นิทานสนุก..พระเครื่องและเครื่องราง (แหวนปฐพีไร้พ่าย)

ชนวนที่มีตอนนี้

ขณะนี้รอ แผ่นจารจากสายเขาอ้อ และแท่งเงิน 1 กก.

และวันหล่อจริงจะได้ชนวนสายตะวันตกมาเพิ่ม ก็จะเรียกว่าครบ 4 ภาค รอชมภาพได้

แน่นอน ผมจะไปคุมการหลอมชนวนทั้งหมดเอง และซัดชนวนเข้าเครื่องดูดเองครับ

ความคืบหน้าวันนี้ช่างจะไปนำหุ่นเทียนแบบไปถอดพิมพ์แล้วหล่อเนื้อตัวอย่างออกมาครับ..

 

การสร้างหนุมาน นับว่าบังเอิญ บางท่านไลน์มาบอกว่า หลายที่ก็นิยมสร้างกันในปีนี้ เพราะครูบาอาจารย์บอกปีนี้ปีชวด หากบูชาหนุมานจะเสริมดวง

ซึ่งเรื่องนี้ผมก็ได้คุยกับที่ปรึกษาตัั้งแต่กลางปีที่แล้วแล้วครับ เพราะเป็นสิ่งที่ใฝ่ฝันไว้ เหมือนกับแหวนมหาชะตาละครับ เพราะยังเป็นสิ่งที่อยากได้ไว้ประจำตัว

หนุมานผมเองก็เคยบูชามาหลายที่สุดท้ายก็ ได้แค่เห่อเป็นพัก ๆ แล้วก็เก็บ ภายหลังก็ให้คนอื่นไป 55 หรือบางทีเก็บลืมจนหาไม่เจอก็มี

อย่างที่เล่าไป ผมก็สักหนุมานไว้ด้วยตั้งแต่สมัยวัยรุ่น จากต้นตำรับแห่งการสักยันต์ ซึ่งก็เห็นผลมามากมาย เรียกว่าหนุมานที่ไหนดีไม่ดี ผมสัมผัสก็จะรู้จากปฏิกิริยาที่สักไว้ได้เลย (ใจสื่อกันแล้ว)

วันนี้พบที่ปรึกษา ก็ได้นำเหรียญหลวงปู่ดูลย์ที่ผมชอบมากให้ท่านสัมผัสก็แน่นอนว่าแจ่ม

หลวงปู่เหิร ท่านได้ชมเชยหลักธรรมหลวงปู่ดูลย์ไว้มากยังให้ผมไปหาอ่านเองเลย ก็ได้นำมาอ่านและสอบถามเพิ่มความเข้าใจมาอีก

แต่พระเครื่องหลวงปู่ดูลย์ เราจะหวังได้แค่เป็นสังฆานุสติเท่านั้นอย่าคิดว่าจะนำมาเป็นของขลังเป็นอันขาด 55 เพราะท่านจะถือหลักว่า ให้หาพระในใจ

ทีนี้ผมก็เล่าว่า กระแสเหมือนของหลวงพ่อจรัญเลย เพราะตอนแวะวัดอัมพวัน ก็ได้นั่งสมาธิหน้าโลงท่านด้วยกระแสเหมือนกันเดียะ

ที่ปรึกษาเล่า ตอนครูบาข่ายท่านละสังขาร ก็มีรถ 6 คันจากวัดอัมพวันเลยและศิษย์หลวงพ่อจรัญโทรมาแจ้งให้ส่งของ ปัจจัยมาช่วยงาน จึงสงสัยแล้วครูบาข่าย รู้จักหลวงพ่อจรัญได้ไง เพราะท่านไม่เคยเล่าไม่เคยพูดถึง

ทีนี้ก็เลยคุยถึงเรื่อง เกอะจิยุคนี้ กับหลักคำสอนที่ผิดแปลก ก็เป็นเรื่องของกรรมแต่ละบุคคลไป

โดยสรุป... นับว่าเรามาไม่ผิดทาง เพราะไม่ทำให้หน้าดำ ชีวิตย่ำแย่เหมือนหลาย ๆ คนที่ไปผิดทาง 55

