เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

เห็นด้วยกับพี่พีครับ คุัยกันในนี้น่าจะดีกว่า เพราะเรื่องที่คุยกันก็คงเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับหลวงพ่อทั้งนั้น รวม ๆ กันไว้ที่เดียวน่าจะดีกว่าอยู่กระจัดกระจายกันไปครับ

 

อีตาหนุ่มทิพย์ชอบเอาเมียมาเกี่ยว ฟังเรื่องเมียแล้วกร่อยเลย...แหะๆ

ตอนเด็กๆ ผมชอบไถพระเขา ไถด่ะไปเลย ได้มั่ง ไม่ได้มั่ง แต่เป็นเด็กๆ เขาคงเอ็นดู ดูไม่น่าเกลียด

ที่ไถ มีทั้งญาติ ทั้งผู้ใหญ่ ทั้งพระ ทั้งฆราวาส บางท่านให้ของเก่าๆ แบบว่าเก็บมานาน ไม่มีใครมาขอ พอผมเป็นเด็กไปขอ ท่านก็ให้มา เป็นวัฒนธรรมของคนไทย ที่ให้วัตถุมงคล รูปพระพุทธ รูปครูบาอาจารย์ หรือ เครื่องรางที่อ้างด้วยพุทธคุณ แก่คนที่เราชอบใจ แม้จะแปลกหน้าก็ตาม วัฒนธรรมอันนี้ ต้องเก็บไว้คู่คำว่าไทย ไปชั่วลูกหลานครับ

ส่วนวัฒนธรรมขายวัตถุมงคลนี่ บอกตามตรงว่าพึ่งเกิดที่หลัง ผมยังพอทันๆอยู่ว่านักเลงพระรุ่นเก่าจริงๆ เขาก็ไม่ขายกัน ให้ หรือ แจก ถ้าชอบใจ หรือ เอามาแลกกัน แต่โลกมันเปลี่ยนไป มีเงินง่ายดี เอามาตีราคากัน ก็ซื้อขายกันได้

พอโตขึ้นมา จะไปไถเขาฟรีๆ เหมือนเด็กก็ไม่ได้ เลยต้องซื้อแทน...

ทำไมของฟรีจึงขลัง

สาเหตุเพราะ มันดีที่เจตนาครับ ครูบาอาจารย์บางท่าน ท่านทำของมาด้วยเจตนาดี แจกให้ลูกศิษย์ฟรีด้วยเมตตาจริงๆ ให้เอาไปคุ้มตัว คุ้มประเทศ คุ้มพระศาสนา คุ้มพระราชบัลลังค์ เป็นเจตนาให้ไปทำงานใหญ่ และสั่งไว้เลยว่า ห้ามซื้อขายเด็ดขาด

เคยมีเรื่องเล่าให้ผมฟังตอนเด็กๆ ว่ามีท่านนายทหารผู้ใหญ่ ราชองค์รักษ์ ท่านหนึ่ง ไปหาพระผู้ใหญ่แถวแม่กลอง พระองค์ผมเอ่ยชื่อล่ะ อ๋อเลย พอหลวงพ่อท่านเห็น ท่านราชองค์รักษ์ท่านนี้ไปกราบ ด้วยญาณรู้ของท่าน หลวงพ่อท่านปลดตะกรุดของเก่า ของครูบาอาจารย์ท่าน ที่ท่าน คาดติดตัวอยู่ ให้ท่านราชองค์รักษ์ ท่านนี้ทันที บอกเคล็ดลับ จดคาถาให้เสร็จ

