เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

พระผงรูปเหมือนแบบพิมพ์บาง ฝังกะตุด

แบบที่ฝังกะตุดนี่คงมีไม่มากครับผม ถ้าของจะหมดไปจากแผง คงเป็นแบบฝังกะตุดนี่แหละที่หมดก่อน หลังจากนั้นก็เป็นแบบฝังของต่างๆ <label for="rb_iconid_10"></label>

องค์ที่ผมแขวนอาราธนาอยู่ก็เป็นแบบฝังกะตุดนี่แหละครับผม

จะเห็นได้ว่ากะตุดมีหลากหลายขนาดต่างๆกันไป คิดว่าคงเป็นแผ่นตะกั่วเศษที่ตัดออกจากกะตุดขนาดใหญ่ต่างๆของวัดแล้วหลวงพี่ก็เอามาจารกะตุดฝังหลังพระผงรูปเหมือน

 

มาดูของเก่ากันบ้างครับผม

พระสมเด็จปลวก สร้างปี ๒๗ ละัมังครับผม ไม่ค่อยแน่ใจ

เก่าดีครับผม ถึงจะอายุไม่มากแต่ก็เป็นของหลวงพ่่อแน่นอน เสกแน่นอน แถมเสกนานซะด้วย <label for="rb_iconid_10"></label>

ด้านหลังมีตราวัด

 

องค์นี้บ่ได้เลี่ยมครับผม ไม่ค่อยมีคราบปลวก

เดี๋ยวอยู่ที่พี่เบ็นอีกองค์ องค์นั้นสะใจหน่อยครับ ขี้ปลวกเยอะดี <label for="rb_iconid_10"></label><label for="rb_iconid_10"></label>

 

องค์นี้พระปรกโพธิ์ครับผม รบกวนฝากพี่พีดูด้วยครับผม ว่าพอจะเป็นเนื้อที่ทันหลวงพ่อรึเปล่า

ถ้าทันก็โชคดีครับผม แต่ถ้าเป็นชุดหลัง ก็ดีอีกนั่นแหละครับผม อย่างน้อยก็มีรูปหลวงพ่อ มีผงหลวงพ่อยู่ และได้ดูว่าสั้นยาวยังไงขนาดไหน <label for="rb_iconid_10"></label><label for="rb_iconid_10"></label>

 

โอ่งามมากๆครับพี่ส้มฟัก

 

แหม วันนี้ สงบราบเรียบดีจริงๆ <label for="rb_iconid_10"></label><label for="rb_iconid_10"></label>

 

อยู่ครับ กำลังจัดภาพอยู่

 

สมเด็จ คะแนนเนื้อน้ำมัน วศด

สมเด็จคะแนน ขนาดเล็ก คล้ายสมเด็จคะแนนเนื้อน้ำมันของหลวงพ่อมุ่ยน่ะครับ ผมไม่แน่ใจว่าเคยโชว์มาก่อนหรือเปล่า

พระชุดนี้ แน่นอนว่ามาจากวัดมอญครับ ตามหลักฐานเล่นได้

 

งดงามทุกๆองค์เลยนะเนี่ยวันนี้

 

สมเด็จเขาว่า และยืนยันว่าล้วงมาจากย่ามของหลวงพ่อ

องค์นี้ได้แบบซื้อต่อกันมา เจ้าของมือที่แล้ว ยืนยันว่าไปหาหลวงพ่อบ่อยๆ อาทิตย์ล่ะ สองสามครั้ง สนิทสนมกับหลวงพ่อมาก ขนาดล้วงย่ามท่านดูของได้ ( ไปบ่อยเท่ากับผมนี่แหละ คงเดินชนกันมั้งน่ะเฮีย... ) พระที่เขามี จารลายมือหลวงพ่อทุกองค์ แต่เป็นของ ๐ ที่ซื้อที่วัดส่วนใหญ่

องค์นี้ปล่อยต่อมา ราคาไม่แรงมาก และยืนยันว่า พระมีสี่องค์ องค์นี้เขาล้วงมาจากย่ามหลวงพ่อ เองกับมือ

ในย่ามหลวงพ่อหลังจากท่านมรณะภาพ ที่เป็นวัตถุ มงคล มีเบี้ยเลี่ยมเงิน ( คงเป็นองค์ที่ผมเลี่ยมถวาย ตัวใหญ่บึ้ก )หนึ่งตัว พระสมเด็จหลวงพ่อมุ่ย ตะกรุด สามกษัตริย์

