เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ร่วมบุญด้วยค่ะ

 

ให้คุณแม่สามใบเถา 1 เหรียญ พระพุทธทักษิณมิ่งมงคล ท่านตระหง่านอยู่ท่ามกลางไฟใต้คุกรุ่น และระเบิดลุกโชติช่วงด้วยเหตุร้ายนับไม่ถ้วน มีข่าวคราวการวางระเบิดพระพุทธรูปใหญ่นี้อยู่เสมอ แต่ท่านก็คงยืนยงเป็นมิ่งขวัญชาวพุทธมาด้วยดี คนที่คิดร้ายมีอันเป็นไป ไม่สามารถลงมือทุกครั้ง การก่อสร้างใช้เงินงบเกือบ6ล้านบาท และเหรียญนี้ให้ทำบุญเพียง 5-10-20 บาทเมื่อ50ปีที่แล้ว ราคานั้นเขยิบมาตามค่าเงินแต่ละพ.ศ.

 

พระพุทธทักษิณฯ แสนงามเดินทางเป็นมิ่งมงคลฝั่งทะเลตะวันออกหนึ่งเหรียญ โมทนากับน้องคัมภีร์ วันจันทร์จัดส่งให้เรียบร้อยครับ

 

คุณสบว รับเหรียญที่สาม ปิดท้ายชุดเหรียญดีทีเด็ดที่ราคาให้จับต้องได้เพราะไม่มีใครปั่นราคา เคยมีการปั่นกันอยู่พักในช่วงปี57-59 โดยแยกบล็อคเล่นอย่างที่ผมแจ้งไว้...ปั่นกันไปหลักพันกว่า แต่พอขายของในมือหมดก็เลิก ทำให้สุดยอดเหรียญชุดนี้มีราคาที่จับต้องได้ ไม่เสียของ

จ่ายแพงกว่าทำไม ในเมื่อของดีเหมือนเพชร เด็ดราวกับทองคำ ราคาหลักร้อย พุทธคุณเกินล้าน มีให้เห็นโทนโท่ โมทนากับคุณสบวครับ

 

วันนี้ไปทำบุญกับพระอาจารย์เล็ก วัดท่าขนุน ที่บ้านเติมบุญ ทำบุญประจำเดือนตุลาคม
1) ถวายทองคำน้ำหนัก 1 กรัม และปัจจัย 100 บาท ร่วมบุญหล่อพระพุทธลีลาประทานพรเนื้อทองคำ
(ผู้ร่วมบุญ พี่พัฒนา 500, น้องธนัย 300, คุณอุบล 100, คุณอรรณพ 50, คุณอัญชลินทร์ 20)
2) ถวายพระผงพิมพ์พระรอด วัดศรีหมวดเกล้า จ.ลำปาง ปี 2517 หลวงพ่อเกษม เขมโก(อธิฐานจิต) 56 องค์
3) ถวายปัจจัยทำบุญทุกอย่าง(สังฆทาน) 340 บาท
4) ถวายปัจจัยใส่บาตรพระอาจารย์ ทำบุญกับท่านตามอัธยาศัย 220 บาท
(ผู้ร่วมบุญ พี่พัฒนา 150, น้องธนัย 100, คุณอุบล 60, คุณอรรณพ 50, คุณอัญชลินทร์ 20)
5) พี่พัฒนาฝากถวายสังฆทานพระอาจารย์เล็ก เพิ่มเติม (1 ชุด 1,000 บาท)
6) ร่วมบุญทำข้าวมันไก่ ออกโรงทานงานทอดกฐิน วัดสง่างาม จ.อยุธยา 850 บาท (ผู้ร่วมบุญ พี่พัฒนา 200, น้องธนัย 200, คุณอัญชลินทร์ 100, คุณอรรณพ 50)