ตะกรุดนี้เป็นของเก่าของอาจารย์ และของอาจารย์ท่านอีกที สืบทอดกันมาแก่ผู้มีบุญ เสกมาหลายร้อยเสกพันเสก อยู่กับผู้ทรงศีล ทรงคุณมาตลอด เป็นของวิเศษ เด็ดขาด ว่ากันว่า เมื่อติดตัวไม่ใช่ป้องกันแต่ตัวเอง ถ้านั่งเรือไปจะป้องกันคนและสิ่งของได้ทั้งลำเรือ มีรัศมีหลายวา และว่ากันว่าเหมือนกัน เมื่อลองสรรพคุณ ขนาดเดินกลางฝน เม็ดฝนจะไม่ถูกตัว ลูกศิษย์ใกล้ชิดหลวงพ่อต่างรู้กันดีและจ้องกันทุกคน แต่ท่านไม่ให้ใคร แต่เก็บติดตัวไว้...ไว้รอเจ้าของตัวจริง

พอท่านราชองค์รักษ์กลับไป ลูกศิษย์ก้นกุฏิที่รับใช้อยู่ เห็นเหตุการณ์ก็เข้ามาถามหลวงพ่อ ในเชิงน้อยใจ ต่อว่า ว่าใครก็ไม่รู้ หลวงพ่อพึ่งเคยรู้จัก อยู่ดีๆก็ปลดจากเอวให้เขาไป ผมรับใช้หลวงพ่อมาเป็นสิบๆปีตั้งแต่รุ่นพ่อ อยากได้มาก ยังแห้วกินเลย น่าน้อยใจ ของนี้น่าจะเก็บไว้ติดวัดเราจะดีกว่า

หลวงพ่อท่านด่าเลย มึงมันโง่ ไม่รู้อะไร ท่านผู้นี้มีหน้าที่สำคัญ ท่านใกล้ชิดและคอยถวายการอารักขาพระเจ้าอยู่หัวโว้ย กูเลยให้ไป ของๆกูจะได้ไปคุ้มองค์พระเจ้าอยู่หัวด้วยโว้ย...๕๕๕

ลูกศิษย์พอได้ฟังก็เงียบ

เรื่องแบบนี้ผมได้ยินมายังมีอีกน่ะครับ แต่วันนี้เล่าเท่านี้ ให้เข้าบรรยายกาศ วันพ่อ พ่อหลวงใหญ่ที่เรารักน่ะครับ

ของแบบนี้เขาสั่งเลยว่า ห้ามซื้อขาย ซื้อขายเมื่อไหร่ ผิดสัจจะ ผิดสั่งเสียครูบาอาจารย์ ครูบาอาจารย์ที่คอยอารักษ์ของนั้น ท่านอาจจะรังเกียจได้ เพราะเทวดาท่านไม่ชอบคนไม่มีสัจจะ ของแบบนี้ถ้าเอามาซื้อขายเป็นสินค้า จะค่อยๆเสื่อมครับ เพราะผิดคำครู ท่านบางท่านที่ไปซื้อของแบบนี้มา ผ่านมาหลายมือ อาจจะทำอะไรผิดสัจจะ ผิดครูมาหลายครั้ง การผิดครูนั้นก็มีได้หลายอย่าง แล้วแต่ท่านสั่ง ส่วนหลักใหญ่ๆ ก็ การด่าบุพการี การผิดคนมีเจ้าของ การดื่มสุรา ผ่านมือหรือใกล้ชิดผู้มีประจำเดือน และของชิ้นนั้นมีการซื้อขายกันเหมือน สินค้าวัตถุมาหลายทอด หลายมือ เหมือนการดูถูก ของนั้นแม้จะเก่า จะแท้ แต่ใช้แล้วเงียบครับ เพราะไม่มีอะไรข้างในครับ


เล่าเกร็ดเล็กๆแต่แฝงความยิ่งใหญ่ของท่านจอมคนต่อ ตามหลังวันพ่อน่ะครับ

ตอนผมรับราชการมีนายอยู่ท่านเป็น ท่านนี้เป็นทหารอากาศน่ะครับ ยศครั้งสุดท้ายของท่านเป็นถึง นายพล ท่านเคยเล่าให้ผมฟังว่า ท่านมาเป็นทหารอากาศตามคุณพ่อของท่าน