 

คุ้นๆเหมือนจะเห็นเหรียญตาหมอคล้อย สายเขาอ้อ กับเหรียญนอโม ใช่ป่ะครับ ส่วนชนวนอื่นๆไม่ต้องพูดถึงครับ ผมว่าพี่จัดเต็มแน่นอน ครับ

 

ใช่ครับ เหรียญหมอคล้อยรุ่นแรก ท่านเก่งปราบภูติผีปีศาจมาก

เหรียญนอโมเนื้อเงิน ทองแดงชนวนฯลฯ

ตอนผมไปรับตะกรุดได้กลับบ้าน ตจว ได้ชนวนที่ครูบาสุขเสกกาสะท้อนใหญ่มาด้วย

 

เงินแท้ 92.5 %ประมาณ 1 กก.ใช้หลอมหนุมานครับ จะได้เพิ่มเนื้อหามวลสารให้สวยงาม เข้มข้น

 

เหรียญนอโมมหามงคลเนื้อเงินสร้างแค่ 15 เหรียญอยู่ที่ผม 1 เหรียญจะใส่เป็นชนวนด้วยครับ มีหัวนอโมวัดเขาอ้อเนื้อเงินด้วยเล็ก ๆ

แม้เราจะมีหัวเชื้อนวโลหะเข้มข้น แต่ก็จะใส่เงินไปให้มาก ๆ เป็นเคล็ด มีเงินมาก

เหรียญตาหมอคล้อยใส่ไปตั้งแต่แหวนมหาชะตาแล้วครับ มีเหรียญตาหมอเพิ่มด้วย ก็จะใส่ในชุดหนุมานอีก

ด้านหนุมานตามงานแล้ว อาทิตย์หน้าก็จะเห็นตัวอย่างแล้วครับ ช่างยืนยันว่าล็อคคิวหล่อปลายเดือนนี้แน่นอน ล่าช้าก็ต้นเดือนหน้าครับ

ตามนโยบายที่ปรึกษา งานหนุมานเนื้อนวโลหะจะสร้างน้อยกว่าแหวนมหาชะตาครับ คือหล่อเสร็จค่อยเปิดจองทีเดียว

ส่วนเนื้อชนวนรุ้งจะไม่มีผู้ออกทุนเหมือนตอนแหวนที่ได้ปัจจัยจากพวกผมมาช่วย 20,000 ก็จะทำถวายวัดด้วยทุนผมเอง

สรุป จะไม่เน้นเป็นการค้า และป้องกันคนเอาไปใช้ทางไม่ดีจะให้สิทธิ์บูชาเฉพาะผู้ติดตามท่านเดิมๆ ครับ ...จะได้ทั่วถึงกันไว้รอแจ้งหลังหล่อเสร็จครับ ให้เห็นของจริงค่อยเปิดให้บูชา

 

จัดเต็มจริงๆครับ มีเหรียญหัวใจชาตรีด้วย เหมาะกับนำไปหล่อหนุมานมากๆครับ คงกระพันชาตรี ทุบตีไม่แตกหัก ครับ สุดยอดมากๆ

 

พระรอดปราบพิภพเป็นพระที่ภูมิใจที่สุดครับ. เพราะคงสร้างให้เท่านี้ไม่ได้อีกและได้แจกฟรีท่านละ 1 องค์ตามตั้งใจ...

 

ตามความตั้งใจของที่ปรึกษา รวมพระสกุลลำพูนตามตำนานที่ว่า "หากมีครบ 8 พิมพ์จะเป็นอมตะ พลังอำนาจแห่งความรุ่งเรืองไม่มีตกต่ำ"

และเสกแนวทางให้เข้ากับยุคสมัยนี้...

