อย่าคิดว่าพลังของพระอรหันต์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะต้าน วิบากกรรมของประเทศได้

ไม่ใช่หรอกคะ จิตมนุษย์ เป็น เเบบนี้ เพียงแต่สันโดษ รู้

และเห็นว่า อะไรที่ควรจะสอน อะไรที่ควรจะปราม และ อะไรที่ ควรจะปล่อย

หากเรา เข้าใจ สภาวะของจิต จะไม่เล่น กระทู้ อยู่คนเดียว

และ จะไม่ได้ ใช้ เพียง 1 จิต ในการ ปั่นกระทู้

องค์ ประกอบ ของ จิตมี อารมณ์ ความรู้สึก ปัญญา และ สติ โดย มหภาค

หากเรา ปล่อย ให้ ว่าง การปั่นกระทู้ คือ การ ให้ จิตเป็น อิสระนั้นเอง

การหยิบ จับ หรือ หยิบยก มัน มาจากหลายๆ จิต ใน 1 ร่างคะ

ดังนั้น สันโดษ ถึง ปั่น กระทู้ ได้ ทั้งวัน ทั้งคืน

แต่ ที่ หายไป หลายวัน เพราะ สันโดษ อยากให้ ทุกคน เห็นว่า

ทุกคน กำลังหลงทางเเละ หาที่ ยึดเหนี่ยวของจิต

พอไม่มีคนนำ ก็ เคว้งคว้าง

แต่ ถ้า เป็น แบบ สันโดษ ก็ ไม่เหงา เพราะ เล่น ได้เอง โดย ไม่ต้องรอคอย

สอนตัวเอง เล่น เอง เกิดปัญญา เอง

ถึง ไม่ปั่น สันโดษ ก็ สุ่ม อยู่ ในเว็บ ที่ใด ที่นึงคะ

 

เหมือน นิน จา เลย

 

เราไม่ได้ฟืน กรรม แล้วทำไม่ราหู ต้องมายุ่งกับเรา ถ้าเราจะฟืนวิบากกกรรมเราก็มีวิธีเดียว
ฆ่าตัวตายซะ ทุกอย่างก็จบ รออีก11 เดือน จะอยู่หรือจะไปก็เท่านั้น

 

ท่านช่วยแล้ว นิพานแล้ว นักบุญแห่งสุรินทร์

 

ปล่อยไปตามวัฎจักร สิ่งได้เกิดก็ให้เกิดไป สิ่งใดอยู่ก็ให้อยู่ไป สิ่งใดดับก็ให้ดับไป
เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวเด็ดขาด

 

เว็บนี้มีหลากหลายจาน หลากหลายรสชาติให้เลือกสรรดีนะคะ
พอดีช่วงนี้ควบคุมมื้อเย็น พยายามนอนน้อย ทานน้อย ปฏิบัติมากๆ เข้าไว้
ใช้จิตเตือนสติตนเสมอ..ไม่ให้หลง.. เลยต้องเลือกอาหารปัญญาที่ปรารถนาจะรับเท่านั้น
ดีค่ะ..ที่มีสิ่งดีๆ ให้มาได้ร่วมพิจารณากัน..
อนุโมทนาค่ะ..

 

....แม้นว่า...เรื่องของฟ้าเบื้องบน เป็นเรื่องจริง..ก็จริงของฟ้า....สมควรแล้วหรือที่มนุษย์เดินกินกินข้าวแกงต้องล่วงรู้....หากท่านใดล่วงรู้...ก็เป็นเรื่องเฉพาะตน..ใหนเลยจะสมควรให้เรื่องของฟ้า กลายเป็นขี้ปากมนุษย์ผู้มากด้วยกิเลส.....รังแต่จะ สร้างกรรมเวรด้วยความไม่รู้จริงกันไปเปล่าๆ....เก็บความรู้และความภาคภูมิใจไว้ในตน...ไม่สร้างความเสียหายให้ใครอื่นใดย่อมประเสริฐกว่า...
หรือว่าท่านเอง...แน่ใจแล้วว่า ท่านมีสิทธิ์ที่จะพูด.....ก็สุดแท้แต่ท่าน.....
<O</O

ท่านเองก็นับว่า..ไม่ธรรมดา....แต่อย่างไร ผมก็ยังสงสัยอยู่ดี....กับคำว่า ช่องโหว่ของกฎแห่งกรรม....กรุณาอธิบายให้แจ้งชัดว่าเป็นไปได้อย่างไรกันครับ
เพราะ เท่าสติปัญญาของผมรับรู้...
<O</O