แต่คุณพ่อของท่านมีหน้าที่สำคัญครับ คือมีหน้าที่ขับ ฮ พระที่นั่ง หน้าที่นี้ทำในช่วงท่านจอมคนยังทรงพระทรงมีพระชนมายุไม่มาก ช่วงนั้นท่านจะเสด็จลงพื้นที่มากเพื่อทำโครงการณ์ช่วยเหลือประชาชน พระราชยานพาหนะที่ทรงใช่บ่อยมากก็คือเครื่อง ฮ นี่เอง

ทำให้ท่านนักบินคนนี้ได้ติดตามเสด็จไปมาก และเห็นเหตุการณ์ต่างๆมาเยอะมาก ถ้าเอามาเขียนเผยแพร่ ( ถ้าได้รับพระราชอนุญาต ) จะมีเรื่องอีกแง่มุมน่าสนใจอย่างมาก ที่คนยังไม่ค่อยทราบ ได้แต่เล่าต่อกันมา ปากต่อปาก

อีกอย่างที่เราพอทราบ ท่านจอมคนผูนี้ สนใจในเรื่องพระกรรมฐานและธรรมมะเป็นอย่างมาก ในพื้นที่ที่ทรงออกทรงงาน ผ่านไปที่ใดถ้ามีพระดีๆ ที่ร่ำลือกัน ท่านจะทรงไปเสด็จไปพบ

ในเขตอีสาน ยุคนั้นมีพระดีๆ พระผู้ใหญ่ ลูกศิษย์โดนตรงของพระอาจารย์มั่น หลายองค์ ที่เชื่อกันว่าสำเร็จธรรมชั้นสูงโดยการสอนและควมคุมอย่างเข้มงวด ของท่านพระอาจารย์มั่น

เมื่อท่านพระอาจารย์มั่น ล่ะสังขารไปสู่แดนเกษม บรรดาเหล่าลูกศิษย์ของท่านอาวุโสของท่านเหล่านั้นก็ กระจัดกระจายกัยเผยแพร่ธรรม ตามรอยขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและ ท่านอาจารย์ใหญ่ต่อไป และเมื่อโลกเริ่มแคบลง โดยสื่อ บรรดาเหล่าลูกศิษย์อาวุโสของท่านก็เริ่มมีชื่อเสียงในทางโลกตามมาโดยหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะพระที่ทรงธรรมและทรงคุณ ใครก็มีทุกข์อยากไปพบ อยากใกล้ชิด อยากได้ของวิเศษจากท่านทั้งนั้น

ครั้งนี้ก็อีกครั้ง ที่เป็นการพบกันของ จอมคนสองท่าน ท่านหนึ่งเป็นบรรพชิต และท่านหนึ่งเป็นฆราวาส และเป็นการพบกันครั้งแรกของทั้งสองท่านนี้

ท่านที่เป็นบรรพชิต ถ้าเอ่ยชื่อต้องอ๋อกันทั่วประเทศ ท่านผู้นี้เชื่อกันว่ามีคุณธรรมสูงยิ่ง และเชื่อกันว่าท่านสำเร็จอภิญญาชั้นสูงมาก นอกจากนั้นยังมีเมตตาสูงมากแก่คนทั่วไป

พระอาจารย์องค์นี้ ท่านก็มีตระกรุดอยู่ดอกน่ะครับ เป็นของเก่าของตระกูลของท่านที่เป็น ตระกูลระดับเจ้านายชั้นสูงแถวภาคอีสานมาก่อน ของนี้เป็นของเก่าแก่ของท่าน เนื่องจากท่านเป็นคนมีเมตตาสูงใครมาขออะไรก็ให้ โดยเฉพาะลูกศิษย์ใกล้ชิดซึ่งมีผู้ใหญ่หลายท่าน ใครขออะไรท่านให้หมด ยกเว้นตระกรุด ดอกนี้

และเพื่อป้องกันการมาหยิบฉวยโดยพละการโดยใครก็ตาม ท่านจะคาดติดตัวแทบจะตลอดเวลา เพื่อรอเวลานั้น