ก็ขอบันทึกไว้ น่ะครับ เพราะคำพูดมีน้ำหนักน่าเชื่อถือ มีหลักฐานอื่นประกอบ ส่วนอื่น บรรยายด้วยภาพ แต่พระสมเด็จนี้คงหาเอกลักษณ์ยากมาก และไม่น่าใช่ สมเด็จรุ่นแรกของหลวงพ่อน่ะครับ

 

ตอนหลวงพ่อท่านสร้างเหรียญบิน แสดงว่าท่านก็พอจะแน่ใจในวิชาของท่าน

ผมคิดว่าจะต้องมีของที่สร้างก่อนหน้านั้น อาจจะเป็นของเล่นเพลินๆ เช่นกะตุด หรือพระผงที่สร้างครั้งละร้อยองค์

พอท่านแน่ใจดีแล้ว ก็เลยสร้างเหรียญรุ่นแรก รูปถ่ายรุ่นแรกก็น่าจะออกราวๆนี้ สมเด็จหลังรูปเหมือนก็เหมือนกัน

คงต้องอาศัยถามคนข้างวัด หรือพวกครูโรงเรียนศาลาดิน ว่าเคยเจอแบบไหนบ้าง

แต่อันไหนถ้าพี่พียังไม่รู้ล่ะก็ คงยากหน่อย <label for="rb_iconid_10"></label> หรือของอาจจะไม่มีแล้ว

 

โอ้โห...พี่ส้มฟักสะสมพระรูปเหมือนหลวงพ่อเยอะจังเลย...;welcome3

 

อุ๊ย บ่มีดอกครับผม องค์เดิมนั่นแหละ ถ่ายรูปหลายครั้งเข้าก็ดูคล้ายว่าเยอะ

แต่องค์เดิมครับผม จริงจริ้ง มีไม่กี่องค์ดอกครับผม <label for="rb_iconid_10"></label><label for="rb_iconid_10"></label>

 

หลวงพ่อ ตามที่ผมเจอ ตามที่ท่านพอจะแพลมๆมาบ้าง และตามที่คนรอบข้างใกล้ตัวเล่าให้ฟัง ท่านจะซุ่มครับ ไปขอของยาก ยิ่งญาติๆ จะได้ยาก ท่านจะลูกเล่นเอา อันนี้ผมเคยได้ยินท่านเล่า ว่าแต่ก่อนน่ะไม่ค่อยได้ทำอะไร เป็นจำนวนมากๆ เพราะกลัวมีคนรู้ ถ้ารู้เขาก็จะมาใช้ท่าน อันนี้ท่านบอกคนใกล้ชิด ตรงกับที่ผมได้ยิน คือ ท่านเคยบอกคนรุ่นเก่าๆว่า

ถ้ามันรู้ว่ากูทำได้ ก็ใช้กูตายซิว่ะ

หลวงพ่อน่ะ เรียนวิชา คาถาอาคม แถวๆนั้นแบบที่ผมสืบมาแหละ และเรียนแบบเรียนด้วยตัวเองซ่ะเป็นหลัก ถ้าไปหาพระผู้ใหญ่ แบบหลวงพ่อ นุ่ม หลวงพ่อ มุ่ย ก็คงจะแค่ถามที่ติด หรือ ขอให้แนะเคล็ดให้

ถ้ามีตะกรุด มีผ้ายันต์ ก็ไม่ต้องไปหาหรอก น่าจะเป็นฝุ่นๆไปแล้ว แต่ผมมีทีเด็ด เอาไว้ลงในหนังสือ เรียกว่า ท่านเห็นท่านต้องซื้อหนังสือผมน่ะแหละ ได้ร้านทำแล้วจะเอาไปให้เขาขึ้นโครง แล้วผมจะมาเกลาอีกที

หลวงพ่อเคยคิดจะสึกน่ะครับ เตรียม ชุดไว้แล้ว ตอนหนุ่มๆ เพราะท่านไปสอบเทียบครูได้ครับ แต่ว่าจะๆ น่ะหลายที จนชุดปลวกขึ้นครับ...เหอๆ คนบวชนานๆเสียดายผ้าเหลืองครับ ตอนบอกให้เปล่งวาจาสึกน่ะ บางท่านลังเล น้ำตาแทบไหล แต่จำต้องสึกมาผจญชีวิต ตอนผ้าเหลืองหลุดจากร่าง ใจหายวาบๆเลยทีเดียว