กฎแห่งกรรมนั้น..เที่ยงแท้แน่นอน...ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว...เหล่านี้เป็นโลกุตรธรรม...เป็น สัจจะ แล้วยังจะมีช่องโหว่ได้อีกหรือครับ?....
<O</O

ที่ถามนี้ มิได้อยากลองดี...แต่อยากรู้จริงๆ ในสิ่งที่ไม่เคยรู้..........
<O</O

อนุโมทนา

 

ตอบช้าดีกว่าไม่ตอบ ถูกไหม หุหุ
ดิ้นรนร้อนกายหาทางรอด นั้นเพราะอวิชานำ
ทะยานแก้คุ้มภัยหวังดำรงค์เผ่า
สืบลูกทอดหลานหรือหวังตน
หากพ้นภัย ใช่ใจหยุดมาตรร้ายคะนองธรรมชาติ

ดูเถิดสองอย่าง ธรรมชาติอวิชา และ วิชา
พัฒนาใจตนกลมกลืนวิถีพุทธ
เจริญศีลธรรม เมตตาค้ำโลกา
อีกเจริญจิตคลายผิดและยึดมั่น
กรรมนั้นไม่ต้าน ถึงที่ก็ม้วย ท่านหวังสิ่งใด

ไม่ประมาทปล่อยใจไหลยถา
พัฒนาใจรักษ์โลกเพื่อนมนุษย์
รู้ทันจิตอกุศล โอวาทสาม
ยังกุศลสร้างจิตผ่อง ไม่ประมาท
แม้ปราชัย สวรรค์ยังรอท่านอยู่

หากกรรมมี ก็เป็นดี
แม้ภัยมา กุศลนำพายืนถูกที่
ฟ้าจะผ่าคราชีวี เบี่ยงนิดเดียว รอดภัยนา

 

ไม่มีอะไรหรอกครับ ท่าน OldMan คุณ เฮ้ง ก็หลงโลกวับๆแวมๆ ไปอย่างนั้นเอง

ก็เห็นอยู่แล้วว่า กำลังยก มหาโพธิสัตว์ มากล่าวถึง แต่นี่ ไม่กล่าวธรรมดา กล่าว
เหมือนไปแนะแนวทาง ไปสอน มหาโพธิสัตว์ โอ้ว

คนที่ไม่รู้ทาง โพธิสัตว์ เท่านั้นแหละครับ ที่คิดจะไปสอนมาบุรุษผู้เป็น มหาโพธิสัตว์
แล้ว

เป็นแค่เศษเสี้ยวธุลีดิน คิดจะสอนฟ้า ไม่รู้ที่สูงที่ต่ำ ก็วิปลาสไปเรื่อยๆ คิดว่าสิ่งที่ตน
รู้นั้นเลิศกว่าสิ่งที่ มหาโพธิสัตว์กำลังฝันฝ่า

อีกอย่าง ใจมันเอียงไปอีกข้างหนึ่ง เผลอไปชูอีกข้างหนึ่ง จึงไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร

ปล่อยคุณเฮ้งเขาไปเถอะครับ

 

บางคนหาตัวเองเจอแล้ว บางคนยังสงสัยตัวเองอยู่ บางคนนั้นก็ยังหลอกตัวเอง
การที่ท่านทั้งหลายจะช่วย ผู้อื่นนั้นต้องเป็นผู้ศึกษาให้มาก ต้องเป็นขุนคลังแห่งธรรม ต้องหาตัวเองให้เจอ ต้องรู้จักธรรมชาติของตัวเรา เอง และผู้อื่น ต้องปล่อยวาง ต้องยอมรับความเป็นจริงของโลก เราของฝากไว้เท่านี้ เพราะต่อไปนี้ตัวเรา ผู้เป็นพระโพธิสัตว์ ที่เหล่าเทวะ และพรหม นั้นเรียกขาน จะไม่ของยุ่งเกี่ยวกับวิถีโลก กับผู้ใดเด็ดขาด (ศิวะ)

 

พระราหูและพระกษิติครรภ์ จะต้องร่วมมือกัน
ไม่ใช่มาเอาชนะคะคานกัน


ท่านหนึ่ง เคยใช้ช่องโหว่ของกฏหมายเพื่อพวกพ้องของตนจนสำเร็จ
อีกท่าน ก็กำลังฝืนกฏแห่งกรรมเพื่อช่วยประชาชนของตน แต่ยังไม่สำเร็จ