 

ที่ปรึกษาได้นำทองคำ หลอมรีดเป็นแผ่นเพื่อบรรจุในหัวใจพญาหมูคำครับ

โดยจะสลักประวัติความเป็นมาบรรจุหัวใจพญาหมูด้วย

 

แผ่นทองคำบรรจุหัวใจพญาหมูคำ

 

ชนวนหล่อหนุมาน ล้ำค่าหายากมาก ลองเดาดูครับอะไร? หนักด้วย55. หลวงปู่เหิรตรวจสอบให้แล้วแท้ เสกซ้ำอีกมามาก...

 

เหล็กไหลสุริยันราชาครับ. หลอมเป็นชนวนด้วย เหมาะมาก

 

สาธุ

 

ภาพก่อนแก้ไข ปรับตรีกับพระขรรค์ให้หนาขึ้น



แก้ไขแล้ว..
ภาพหุ่นแบบหนุมานออกมาแล้วอาจดูยากหน่อยเพราะส่งผ่านไลน์มา รอช่างเข้าไปรับครับ รอช่างเก็บตะเข็บถอดพิพม์ฉีดเทียนแล้ว 2-3 วันจะได้แบบตัวอย่างออกมา แล้วนัดวันหล่อกัน

สร้างไม่มากตามนโยบายครูบาไชย... รอหล่อเสร็จค่อยเปิดจองครับ งานนี้พลาดจะเสียใจสุด ๆ เพราะผมตั้งใจจะหยุดไปอีกนานครับ ...

 

ตอนครูบาไชยจารชนวนมาให้ ได้กล่าวว่า "ทำน้อย ๆ นะดีเพราะทำมาก ๆ ความเอาใจใส่ต่างกัน และทำน้อยจะน่าค้นหา"

ที่ปรึกษาบอก ครูบาท่านชมเลย จึงยึดตามนโยบายท่าน ที่สำคัญใช้ทุนมากกว่าตอนงานแหวนเยอะครับ จึงไม่สร้างมาก

รอดูเนื้อตัวอย่างภาพสตูออกมาค่อยตัดสินใจครับ แล้วค่อยสั่งจำนวนฉีดเทียนไป แล้วนัดวันหล่ออีกที...

หลังหล่อเสร็จดูของจริงเปิดจองครับ.. โปรดติดตาม พญาหรมานประลัยกัลป์ เครื่องรางสะท้านแผ่นดินยุค 5 g

พรุ่งนี้ผมก็จะได้แผ่นจารจากสายเขาอ้อแล้ว แล้วจะมาเปิดตำนานวิชานะคาบสำเหร็จวิชาลับสุดยอดที่หวงแหนของสายเขาอ้อ สืบทอดจากตาหมอแบน ที่สมัยเด็กพ่อท่านเอียด จับมือหัดลากยันต์นะคาบสำเหร็จเองเลย

โดยชนวนนี้ระบุเจาะจงเลยครับว่ามาสร้างหนุมาน ไม่ใช่เอามั่วนะครับ

นะคาบสายฟ้าฟาด นะไฟประลัยกัลป์มากำกับในอาวุธของหนุมาน เพื่อจะได้พอฟัดพอเหวี่ยงกับพระขรรค์สรี๋กัญไชย

 