ตามที่เราพอทราบ เมื่อทรงเสด็จ บางทีจะไม่การเตือนล่วงหน้ามาก ท่านจอมคนก็แวะไปเยี่ยม การพบการครั้งแรกนี้และต่อมาพัฒนามาเป็นความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นยิ่งของทั้งสองท่าน การพบปะนี้ ไม่มีใครเห็นมากนัก ยกเว้นท่านนักบินที่คอยถวายการอารักขาไปในขบวนด้วย ท่านเห็นพระอาจารย์ปลดตระกรุดที่คาดเอวอยู่ถวายจอมคนทันที หลังจากพูดคุยไปได้ระยะ และความสำคัญของตระกรุด ท่านนักบินก็มาทราบทีหลังว่าจะกรุดดอกนี้สำคัญมากขนาดไหน และ บรรดาเหล่าศิษย์ก็พึ่งทราบว่า เจ้าของตัวจริงนี้คือใคร

เรื่องนี้เล่าให้ฟังสนุกๆน่ะครับ และให้ทราบว่าของบางอย่างมีเจ้าของน่ะครับ และของบางอย่างเป็นของวิเศษเกินกำลังของคนธรรมดาที่จะมีไว้ในครอบครอง เพราะฉนั้นอย่าไปหาของที่วิเศษสุดเลย มาแค่ทำจิตตัวเองให้สูงขึ้นและหาของที่คุ้มตัวได้ก็พอครับ

 

"ตอนเด็กๆ ผมชอบไถพระเขา ไถด่ะไปเลย ได้มั่งไม่ได้มั่ง แต่เป็นเด็กๆ เขาคงเอ็นดู ดูไม่น่าเกลียด

ที่ไถ มีทั้งญาติ ทั้งผู้ใหญ่ ทั้งพระ ทั้งฆราวาส บางท่านให้ของเก่าๆ แบบว่าเก็บมานาน ไม่มีใครมาขอ พอผมเป็นเด็กไปขอ ท่านก็ให้มา เป็นวัฒนธรรมของคนไทย ที่ให้วัตถุมงคล รูปพระพุทธ รูปครูบาอาจารย์ หรือ เครื่องรางที่อ้างด้วยพุทธคุณ แก่คนที่เราชอบใจ แม้จะแปลกหน้าก็ตาม วัฒนธรรมอันนี้ ต้องเก็บไว้คู่คำว่าไทย ไปชั่วลูกหลานครับ"

วิชาไถนี้ขอซึมซับไปใช้บ้างครับ ^ ^" จะว่าไปไม่นานนี้แฟนเพิ่งกลับบ้านต่างจังหวัด อ้ายเราก็พูดทีเล่นทีจริงว่า ฝากขอพระพ่อมาให้เยอะๆนะ พอกลับมาได้มาหลายเหรียญอยู่ เป็นพระที่ไม่มีราคาค่างวดอะไรมากมาย แต่มีคุณค่าทางจิตใจสูงเพราะผู้ใหญ่ท่านเมตตาให้มา และตามนิยามของคุณพี ของฟรี ดี ขลังเสมอ ที่ปลื้มใจก็คือ แฟนมาเล่าให้ฟังทีหลังว่า พอพูดเรื่องพระขึ้นมาทีไรพ่อท่านจะไปหยิบมาให้เพิ่มอีกหนึ่งองค์ คงเป็นเพราะท่านเอ็นดู ผมเองก็ยังไม่ได้สนิทชิดเชื้ออะไรกับทางบ้านแฟนสักเท่าไหร่ เป็นวัฒนธรรมเดิมๆที่สวยงามครับ

 

เรื่องไถนี่กำลังเล็งอยู่เลย
พ่อตาเป็นทหารอยู่ใต้ มีของดีเยอะ
หาโอกาสขออยู่

 

ข้อ ๑)