กรรมที่ถูกต้านไว้ จะสะสมเหมือนน้ำเหนือเขื่อน เมื่อเขื่อนรับไม่ไหว แตกลง
แรงกรรมจะรุนแรง และรวดเร็ว จนรับไม่ทัน เกิดขึ้นไม่คาดคิด และรุนแรง


เลิกเอาชนะกัน เลิกหมายความผิดกัน เลิกเพ่งโทษกัน
หันกลับมาทำดี ชดใช้ความผิด


โพธิสัตว์ทั้งสองจะต้องเป็นผู้นำ เริ่มความสามัคคีให้เกิดขึ้นก่อนให้ได้
ทางออกมีแล้ว รออยู่ แต่รอ "ตัวกระทำ" ที่ "ทำได้" แค่นั้นเอง

 

ใช่ครับ


พระราหู จะต้องเอาชนะจิตอสูรที่จะครอบงำตนเอง ถ้าทำไม่ได้ ชาติ
หน้าอีกไม่รู้กี่ชาติ ก็ต้องเจอสภาพ "ถูกปฏิวัติหักหลัง" แบบนี้ ทุกข์ไม่จบสิ้น

พระกษิติครรภ์ จะต้องมีปัญญาที่จะแก้กรรมของสัตว์ที่ตนเองจะโปรด
แต่ไม่ใช่ใช้ "อภิสิทธิ์" ที่เป็นพระโพธิสัตว์ที่รักของเหล่าเทพฯ ต้องไม่ฝืนกฏแห่งกรรม


สององค์นี้ ถ้าสอบไม่ผ่าน ทั้งคู่จะถูกจับให้เป็นศัตรูกันไปอีกหลายชาติ
ด้วยผลกรรมที่ทำร่วมกันมา จนกว่าจะชดใช้กันหมดสิ้น คือ อโหสิกรรม

 

ฉ. ใช้สถานการณ์นั้นในการเป็นบททดสอบแก่ผู้ที่ต้องผ่านให้ได้
แล้วบอกทางแก้แต่โดย "นัย" หากเขาคิดได้ ทำถูกวิธี จึงค่อยใช้
"พลังพิเศษ" เข้าช่วยเหลือ แต่หากเขาเดินผิดทาง ก็ไม่อาจช่วยได้


การช่วยเขาอยู่ตลอด ทำให้เขาเป็นเด็ก ไม่ยอมพัฒนาตนเอง ไม่ผ่านบททดสอบสักที

 

สรรพสิ่งในโลกล้วนอนัตตา เพราะเป็นอนัตตาจึงไม่สมบูรณ์แบบ
แม้แต่กรรมในโลกนี้ ก็สามารถหักเหเบี่ยงเบน ยืดหยุ่นได้ ผ่อนปรนได้
แต่ถ้าทำผิด ฝืนกรรม ทำระบบกฏแห่งกรรมปั่นป่วน ก็อาจรุนแรงขึ้นได้


ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับมนุษย์บนโลกจะ "ทำให้ถูก" ทำอย่างไร?

 

<TABLE class=tborder id=post1265842 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"> เมื่อวานนี้, 01:09 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right> #1 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>wellrider<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1265842", true); </SCRIPT>
ผู้ร่วมสนับสนุนบริจาค



เข้ามาครั้งล่าสุด: เมื่อวานนี้ 01:54 PM
วันที่สมัคร: Jan 2007
ข้อความ: 1,961
Groans: 0
Groaned at 6 Times in 5 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 0
ได้รับอนุโมทนา 14,025 ครั้ง ใน 1,521 โพส
พลังการให้คะแนน: 1250


</TD><TD class=alt1 id=td_post_1265842 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- icon and title -->วิธีล้างบาป..ของพระพุทธเจ้า
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->หลายคนเข้าใจผิดว่า ศาสนาพุทธสอนแต่เรื่องกรรมเก่า และให้ทำใจยอมจำนนอยู่กับอดีตโดยไม่มีหนทางแก้ไข แต่ความจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่ วิปากของบาปกรรมต่าง ๆ ที่เคยทำไว้ในอดีตนั้น สามารถปรับปรุงแก้ไขได้ด้วยกรรมปัจจุบัน แม้ไม่สามารถกลับไปแก้ไข ลบล้างอกุศลกรรมที่เป็นต้นเหตุได้ แต่สามารถสร้างกรรมปัจจุบันเพื่อปั่นทอน/หลีกหนี/เจือจางวิปากของอกุศลกรรมนั้นให้อ่อนกำลังลงได้ ปรากฏหลักฐานที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสสอนเหล่าพระภิกษุในคัมภีร์พระไตรปิฎก โลณผลสูตร เล่มที่ ๒๐ ข้อ ๑๐๑ หน้า ๓๓๖