((( วิชานะคาบสำเหร็จ )))
#สายวิชาที่ได้รับการถ่ายทอดจากพระสงฆ์สู่ฆราวาส
////////////////////////////////////////////////////////
***...เมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ พ.ศ.๒๔๘๖
ตอนนั้นตาแบน จันทร์แผ้ว อายุเพียงแค่ ๒๒ ปีเท่านั้น
ได้เดินทางไปหาท่านพระครูสิทธยาภิรัต
( พระอาจารย์เอียด วัดดอนศาลา จ.พัทลุง )
โดย...พ่อเฒ่าหมึก บ้านไสท้อน อ.เมือง จ.ตรัง
( ท่านมีศักดิ์เป็นลุงของตาแบน จันทร์แผ้ว )
พ่อเฒ่าหมึกผู้นี้ท่านเก่งวิชาคาถาอาคมอย่างมาก
อีกท่านยังเป็นหมอรักษาคนไข้โดยอาการต่างๆ
และชำนาญมากในด้านการใช้ยาสมุนไพรรักษาโรค
ซึ่งเป็นศิษย์ฆราวาสคนหนึ่งของสำนักเขาอ้อ
ที่เล่าเรียนวิชามาจากพ่อท่านทองเฒ่า วัดเขาอ้อ
( ซึ่งตาแบนเรียกว่า " พ่อท่านทอง วัดเขาอ้อ " )
///////////////////////////////////////////////////////
***...วันหนึ่งพ่อเฒ่าหมึกใช้ให้คนไปตามตาแบน
ให้ตาแบนมาหาท่านให้ได้ที่บ้านไสท้อน
วันนั้นตาแบนก็ได้ถีบรถถีบไปหาพ่อเฒ่าหมึกทันที
เมื่อตาแบนถีบรถถีบไปจอดตรงหน้าชานบ้าน
และยังไม่ทันหายเหนื่อยเพราะระยะทางไกลพอสมควร
พ่อเฒ่าหมึกก็ตวาดตาแบนออกมาจากในบ้านทันที
ว่า "ได้ข่าวว่ามึงเที่ยวจังแล้ว สากูแลไม่เรื่องไหร
เอาพันนี้ตะต่อไปกูอีสอนวิชาของกูให้กับมึง
ให้มึงมาเรียนทุกวันหัสและวันเพ็ง (ขึ้น ๑๕ ค่ำ)"
เมื่อถึงทุกวันพฤหัสบดีและในวันเพ็งของทุกๆเดือน
ตาแบนก็ได้ถีบรถถีบไปเรียนสรรพวิชาต่างๆ
จากพ่อเฒ่าหมึกเป็นประจำไม่เคยขาด
จนตาแบนมีความแตกฉานและชำนาญในความรู้
เพราะตาแบนมีความจำดี สามารถท่องจำได้หมด
แม้แต่สูตรยาสมุนไพรต่างๆที่ท่องจำยากก็จำได้หมด
โดยไม่ต้องดูตำราขณะบอกตัวยาหรือประกอบยา
หรือแม้แต่ใช้ให้เขาจดชื่อตัวยาต่างๆก็ตามแต่
เพื่อไปซื้อหรือให้เขาไปหาตัวยามาเพื่อต้มรักษาโรค
ถึงจะอย่างไรก็ตาม ตาแบนท่านก็ยังศึกษาต่อไป
ท่านยังไปเรียนกับพ่อเฒ่าหมึกอยู่ตลอด ๒ ปี
จากนั้นเมื่อถึงหน้าพระเข้าพรรษา (ก่อนเข้าพรรษา)
พ่อเฒ่าหมึกก็ได้ชวนตาแบนไปหาพระครูสิทธยาภิรัต
(พ่อท่านเอียด ปทุมฺสโร) ที่วัดดอนศาลา จ.พัทลุง
การเดินทางไปโดยการเดินตีนตลอดเส้นทาง
ถึงมื้อเที่ยงก็แวะกินข้าวที่วัดหรือบ้านของคนที่รู้จัก
พอตอนเย็นก็แวะนอนที่วัดหรือบ้านของคนที่รู้จัก
เพราะพ่อเฒ่าหมึกเป็นคนดีและรู้จักกว้างขวางไปทั่ว