อนุโมทนาบุญร่วมกันครับ สาธุ สาธุ สาธุ

บุญกุศลที่พึ่งเกิดขึ้น ข้าพเจ้าทั้งหลายและมารดา ขอตั้งจิตน้อมถวายแด่พระรัตนตรัย อันมี พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคต ถวายแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม พระอรหันต์ พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และครูบาอาจารย์ทั้งหลายสืบๆกันมา อันมี หลวงปู่ทวด-ดู่ หลวงปู่โต พรหมรังสี สมเด็จพระสังฆราช(สุก) ไก่เถื่อน คณาจารย์วัดราชสิทธาราม(วัดพลับ) สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก สมเด็จพระสังฆราชเจ้าทุกๆพระองค์ ลพ.ปาน ลพ.ฤาษีลิงดำ ลพ.เกษม เขมโก พ่อท่านคล้ายวัดสวนขัน ลป.ชื้นวัดญาณเสน สมเด็จฟื้นวัดสามพระยา ครูบาอาจารย์สืบสายลป.มั่น ภูริทัตโต ครูบาอาจารย์สืบสายเขาอ้อ ครูบาอาจารย์สืบสายสำเร็จลุน ครูบาอาจารย์สืบสายครูบาศรีวิชัย ลพ.กวย ชุตินธโร ลป.ครูบาอิน อินโท ลป.หมุนวัดบ้านจาน ลป.ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา ลป.คำพันธ์ โฆษะปัญโญ ลพ.จรัญวัดอัมพวัน หลวงพ่อสดวัดปากน้ำ หลวงตามหาบัว ลป.พิศดู ธรรมจารี พ่อท่านผอม ถาวโร หลวงพ่อผาง จิตฺตคุตฺโต หลวงปู่ทิมวัดระหารไร่ พระครูนุ่ม วัดโพธิ์ท่าเตียน พระอาจารย์สมบูรณ์ ลป.สี ฉันทสิริ และลป.บุดดา ถาวโร เป็นที่สุด

ขอถวายบุญนี้เป็นพระราชกุศลแด่ สมเด็จพระบูรพมหากษัตริยาธิราชทุกๆพระองค์ และในหลวงรัชกาลที่ ๙

ขอน้อมนำคุณพระรัตนตรัยนี้ ทรงปกปักรักษาแม่หลวงของแผ่นดิน, พระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 10, พระเทพฯ, พระบรมวงศานุวงศ์ ขอทุกพระองค์ทรงพระเจริญ และมีพลานามัยที่สมบูรณ์ แข็งแรงตลอดไปด้วยเทอญ

ขอบุญนี้ส่งผลให้ บิดา มารดา ผู้มีพระคุณ และญาติทั้งหลายของข้าพเจ้าและของผู้ที่ร่วมบุญทั้งหลายกับข้าพเจ้า รวมถึงท่านทั้งหลายที่คิดดีทำดี มีสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์ เจริญด้วย อายุ วรรณะ สุขะ พละ ด้วยเทอญ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

วันที่ ๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๖๒ ตรงกับวันอาทิตย์ ขึ้น ๘ ค่ำ เดือน ๑๑ ปีกุน
ใส่บาตรในเช้าวันนี้ ๔ รูป
โมทนาบุญร่วมกันครับ

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆที่รักทุกๆท่าน
ก่อนอื่นขออนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่านอีกครั้ง ที่ได้ร่วมกันทำ จัดสร้าง และเผื่อแผ่ไปยังเพื่อนร่วมทุกข์ให้มีสุข เป็นประจำเสมอมา
วันนี้และช่วงนี้คุณน้า Wanwi คงยุ่งเหยิงน่าดู
ส่วนผมห่างหายไปนานมากๆ แต่ยังคิดถึงและติดตามมาตลอดครับ
จะขออนุญาติคุณน้าและเพื่อนๆ พี่น้องนำโฆษณามาคั่น บ้างนะครับกับเรื่องราวบ้านทุ่งชายเมือง (มิใช่ชานเมือง) และเรื่องเล่า ธรรมดาๆ ครับ

ขออนุโมทนาบุญกับคุณ Pattana, ที่สะสมบุญในทุกๆเช้า เพื่อการดำรงค์พุทธศาสนาให้คงอยู่อย่างมีสุขแด่ สมณะ ในทุกเช้าครับ

Naphassanan, ขอขอบคุณครับ กับความคิดถึงกัน ครับ
ขอขอบคุณ พี่ Suthumma, ที่ให้คำชมกับของสะสมชิดหนึ่งที่ผมเคยลงไป คือพระกรุวัดโคกจินดาราม อยุธยา ยากนักที่ท่านพี่ท่านนี้จะเอ่ยชม เป็นความภาคภูมิใจ เลยละครับ
siriphan2009, สาธุในทุกๆ บุญที่ออกเดินสายสะสม และส่งให้พวกเราอนุโมทนาบุญครับ
April 29, ขอบคุณในภาพสวยๆ ยามเช้าปลุกความสดใส และความชุ่มชื่อนในการทำงานทุกๆเช้าครับ
makigochan, ขอบคุณคุณมากิฯ กับรูปสวนๆ หวานมาอีกเช่นกันครับ
เปลือกไม้, สาธุครับกับธรรมเด็ดๆ โดนๆ สั้นๆ แต่ความหมายมิสั้น กลับลึกซึ้งจนเกินบรรยาย พิจารณาแล้ว พิจารณาอีก ครั้งละนานๆ เลยละครับ ไม่สิ้นสุดจริงๆกับคำสอนครูบาอาจารย์