คนที่ทำบาปกรรมแล้วกลับสำนึกผิด อบรมกาย อบรมศีล อบรมจิต อบรมปัญญา มีคุณงามความดีที่เคยทำมากมาย บาปกรรมที่คนเช่นนี้ทำจะไม่ปรากฏผลให้เห็น มักปรากฎแต่ผลบุญที่เขาเคยทำไว้มากมาย
<O
ในเรื่องนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสสอนไว้ว่า<O</O

 

...ถึงแม้ว่า...ผมจะไม่ค่อย เข้าใจในคำตอบของท่าน...อาจเป็นเพราะความรู้ที่น้อยๆของผม...แต่ก็ขอขอบคุณมากๆที่ กรุณาตอบครับ...

อนุโมทนา

 

อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด จะห้ามได้อย่างไร

 

เกิดเอง ดับเอง เป็นธรรมดาของโลก

หากเพียงแค่คิดว่าเราสามารถทำการ

แก้ไขสิ่งที่อยู่ภายนอกตัวเราได้เมื่อไร

เรากำลังสร้าง อภิสังขาร แล้ว

ถ้าไม่สร้างอภิสังขารของตัวเอง

ก็ไปเหนี่ยวให้คนอื่นสร้างอภิสังขาร

แล้วเมื่อไรจะรู้สึกสำนึกตน

มีแต่อภิสังขาร กอดกันแน่น

ไม่รู้จักปล่อยวาง

ชีวิตไม่ใช่ของเรา

จิตวิญญาณไม่ใช่ของเรา

เรามาอาศัยอยู่แล้วก็จากไปเมื่อถึงเวลา

จะมาสร้างอะไรกันหรอ

ใครมาเรียนรู้ ก็ทำหน้าที่เรียนเพื่อรู้ เพื่อปณิธานของตน

ใครเกิดมาเพื่อหยุดเกิด ก็มีหน้าที่เพื่อรู้ ถางทางหยุดเกิด

ใครเกิดมาเพื่ออะไร ก็ดูอยู่ในตนให้เกิดผล ที่ดั้นด้นมา

 

หากรู้ เเต่ ไม่กระทำ นั้น ก็ เป็น เรื่อง ที่ ต้องเเสวงหา ว่า ตัวเอง คือ อะไร

แต่ คน หลายคน ก็ ตอบไม่ได้ ว่า ตัวเอง คือ อะไร เพราะ อะไรนะหรือ?

ก็ เพราะ ตัวเอง อยากมี ตัวตน ในสังคม ที่ เป็น อยู่

มนุษย์ ก็ ไม่ใช่ มนุษย์

สัตว์ ก็ ไม่ใช่ สัตว์

แต่ มนุษย์ ชอบ คิดว่า ตนเอง เป็น สัตว์ ประ เสริฐ เพียง

เพราะ ตัวเอง คิดได้ พูดได้ และ ทำได้

ส่วนที เหลือ ก็ ทำกันต่อไป วันนี้ มันก็ เป็น เพียงแค่ วันนี้

แล้ว พรุ่งนี้ มัน ก็ คือ พรุ่งนี้

แต่ ท้ายที่ สุดเเล้ว วันนี้ ก็ จะ กลายเป็น เมื่อวาน

และ พรุ่งนี้ ก็ จะเป็น วันนี้ สุดเเล้ว แต่ ว่า เราจะมอง

หากเรา เชื่อ ว่า ทำอะไร เเล้ว จะ มี ผล กระทบ ต่อ สรรพสิ่ง

เป็น เพราะ เรา เลือก ที่ จะ ทำ ใน สิ่งที่ไม่ดี ให้ กับตนเอง

เลือกสักอย่าง เลือกสักทาง เพราะ เมื่อมีโอกาส ก็ จงเลือกตามใจ

ไม่มีอะไร ผิด และ อะไร ถูก มีแต่ จะ เสียใจ ถ้า ไม่ได้ ทำ

 

เฝ้า ระวัง เฝ้า กลัว ใน สิ่งที่ยังมาไม่ถึง เพียงเพราะหูเบา และ ใจอ่อน กันเหลือเกิน