เมื่อยามเย็นเกือบหวันมุ้งมิ้งก็เดินทางถึงวัดดอนศาลา
พ่อท่านเอียดท่านเสร็จจากภาระกิจทำวัตรเย็นพอดี
เมื่อพ่อท่านเอียดท่านหันหน้ามาเห็นพ่อเฒ่าหมึก
พ่อท่านเอียดก็ดีใจมากๆที่ได้เจอกันและได้พูดขึ้นว่า...
"ไอ้เกลอไม่ค่อยมาหาเราทั้งสิบปีหวาแล้ว
หน้าตาไม่เคยเปลี่ยน ยังอยู่เหมือนเดิมเหลยนะ "
พ่อท่านเอียดพูดเสร็จก็ชวนเดินไปที่กุฏิของท่าน
พ่อท่านเอียดใช้ให้เด็กวัดต้มน้ำร้อนชงน้ำชา
พอเด็กวัดชงน้ำชาก็นำมาประเคนให้พ่อท่านเอียด
และได้ยกมาให้พ่อเฒ่าหมึกและตาแบนกินด้วย
ตาแบนก็หิวน้ำจัดเลยรีบกินน้ำชาที่ชงมาทันที
พอกินได้แค่ครึ่งเดียวก็พูดขึ้นว่า...
" น้ำชาไอ้ไหรทั้งฝาดทั้งเผ็ดๆร้อนๆพันนี้ "
พ่อท่านเอียดพูดว่า " กินไปตะลูกเห้อของดีเพแหละ "
ทราบภายหลังว่าเป็นใบชุมเห็ดกับเปลือกไอ้แหวง
ถ้าต้มกินบ่อยๆร่างกายจะไม่หนาวในตอนกลางคืน
และจะไม่เป็นไข้ป่า ไข้ห่าลวก และเป็นยาบำรุงกำลัง
( ตอนที่ตาแบนกำลังเล่าให้ฟังผมก็จดไว้ทันที )
พ่อท่านเอียดและพ่อเฒ่าหมึกก็นั่งคุยกันสักพักใหญ่
พ่อเฒ่าหมึกก็พูดขึ้นในเรื่องที่จะไปธุระทันที ว่า...
" ผมเอาหลานชายมาฝากไว้กับท่านเกลอกันนะ
มันเป็นเด็กที่หนังสือดี ผมสอนไหรกะมันจำได้หมด
ผมเห็นมันชอบในด้านนี้ จึงเอามันมาฝากไว้กับท่าน
ขอท่านเกลอช่วยสอน ผิดไหรกะทุบตีได้ อย่าเกรงใจไหรผม "
พอสิ้นคำพ่อเฒ่าหมึก พ่อท่านเอียดก็พูดทันที ว่า...
" ไอ้เกลอเอาเด็กมาฝากด้วยตัวเอง อีขัดใจได้พรือ
เอาตะพันพรือกะรับมันให้เป็นเด็กวัดสักคน "
พอตกในตอนดึกมากแล้วก็ต่างแยกย้ายกันไปนอน
จนยามหัวเช้าตาแบนก็ไปเป็นลูกโยมให้พ่อท่านเอียด
เพราะพ่อท่านเอียดท่านออกบิณฑบาตรทุกวันไม่ขาด
พอหลบมาถึงวัดตาแบนก็ไม่เห็นหน้าพ่อเฒ่าหมึกแล้ว
พ่อท่านเอียดบอกว่า... " ไอ้เกลอมันไปแรกหัวรุ่งโด้
มันบอกว่ามันไปหาไอ้ทับ ลำพาย เกลอมันอีกคน"
( แต่ในตอนนั้นเสือทับ บ้านลำพาย เสียชีวิตแล้ว )
ตาแบนเล่าว่า... " ตอนนั้นท่านรู้สึกใจไม่ค่อยดี
เพราะตั้งแต่เกิดก็ไม่เคยออกจากบ้านไปอยู่นอกจังหวัดเลย
แต่ท่านนึกในใจว่าชาติชายอยู่ที่ไหนกะต้องสู้ ตายกะตาย "
ตาแบนเลยอดทนอยู่กับพ่อท่านเอียดมาตลอด ๑ - ๒ ปี
ทั้งช่วยถือชั้น (ปิ่นโต) เวลาพระบิณฑบาตร
ช่วยกวาดลานวัด ช่วยหายา สับยาต้ม
เพราะพ่อท่านเอียดต้มยารักษาคนบ้า รักษาคนไข้