ต้องทำตัวนอบน้อม พูดจาด้วยความเคารพ

๒) อย่าอวดรู้ อวดดีต่อหน้า ผู้ถูกไถเด็ดขาด เออ ออ ด้วยทุกเรื่อง

๓) หาจุดอ่อนผู้ถูกไถว่าชอบอะไร ชอบคุยเรื่องอะไร ถ้าเจอ ไปได้ยาว

๔) อย่าทำลายสะพาน ได้มาแล้ว อาจจะได้อีก หมั่นติดต่อไว้

โชคดีครับ ทางใต้ เผื่อได้ หลวงพ่อ ทวด ๙๗ หรือ ๐๕ หลวงพ่อครน บางแซะ นางตรากรุท่าเรือ นางกรุหน้ากาม แจ๋วๆทั้งน้าน พูดแล้วน้ำลายหก ...อิอิ

 

ปิดตาหลวงปู่เจ็ก ครับ

 

ไปต่างจังหวัดมาทั้งอาทิตย์ กลับมาร้อยหน้าไปแล้ว ( มาไม่ทันโดนคุณเทวฑูต แย่งเข้าเป็นคนแรกก่อนเลย แหะๆ ๆ ) ขอร่วมแสดงความยินดีด้วยครับ



และขอร่วมสนับสนุนการตั้งมูลนิธิ และชมรมด้วยนะครับ



ไม่ว่าจะไปที่ไหนมา พอได้กลับเข้ามาในกระทู้นี้ ก็ อบอุ่นและได้ความรู้เหมือนได้กลับมาอยู่ในหมู่ญาติผู้ใหญ่ ( ไม่ได้เจาะจงใครนะครับ แหะๆ ๆ) และพี่ๆน้องๆ ในครอบครัวเดียวกันครับ ต้องขอขอบคุณ คุณพีมากๆ ครับ




ขอลาไปต่างจังหวัดต่อ อีกอาทิตย์นะครับ แหะๆ ๆ ๆ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง

 

อยากเรียนวิชาไถมั้งจังครับ ท่านเจ้ากรม

จะขออนุญาต ปรึกษาไปเรียนด้วยได้ไหม


แต่ตอนไป จะขอเอาของดี ไปด้วย สองสิ่ง

มือหนึ่ง ถือเตารีด อีกมือ ถือคันไถ อิๆ

เพราะก่อนหน้านั้น ว่าจะปรึกษา เรื่องโหราศาสตร์

โทรไป ไม่รับเลย สงสัยงานยุ่ง เกรงใจเลยเรา

 

โทรมาที่ 086 322 8619 รับทุกคนครับ อาจจะเผลอไปบ้างเพราะแก่ครับ

 

คุณเทวฑูตจะทั้งรีดทั้งไถเลยเหรอครับ
แฮะๆๆ หากจะดียิ่งหากมีมาฝากท่านอื่นๆด้วยครับ
เพราะเห็นท่านเจ้ากรมมีเยอะครับ สาธุ....

 

วิชา น ไถตลอด

ยอดวิชาอันนี้ ท่านเจ้ากรมคงไม่สอนให้ใครง่ายๆหรอกครับ

ถ้าหากผมได้มีวาสนาฝากตัวเป็นศิษย์ เรียนเสร็จ

ก็คงจะขอทดสอบวิชากับอาจารย์เลย อิๆ

หากไถไม่สำเร็จแสดงว่า อาจารย์ถ่ายทอดให้ไม่ดีพอ

ต้องฝึกใหม่ หรือไถใหม่ จนกว่าจะสำเร็จ เพื่อไม่ให้เสียชื่ออาจารย์

ขอฝึกไว้ซะหน่อย จะได้มีของดีทีเด็ดกับเขามั้ง อิๆๆ


กลัวแต่ว่า พอจะขอทดสอบวิชานี่

จะโดนอาจารย์เขกกะโหลก เอาซะก่อน น่ะซี

 