 

+++++++++ วิดบ่อปลากลางทุ่ง ++++++++++++

เสียงดนตรี แว่วดังมากับสายลมจากต้นเสียงไม่ไกลนัก ของเครื่องวิทยุแบบ ทรานซิสเตอร์ ชื่อกระฉ่อน นาม ธานินท์ ใช้กำลังไฟจากถ่านไฟฉาย ยี่ห้อตรากบ (อบๆๆๆๆๆ)
....ค่ำคืน ฉันยืนอยู่เดียวดาย เหลียวมองรอบกาย มิวายจะหวาดกลัว มองนภามืดมัว .......
และขณะเดียวกัน มีเสียงการตักน้ำ แล้วเทออก เป็นจังหวะที่เกือบสม่ำเสมอ ซวบ........ซู่...............!ซวบ........ซู่...............!ซวบ........ซู่...............!ซวบ........ซู่............... จากอุปกรณ์ ภูมิปัญญาของคนแถบถิ่นเอเชียอาคเนย์ เราเรียกมันว่างชังโรง (ชงโลง ในพจนานุกรมไทย) บางท้องถิ่นเรียกว่า "โชงโลง" หรือ โพง อีสาน เรียกว่า "กะโซ้" เราไม่มีเครื่องมือ-เครื่องยนต์ใดๆ ใช้แรงกายและใจที่แข็งแกร่งแต่ผ่อนแรงไม่หนักไม่เหนื่อย(จะว่าไม่เหนื่อยเลยก็จะว่าโกหก เหน็ดเหนื่อยแต่มีความสุข)
ทำให้สามารถ ยกของที่หนักมาก คือตักน้ำ ไปเทในที่ๆไกล้ๆ ได้แบบต่อเนื่องแบบแทบจะไม่เหน็ดเหนื่อย โดยหลักคานดีดคานงัด และการกระจายแรงของขาตั้งแบบสามขา สามทิศทาง และยังสามรถปรับความสูงต่ำได้ดีและง่ายๆโดยการขยับขาเข้าออกปรับระดับเมื่อน้ำลดระดับลงไป คนๆหนึ่งสามารถทำได้ติดต่อกัน นับได้เป็นชัวโมงเลยทีเดียว โดยปริมาณน้ำที่ถูกตักแต่ละครั้ง ๑๕ ลิตร ทุกๆ ๒-๓ วินาที จะตักได้ ๑ ครั้ง ๑ ชม สามารถตักได้ ประมาณ ๑,๔๔๐ ครั้ง จะได้น้ำที่ถูกตักออก ๑๔,๔๐๐ ลิตรเลยทีเดียว
ถึงแม้ใช้ระยะเวลาที่นานกว่าการใช้เครื่องยนต์ แต่เราก็ต้องใช้วิธีนี้เพราะเราไม่มีเงินพอที่จะไปซื้อเครื่องยนต์และน้ำมันเชื้อเพลิง วันๆหนึ่ง เราใช้เวลาตักหรือวิดน้ำ ไม่ต่ำกว่า ๑๐ ชม. ด้วยความเป็นเด็ก เราก็มีความสุขกับการเรียนรู้ใหม่นี้ สนุกกับการได้ช่วยวุ่นวาย แย่งยื้อคุณพ่อมาทำบ้าง ทำไปสักพัก ก็เหนื่อย ขึ้นไปนั่งบนฝั่ง แล้วพักใหญ่ๆ ก็ลงมาเวียนกันทำ ไปเรื่อยๆ ช่วยไปได้หลายครั้ง จนถึงเวลาประมาณ ๓ ทุ่ม (๒๑.๐๐ น.) เราจึงมาอาบน้ำ และเข้านอนกัน สามชีวิต กลางทุ่งกว้าง
เราใช้เสวียน (เสื่อสานด้วยตอกจากต้นใผ่ โดยมีขนาดผืนใหญ่และยาวโดยปกติความกว้างที่สานกันสูงประมาณ ๑๘๐ เซนติเมตร กว้าง ๕,๐๐๐เซนติเมตร น้ำหนักมาก เด็กอย่างผมแบกยกไม่ใหว ) กางและตั้งเป็นผนัง ใช้กระทู้ ตอกลงดินเป็นหนัก ๔มุมก่อนและนำเสวียนมากางออกล้อมด้านนอก เปิดเป็นทางเข้าออก เล็กน้อย มีแผ่นปิดเพื่อใช้เปิดปิดทางเข้าออก