และช่วยงานทุกสิ่งทุกอย่างที่ตนเองพอจะช่วยได้
และเมื่อยามว่างก็ไปหาหวากให้พ่อท่านเอียดฉัน
เมื่อวันพระพ่อท่านเอียดก็จะเรียกตาแบนให้ไปหา
และจะสอนวิชาคาถาอาคมให้ อีกทั้งเรื่องยาสมุนไพร
เป็นแบบนี้ตลอดมา จนย่างเข้าปีที่ ๒ - ๓
อยู่มาครั้งหนึ่งพ่อท่านเอียดก็ได้หุงเหนียวดำ ,
เสกน้ำมันอ้ายกลิ้งให้ตาแบนและลูกศิษย์กินกันหลายคน
ในพิธีวันนั้นตาแบนเล่าว่ามีท่านขุนพันธ์ฯมากินด้วย
ตาแบนเล่าว่า... " แม้ในปัจจุบันยังจำหนวดได้แม่นยำ "
เมื่อกินเหนียวกินมันเสร็จต่างคนก็ได้แยกย้ายกันไป
และเมื่ออยู่มาไม่นาน (ประมาณ ๑ เดือน)
พ่อท่านเอียดก็ได้เริ่มสอนวิชาหุงเหนียวให้แก่ตาแบน
และสอนให้ตาแบนเรียนฝอยนอโม ทั้ง ๒๙ ตัว
และเมื่อตาแบนได้เรียนจริงจังแล้วในเวลาต่อมา
พ่อท่านเอียดก็ได้สอนให้ตาแบนชักผงยันต์นะคาบสำเหร็จ
โดยพ่อท่านเอียดได้เรียกตาแบนให้เข้าไปหาในกุฏิ
และยกตำราบุดดำ ( หนังสือบุด ) ให้แก่ตาแบน
และให้ตาแบนอ่านทำความเข้าใจหลายเที่ยว
เมื่อยามหัวรุ่งคืนนั้นก็ได้สอนให้ตาแบนชักผงนอโมถอด
และสอนให้ชักผงนะคาบสำเหร็จ , นะสูตรสำเหร็จ
ตลอดถึงนะคาบสายฟ้าฟาดและนะคาบตัวอื่นๆ
จนตาแบนมีความชำนาญและเชี่ยวชาญในวิชานี้
หลังจากนั้นตาแบนก็ได้ขอให้พ่อท่านเอียด
ทำพิธีแช่ยาให้แก่ตาแบนและเพื่อนๆที่ได้ปรึกษากันไว้
แต่พ่อท่านเอียดบอกว่าท่านหยุดทำมาหลายปีแล้ว
ถ้าต้องการจะแช่ยาให้ไปแช่กับท่านปานที่วัดเขาอ้อ
ตาแบนและเพื่อนๆที่ได้ปรึกษากันไว้แล้วนั้น
พอถึงเดือน ๕ ก็ไปขอแช่ยากับพ่อท่านปานที่วัดเขาอ้อ
เมื่อได้จัดเตรียมเครื่องยาและทุกอย่างพร้อมแล้ว
พ่อท่านปานก็นัดวันให้มาเข้ามณฑลแช่ยา (นอนราง)
โดยแช่ในรางเรือที่บนไหล่เขาอ้อ ด้านตะวันออกเขาอ้อ
ตอนนั้นทางวัดได้กำหนดค่าแช่ยาคนละ ๑๒ บาท
เมื่อต้มน้ำยาเทใส่ลงในรางเรือเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ตาแบนเห็นว่ามีหนามอยู่ในรางยาเลยไม่กล้าลงแช่
พ่อท่านปานเลยเรียกให้ตาแบนมายืนบนเหล็กกล้า
แล้วให้หลับตาว่าคาถาตามที่พ่อท่านปาลบอกให้ท่อง
เมื่อท่องคาถาเสร็จตาแบนก็เกิดอาการของขึ้นทันที
เลยกระโดดลงไปนั่งในรางยาแล้วแย่ (ขย่มตัว)
จนหนามบ้องที่มีขนาดใหญ่ๆในรางแช่ยาหักหมด
แล้วพ่อท่านปานก็พาคนอื่นๆลงในรางจนหมดทุกคน
ตอนขณะที่กำลังนอนแช่ยาต้องภาวนาคาถากำกับ