ใครรักสงบ รักสันโดด แบบหลวงพ่อ แบบหลวงปู่ผม บวชสบาย ไม่มีใครมายุ่งยิ่งชอบ เงียบๆ สวดมนต์ไหว้พระ นั่ง นอน สมาธิ เดินจงกลม บิณทบาต แล้วก็เล่มกับหมา แมวไป สุขแบบสงบครับ

เหตุที่มาสร้างเหรียญบิน และอย่างอื่นตามมา เพราะต้องการสร้างวัดครับ ถ้าไม่ต้องการ ถ้าวัดดีแล้ว ท่านคงอยู่เงียบๆมากกว่า

จะมาเปิดตัวก็แก่แล้วใกล้ล่ะสังขาร แต่ผมเคยพบลูกศิษย์ที่รู้จักหลวงพ่อมา สี่สิบปี แกเองก็อายุ เจ็ดสิบกว่าแล้ว ช่วยสร้างวัดกันมา ผมได้คุยแปบเดียว แต่พอจำได้ว่า คุณลุงแกมาหาหลวงพ่อองค์นี้องค์เดียวแหละ องค์อื่นไม่ไป แกบอกเอง คุณลุงอยู่แถวบางบัวทองนี่เอง เสียดายไม่ได้ถามเบอร์ หรือ เจออีก ถ้าเจอคงได้ มุข เด็ดๆอีกหลายมุข

วัตถุมงคล จำเป็นต้องทำเพราะสร้างวัด เป็นค่านิยม เลยทำมาเรื่อยๆ จนวัดเสร็จครับ

 

กลับมาจากวัดป่าบ้านตาดเหนื่อยมากๆครับ แต่อิ่มบุญ

ฝนก็ไม่ตกเท่าไร อากาศกะลังดีเลยครับ

 

ครับ

 

อยากอ่านครับผม <label for="rb_iconid_10"></label> ผมรอซื้ออยู่ครับ

 

ยังไม่มีกำหนดน่ะครับ ผมต้องทำงานประจำไปด้วย งานเพียบ

พูดให้อยากไปก่อน...แหะๆ

 

ถ้าพี่พียังเขียน ผมก็ยังตามอ่านล่ะครับ

 

เมื่อเช้าไปร่วมลงนามถวายพระพรฯ ด้วยสำนึกในหน้าที่และในฐานะคนที่อาศัยแผ่นดินนี้อยู่

ผมจอดรถไว้ในวัด จึงต้องเดินผ่านตลาดสด กะไว้ในใจวันนี้วันดีทำบุญซะหน่อย เดี๋ยวเจออะไร จะซื้อไปปล่อยสักที (จะปล่อยมาหลายที ไม่มีเวลามาเดินตลาดสดสักหน)

เดินเข้าตลาดได้หน่อยเจอปลาไหล ตัวเบิ้มใหญ่เต็มกะละมัง (คลำตังค์ในกระเป๋า นึกในใจ ตังค์จะพอไหมนี่) เลยเดินผ่านไปกะว่าจะหาที่มันย่อมเยาว์ สมกับฐานะตัวเองหน่อย เดินหมดตลาด..ไม่มีอะไรสักอย่าง กุ้ง หอย ปู ปลา ไม่มีสักร้าน เลยต้องเดินกลับร้านแรกที่เจอ

เมื่อมาถึง เหลือตัวเดิมที่เห็นครั้งแรก ลองสอบถามราคา
แม่ค้า เขาบอกไม่มีใครเอา ตัวมันใหญ่ เลยหลายตังค์ และต่อราคาไม่ถูกใจป้าแกด้วย
ผมจะเอาไปปล่อย... ป้าลดให้หน่อยดิ (นึกในใจ เดี๋ยวผมจะปล่อยปลาทำบุญถวายหลวงพ่อด้วย)
แม่ค้าก็มองหน้า นิ่งไปพัก (คงสงสัย หน้าตาเอ็งมันกินปลาไหล แหง ๆ แล้วบอกจะไปปล่อย) อ่ะลดให้ได้เท่านี้น่ะ มันตัวสุดท้ายแล้ว

ได้ปลาปุ๊บ ผมก็เดินไปปล่อยที่แม่น้ำท่าจีน หลังวัด สบายไป..
ที่เล่ามาก็ไม่มีอะไรครับ เพียงแต่อยากให้ พี่ ๆ เพื่อน ๆ ร่วมกันอนุโมทนา เท่านั้นเอง

ปล.วันนี้ผมนิมนต์พระผงหลวงพ่อทรง องค์แรกที่มีขึ้นคอ (เพราะบารมีหลวงพ่อ ป้าแกจึงลดราคาให้ด้วยอ่ะครับ สาธุ)