ต่อจากนั้นก็ปักกระทู้ลงด้านนอกให้แนบชิดกับเสวียนอีกทีหนึ่งและชิดกับหลักด้านในทั้ง ๔มุม ด้านบนใช้ไม้ใผ่แขนง กางเหมือนตาข่าย เสร็จแล้วเกี่ยวซังข้าง (ต้านข้างที่มีการเกี่ยวรวงไปแล้วส่วนที่เหลือจากที่เคียวตัดลงจนถึงพื้นดินเรียกว่าต้นซังข้าว ส่วนที่ติดกับรวงยาวประมาณ๔๐ เซนติเมตรเรียกฟางข้าวจะเรียกฟางได้ต้องมีการนวดเอาเมล็ดข่าวออกไปแล้ว )
วางโปะไปด้านบนด้านในปูด้วยซังข้าวสูงประมาณ ๑๐ เซ็นติเมตร เพื่อเพิ่มความนุ่ม และลดความเย็นจากพื้นดินยามค่ำคืน ป้องกันความหนาวเย็น และสัตว์เล็กได้เป็นอย่างดี ไม่ไกล้ป่า ไม่มีสัตว์ใหญ่อันตราย เพราะท้องทุ่งอยุธยา ไม่มีสัตว์ป่ามาเกือบร้อบปีแล้วที่น่ากลัวสุดก็ น้องหมาที่เป็นโรคพิษสุนักข์บ้า หลงมาในทุ่งนี้ และทุ่งนี้น้ำท่วมสูงปีหนึ่งไม่ต่ำกว่า ๕เดือนเลยทีเดียว
เมื่อการสร้างเสร็จแล้วการทำอาหารมื้อค่ำก็เริ่มขึ้นจากปลาช่อนตัวเขื่อง นำมาพอกโคนหนาประมาณ ๑ เซนติเมตร ทั้งตัวหัวจรดหาง(ปลาตายแล้วนะครับ) แล้วใส่ลงในฟางข้าวกองย่อมๆ แล้วจุดไฟ เผาประมาณ ๑๐-๑๕ นาที พอไฟลาก็กลับด้านแล้วนำฟางข้าวใส่เพิ่มเข้าไปในกองไฟ เผาต่ออีกประมาณเดียวกันรอสักครู่พอไฟลา ก็นำปลาพอกดินโคลนออกมาแล้วแกะเอาโคลนออกอย่างระมัดระวังจะได้ปลาที่ไม่มีเกร็ดทั้งตัว เนื้อขาวมีสีชมพูอ่อนๆ (เน้นครับว่าสุก) พร้อมน้ำจิ้มแบบซีฟู๊ด น้ำปลา มะนาว น้ำตาล กระเทียม และพริกขี้หนูสด(สูตรกลางๆ อย่างละเท่าๆกัน ๑ ข้อนโต๊ะ เติมน้ำสุกอีก ๑ ช้อนโต๊ะ) ข้าวสวยร้อนๆ แบบหุงเช็ดน้ำ ข้าวขาวนุ่ม หอมๆ จากการดงผ่านไฟกลางหลังจากเช็ดน้ำแล้ว และผักจิ้มกลางทุ่ง
อย่างใบบัวหลวงอ่อน ผักบุ้งนายอดสั้นๆ เพราะไม่ใช่ช่วงฝนตก และไม่มีน้ำ กับพริกป่นละลายน้ำปลามะนาว กับข้าวมื้อแรกนี้แสนอร่อย จนอิ่มหมีพลีมันกันไปเลย พ่อแม่ลูก กลางทุ่งนา อันไกลบ้านสัก ๓ กิโลเมตรมองเห็นหลังคาบ้านลิบๆ จากขอบฟ้า มีต้นใผ่รายล้อมไกลๆ จากนั้นก็มาวิดน้ำจากบ่อกันต่อไปจนดึกพอควร จึงอาบน้ำและเข้านอน ส่วนตัวผมโดนไล่ขึ้นมาอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวตั้งแต่ประมาณทุ่มกว่าๆ (๑๙.๐๐ น.)แล้ว
สมัยนั้น ไฟ LED ไม่มีมีแต่ไฟฉายสามท่อนก็สุดหรูแล้วครับกับการเดินทางหรือส่องสว่างยามเดินทาง ความสว่างยามค่ำคืนจากตะเกียงลั้ว น้ำมันก๊าด จากหน้ากระท่อม และจากจุดวิดน้ำ คุณแม่จัดเตรียมที่นอนด้านใน กางมุ้งเสร็จ ผมเริ่มนั่งง่วง แล้วเผลอหลับไปจากความเหนื่อยเหน็ดมาทั้งวัน จนคุณแม่อุ้มเข้าไปนอนตอนใหนยังไม่รู้ตัวเลย ................