พ่อท่านปานจะให้ทุกคนท่องคาถาอยู่ตลอดเวลา
พอครบ ๑ ชั่วยามก็ขึ้นจากรางเรือ ชุดต่อไปก็ลงแช่อีก
พอครบอีก ๑ ชั่วยาม ชุดตาแบนก็ลงสลับกันไป
ได้ผลัดกันนอนแช่อยู่แบบนี้จนครบทั้ง ๗ วัน
พอวันที่ ๗ ก็ขึ้นจากรางแช่ เพื่อเข้ามณฑลไหว้ครู
พอยามหน้าเที่ยงก็ทำพิธีหุงเหนียวดำ - กินน้ำมัน
เมื่อพ่อท่านปานป้อนเหนียว - ป้อนน้ำมันจนครบทุกคน
พ่อท่านปานก็ทำการปลุกทุกคนที่เข้าร่วมในมณฑลพิธี
เมื่อพ่อท่านปานว่าบทปลุกตาแบนก็เกิดอาการของขึ้น
เมื่อตาแบนปล่อยให้ของขึ้นจนเต็มที่แล้ว
พ่อท่านปานท่านก็ได้ถีบตาแบนลงมาจากรางแช่ยา
ม้วนกลิ้งลงมาจากรางแช่ กระทบต้นไม้ ชนก้อนหิน
เมื่อลงมาถึงด้านล่างตาแบนก็ตั้งสติได้กับตัว
ตาแบนเล่าว่า...
" ท่านเขาอ้อแกถีบตาไอ้นุ้ยเหัอ
ม้วนกลิ้งลงจากเขาไม่รู้กี่หลบมั้ย แต่ไม่พรือไหรตรงไหน "
พ่อท่านปานเลยสั่งตาแบนเอาไว้ว่า " อย่าขึ้นจนลืมตัว
เพราะขึ้นแล้วมีแต่เพื่อนทำเรา ทำให้เราเสียเปรียบได้
ให้เรามีสติอยู่กับตัวเองให้มาก บังคับอย่าให้ขึ้นแรง "
พร้อมพ่อท่านปานบอกคาถาแย่กรอบให้ตาแบน
และข้อที่สั่งห้ามในการยึดถือสำหรับผู้ที่แช่ยา
จากนั้นตาแบนก็ลาพ่อท่านปานกลับวัดดอนศาลา
อยู่ต่อมาเพียงเดือนเดียวพ่อท่านเอียดก็มรณะภาพ
ไม่ทันได้จัดงานศพของพ่อท่านเอียด
พ่อเฒ่าหมึกพอทราบข่าวพ่อท่านเอียดมรณะภาพ
พ่อเฒ่าหมึกก็เดินทางมาจากจังหวัดตรังโดยทันที
เมื่อมาเห็นหีบศพของพ่อท่านเอียดที่ตั้งอยู่ในศาลา
พ่อเฒ่าหมึกก็น้ำตาไหล พร้อมพูดขึ้นว่า...
" ไม่ทันไหนทีท่านเกลอกะแขบไปเสียแล้ว "
วันรุ่งเช้าพ่อเฒ่าหมึกก็ชวนตาแบนกลับจังหวัดตรังทันที
ตาแบนถามพ่อเฒ่าหมึกว่า... " ไซไม่อยู่เผาอาจารย์ก่อน "
พ่อเฒ่าหมึกบอกตาแบนว่า... " กูทำใจไม่ได้
ท่านครูแกเป็นเกลอกับกูตั้งแต่อายุ ๒๑ ปี "
เมื่อพ่อเฒ่าหมึกและตาแบนกับมาถึงจังหวัดตรัง
พ่อเฒ่าหมึกก็ไม่เคยไปพัทลุงอีกเลย...
***...ทั้งหมดนี้เป็นคำบอกเล่าจากปากของตาแบน
เพราะข้าพเจ้าเป็นผู้สอบถามจากปากของท่านเอง
ตาแบนท่านจึงได้เล่าให้ฟัง...
#นี้คือความเกี่ยวข้องระหว่างตาแบนกับพ่อท่านเอียด
และการสืบทอดสายวิชานะคาบสำเหร็จจากพ่อท่านเอียด
ต่อมาตาแบนได้มอบตำราและครอบมือให้แก่ศิษย์หลายคน
และได้สั่งห้ามไว้ว่า..." อย่าให้ผิดเรื่องเมียคนอื่นเด็ดขาด "
((( อาจารย์เหลี้ยม นาโยง ผู้เขียน )))

