาจากลานจอดใจคิดว่าจะทำอย่างไรเพราะแถวของคนที่รอรถเดินทางเข้าวัดยาวเหยียด คิดว่าจะเดินไปเรื่อย ๆ ได้ชวนพี่น้องเพื่อน ๆ สมาชิกเดินเท้ากันไป ช่วงที่เดินมาพ้นออกนอกลาน เจอรถจักรยานยนต์ท้องถิ่นขับมาเพียงคนเดียว ตัดสินใจเรียกขอไปด้วย พี่คนขับใจดีมากให้ขึ้นโดยไม่อิดออดได้เรียกให้คุณพิชญ์นั่งไปด้วย และในขณะเดียวกันได้โบกรถกะบะที่ด้านท้ายว่างให้สมาชิกอีกหลายท่านได้อาศัยนั่งไป พี่คนขับรถจักรยานยนต์ใจดีมากขับพาซอกแซกไปส่งจนถึงหน้าประตูวัดในเวลาอันรวดเร็ว ท่ามกลางรถยนต์ที่ติดแน่นขนัดตลอดระยะทางยาวกว่า ๓ กม.ไม่ขยับเขยื้อน จนทำให้ได้เข้าไปถึงประตูชั้นใน พบเจอกัลยาณธรรม (คุณอโศ) และได้ร่วมถวายปัจจัยกับหลวงพ่ออินทร์ถวายได้ในที่สุด

๓. เรื่องบังเอิญที่ไม่ธรรมดา
ครั้งแรกนัดพบกับคุณอโศ ไว้ที่โรงทานของวัดอโศการาม โดยที่ไม่ทราบว่าโรงทานนี้ตั้งอยู่ในล็อกไหน เพราะโรงทานที่มาร่วมบุญมีประมาณ ๑,๐๐๐ โรง แต่ช่วงเช้าหลังจากเดินเท้าฝ่าฝูงคนเข้าไปถึงประตูชั้นใน พอมีคลื่นโทรศัพท์ได้รับแจ้งจากคุณอโศว่า มารออยู่ที่ศาลาชั้นใน ทำให้ได้พบกันอย่างง่ายดายเหนือความคาดหมายและได้รับซีดีที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงพระสรีระสังขารองค์หลวงตาที่แจ้งขอไว้ และในช่วงที่นั่งรอพระฉันภัตตาหารเช้าและถวายปัจจัยเสร็จ เพื่อนสมาชิกอีก ๑๒ คนที่นั่งรถกะบะตามมาก็ตามมาเจอ โดยทุกคนแจ้งว่า รถติดมาก ต้องลงในจุดสุดท้ายและเดินเท้าต่อเข้ามา (วันนั้น สัญญานโทรศัพท์ขัดข้องเป็นระยะ ๆ)

๔. เรื่องสุขภาพ
อย่างที่บอกว่า จขกท. เป็นโรคภูมิแพ้ เพราะฉะนั้นเมื่อยิ่งสาย อากาศยิ่งร้อน และฝุ่นยิ่งฟุ้งกระจาย ช่วงที่กลับมาที่รอรับขบวนเสด็จ เสียงยังมีแต่อาการไม่ดี พร้อมทั้งไม่ได้กินยาเนื่องจากผลข้างเคียงจะทำให้ง่วง ได้ขออนุญาตทุกคนนอนพัก และได้รับความดูแลเอาใจใส่จากพี่น้องเพื่อน ๆ ทุกคนมาก จนเข้าช่วงกลางคืนอากาศเปลี่ยน เสียงหายไปทันใด ทุกอย่างต้องใช้ภาษามือในการสื่อสาร ป้าหมาน (สมาชิกท่านสุดท้ายที่ลงชื่อร่วมเดินทาง) เป็นผู้เดินนำของกินจากโรงทานทุกชนิดมาให้สมาชิก จนตอนเช้า วันเดินทางกลับ ได้ตั้งจิตอธิษฐานขอบารมีหลวงตาช่วยเนื่องจากต้องใช้เสียงภายในวันนี้ ผลปรากฎว่า ตลอดเช้าและบ่ายที่ต้องดูแลชาวคณะทุกคนในรถ มีเสียงพูดแม้จะกลายเป็นแหบคล้าย ๆ เสียงเป็ด แต่ก็ถือว่า ยังมีเสียงพูดจาเพื่อสื่อสารกับทุกคนได้ หลังจากจบจากพระมหาธาตุแก่นนคร พาทุกคนแวะรับประทานอาหารเย็นและซื้อของฝาก ก่อนที่จะเดินทางยาวกลับกรุงเทพฯ ก็เหมือนปิดสวิทซ์ เสียงที่มีอยู่หายทันใด กลับไปเป็นต้องใช้ภาษามือในการสื่อสารเช่นเดิม

๕. วาระธรรมะจัดสรร
ระหว่างการเดินทาง มีอะไรแปลก ๆ เกิดขึ้นมากมาย ทั้งเรื่องรถ เรื่องเวลา และอะไรอีกหลาย ๆ อย่าง แต่รู้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น เพราะบารมีหลวงตาท่านช่วยสงเคราะห์ และธรรมะจัดสรร ส่วนค่ำคืนวันพระราชทานเพลิงฯ มีอะไรเกิดขึ้นกับตัวเองบ้าง ขอเก็บไว้เป็นปัจเจตตัง แต่ทุกอย่างนั้น ก็เพราะ "พุทโธอัปปมาโน-ธัมโมอัปปมาโน-สังโฆอัปปมาโน" โดยเฉพาะ "สังโฆอัปปมาโน" จากองค์หลวงตานั้นมหาศาลยิ่งนัก

โมทนาค่ะ