มีคนโทรมาเล่าเรื่องประสบการณ์วัตถุของหลวงพ่อให้ฟัง วัตถุมงคลชุดนี้คือ เบี้ยแก้ และ ตะกรุดเทพรัญจวน ประสบการณ์หมิ่นเหม่มาก

ผมขอให้ท่านเจ้าของมาเล่าด้วยตนเอง จะดีกว่าผมซึ่งมาโม้ต่ออีกที และอยากจะขอรูปวัตถุมงคลด้วยน่ะครับ จะได้เก็บบันทึกไว้

 

มาล่ะครับ
ขอบคุณท่าน ซักวันจะคิดออก ที่ไถ เอ๊ย ไถ่ถามถึง ครับ

ขอประชาสัมพันธ์ เรื่องงานบุญครับ
วันอาทิตย์ที่ ๒๘ ธันวาคม ๒๕๕๑
ขอเชิญท่าน ๆ ๆ ๆ ทั้งหลาย ที่นับถือ ร่วมทอดผ้าป่าฯ วัดโพธิ์ศรีเจริญ
ต.บ้านกร่าง อ.ศรีประจันต์ จ.สุพรรณบุรี

รายละเอียดเดี๋ยวจะโพสท์ อีกกระทู้ (ยังลงรูปไม่ค่อยได้ครับ เง็งกะคอมฯ อยู่)
หลายท่านคงสงสัย ว่ามาบอกทำไม ในกระทู้นี้
มีเรื่องที่อยาก(กระซิบ) ให้ทุกท่านทราบครับ ว่างานนี้ พี่พี เสาวภา จะมาร่วมงานด้วย (ใครอยากพบเจอ หรือมีธุระติดต่อ ก็ขอเชิญครับ เพราะช่วงนี้ได้ข่าวว่า โครงการใหญ่ของพี่ท่าน แฮปปี้ มาก ๆ เผื่อมีไร ดีดีมาแจกจ่าย ตามสโลแกน)

จบข่าวครับ
ปล. เบอร์ติดต่อทางวัดครับ (หลวงพ่อน่วม) ๐๓๕๔๙๗๑๑๐
อันนี้ของผม ๐๘๑๑๙๒๓๔๔๓ สอบถามเส้นทางได้เผื่อมาไม่ถูกครับ

 

หลวงพ่อน่วมท่านกำลังทำกำแพงโบถส์ มีพญานาคและ ปรับปรุงโบถส์อยู่

อยากทำบุญแล้วเห็นทันตา ในชาตินี้ ว่าทำนุบำรุงพระศาสนา สร้างโบถส์ สร้างวัดก็เชิญน่ะครับ

แต่ผมอยากกระซิบนิดว่า ท่านมีเครื่องรางดังคือปลากัด ท่านอาจจะไม่เชื่อว่าในระยะสมาสิบกว่าปีมานี้ หลวงพ่อท่านแจกปลากัดไปร่วม สามล้านตัวครับ ( ผมฟังไม่ผิดเพราะถามซ้ำ )

ของไม่ดีจริงคง คนคงไม่ไปขอ และไม่ทำมามากขนาดนี้น่ะครับ ของจริงนี่ต้องมีประสบการณ์และพิสูจน์ได้น่ะครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

ขออนุโมทนาสาธุครับ เรื่องราวดีๆทั้งนั้น คอยติดตามต่อไปครับ...

 

จากที่พี่พีได้แนะนำให้ไปตามหาของดี
ผมก็เลยไปตามลายแทง

ก่อนหน้านี้เคยไปทีนึงแล้ว แต่ไม่ได้เก็บของดี
เมื่อเสาร์ที่ผ่านมาจึงได้ไปกราบหลวงปู่อั๊บ ที่วัดมา
แล้วก็เลยเก็บของดีตามที่พี่พีแนะมาด้วย

(ตะกรุดนางพิม-ดำเซ็นต์ สองดอก ตะกรุดกันงู หนึ่งดอก และเบี้ยแก้อีกหนึ่งตัว)

 

ของดีทั้งนั้นครับ