 

หลายท่านถามถึงยอดการสร้างหนุมาน ดังผมได้เคยแจ้งไปตอนแหวนมหาชะตาล่าช้ามาก เรียกว่าทำให้หงุดหงิดไปมาก ซึ่งเพราะจำนวนไซส์ที่มากถึง 30 กว่าไซส์

ผมเองไม่ชอบรับจองรับค่าบูชามาแล้วต้องมาคอยลุ้นการล่าช้า ในงานหนุมานนี้จึงขอให้หล่อเสร็จแน่ใจถึงค่อยเปิดบูชาครับ เพราะหากช้าจากการขัดแต่ง ก็คงไม่นานมากแล้ว

ส่วนจำนวนสร้างแน่นอนว่าจะไม่ใช่แบบแหวนมหาชะตาที่เนื้อพิเศษหรือนวโลหะจะให้ตามจอง จึงขอดูเนื้อตัวอย่างให้แน่ใจก่อนครับ บวกกับงบประมาณ แล้วค่อยแจ้งช่างไป คือสร้างจำนวนจำกัด เพราะจะมีเนื้อชนวนรุ้งซึ่งจะถวายวัดด้วย

งานนี้จะทำกล่องใส่ด้วยครับจะได้ดูดีให้สมเป็นรุ่นแรก เพราะมั่นใจว่าจะติดทำเนียบเครื่องรางสะท้านแผ่นดินแน่นอน เพราะไม่ได้ลอกแบบพระดังไม่ได้ทำแบบโหลตามท้องตลาด

สรุป หากผมลงภาพการหล่อเมื่อไรก็เตรียมจองได้เลยครับ รอให้หล่อเสร็จซึ่งจะวันเดียวจบเพราะสร้างไม่มาก ลงภาพสรุปอะไรเสร็จแล้วก็เปิดจองครับ ท่านที่ติดตามไม่พลาดแน่นอน... จะได้บันทึกคุมยอดกันทีเดียวครับไม่ต้องหลายรอบซึ่งจะมึนมาก ๆ ..

หากเหลือจากการจองก็จะถวายวัดทั้งหมด (ขอเก็บเป็นที่ระลึกส่วนตัวเล็กน้อย) บวกกับกำไรที่ได้จากงานนี้ก็ถวายวัดด้วยครับ..

งานหนุมาน ผมคุยกับที่ปรึกษาเพื่อป้องกันการนำไปใช้ในทางที่ผิด ซึ่งใช้ได้แน่นอนตามสไตล์พวกเราที่เทา ๆ 55 จะจำกัดรับจองเฉพาะผู้เคยร่วมบุญกันมาและไม่สร้างความวุ่นวายให้นะครับ พูดง่ายๆ ไม่รู้จักกันไม่รับจอง ...

 

นี่คือกำลังใจครับ งานหนุมานจะให้ดีที่สุด

 

ปัจจุบันวิชานะคาบสำเหร็จมีการถ่ายเอกสารตำรา ขายหรือแจกจ่ายกันไปมาก
มาสร้างพระตะกรุดหลายรุ่นแต่......ๆๆๆ

ผู้จารให้ผมสืบทอดครอบมือมาจากตาหมอแบนโดยตรง และยืนยันว่า.... มีเคล็ดลับที่สอนกันปากเปล่าไม่มีในตำรา และไม่สอนให้ง่ายๆ (หลักอาคมก็แบบนี้ครับ สายผมกับที่ปรึกษาเรียกว่า. อั้น...)

แผ่นจารนี้ได้ขอครูบาอาจารย์จาร และเสกกำกับมาเพิ่มอีกมาก จนผมต้องบอก พอแล้วครับ ขลังมากแล้ว555