++++++ หากมีเวลาจะมาเขียนตอนต่อไปนะครับ +++++

 

ขอบคุณครับคุณ makigochan,

5555 หลายๆครั้งเขียนมา ใช้เวลานึกย้อนบรรยากาศ เกาและเหลาคำ บางครั้งต้องสอดแทรก เพื่อความเข้าใจของคนยุคปัจจุบัน บางท่านไม่เคยพบเห็น จึงต้องเสาะหาข้อมูลมาอธิบายบ้าง ใช้เวลาเขียนเป็นวันๆเลยละ นึกถึงคุณน้า Wanwi จริงๆ กว่าจะได้สัก ท่อนถึงแม้มีบันทึกนำทาง แต่ก็ต้องใช้ความพยายามเขียนมาเรื่องราวให้ได้อรรถรส และความชำนิชำนาญจากการอ่านแต่ก่อนมาเพื่อแต่คำให้สระสรวย

 

ปัจจัยบุญโดยเฉพาะสังฆทาน
บุญล้นพ้นประมาณ-หลวงพ่อฤาษีฯ
ชี้แจ่มแจ้ง ให้เข้ากับพุทธวจนะว่า...

## พุทธวจนะในธรรมบท ##
แปลโดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก
=================

@@" หญ้า ทำให้ที่นาเสียหาย
ความอยาก ทำให้คนเสียหาย
เพราะฉะนั้น ทานที่ถวายแด่คนที่
ปราศจากความอยาก จึงมีผลมาก "@@

Weeds are the bane of fields,
Lust is the bane of mankind.
Hence offerings made to lustless ones
Yield abundant fruit.

ติณโทสานิ เขตฺตานิ,
อิจฺฉาโทสา อยํ ปชา;
ตสฺมา หิ วีคติจฺเฉสุ,
ทินฺนํ โหติ มหปฺผลํ. ฯ ๓๕๙ ฯ

 

บุญมากมายในวันพระ8ค่ำกระหน่ำด้วยช่วงเทศกาลเจ แม้วันนี้ผมกับครอบครัวจะไปทำบุญ-ทานเยอะแห่ง แต่ก็รีบรับจากน้องเปาเพิ่มเติมด้วยใจยินดี โมทนาครับ

 

ทักที่สุขี มีความเบิกบานในวันหยุดพักผ่อน ฝนกำลังตกรุนแรงระหว่างจิ้มตอบ ความร้อนกับฝุ่นร้ายถูกไล่เปิง

 

หน้าทานเจผักแพง ต้องชมแปลงผัก
ได้ปลอดสารอย่างนี้สักหน่อยก็แจ๋ว...

ผักสวนครัว...รั้วสวนใคร
แปลงพักใจ...ใคร่ครวญคิด
พิษมวลสาร...มารตามติด
ผักยอดฮิต.....พิชิตโรคา!

 

บุญครบครันวันพระ โมทนาอิ่มทั้งกายและใจ สาธุ

 

น้องสุทินห่างกาย แต่ใจประชิดติดพันกระทู้เสมอ กลับมาทักทายเพื่อนพ้องน้องพี่ สมาชิกทีเดียวสะใจ แถมด้วยเรื่องเล่าบ้านทุ่ง ที่อ่านแล้วจรุงจิตเสมอกับความบริสุทธิ์ผุดผ่องของชีวิต-ธรรมชาติ ซึ่งนับวันจะร้างลาหาดูยาก แม้แต่จะหาอ่านก็ยังแทบไม่ค่อยมี มีแต่เรื่องลวงโลกรุงรังไร้สาระ ชวนเครียดกับคลิปบ้าๆบอๆรุนแรงในจอ

ขอบคุณแทนเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

 

อ่านเพลินทีเดียว ไม่ขอเพิ่มเติมอะไร
เพราะเรื่องราวชาวทุ่งอันแสนบริสุทธิ์
บอกเล่าเห็นภาพชีวิตบ้านๆครบถ้วน