เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน วันนี้มาบ้านแม่ได้รับพระปฐวีธาตุแล้ว ขอขอบคุณ พี่พัฒนา คุณเปา และคุณอามากเลยครับ

 

สวัสดีครับ คุณอาWANWI และท่านสมาชิกครับ

 

หลบร้อนเขียนกลอนธรรมะ
หลวงปู่บัว สิริวัณโณ ตอกย้ำ
อย่าท้อถอย..."ทำความดี"...

เหตุแห่งบุญ.......คุณเห็นง่าย
กฏเวียนว่าย.......ถ่ายสะสาร
ผ่านเป็นผล........ดลบันดาล
ทุกเมื่อกาล........มารพ่ายภัย
.....อย่าหยุดยั้ง.....พลังสร้าง
.....รีบถากถาง......วางอุปนิสัย
.....ใฝ่การบุญ.......ห้ามท้อใจ
.....เพื่อปัจจัย.......ไป่"นิพพาน"!

 

น้องเรย์ฝากไม้งามแถวตระการตา
ก่อนไปทำงานวันเสาร์ ดูแล้วชื่นใจ

 

น้องปรายฯเพิ่งได้ชื่นชมปฐวีธาตุ
แสดงว่าอยู่ละที่กับคุณแม่ งั้นขอ
โมทนาบุญและยินดีอีกทีก็ยังไหว

 

ได้พักในวันร้อนรุ่ม อย่าเปิดทีวีดูพวกน้ำเน่าละน้องติ้ก เห็นแล้วอ่อนใจกับพวกหัวหงอก หัวดำ คำก็เพื่อประชาชน เพื่อประชาธิปไตย ไม่มีคำว่า"รักชาติ-เพื่อชาติบ้านเมืองสงบร่มเย็นเป็นสุขบ้างเลย"

ดูที่ประเทศจีน สีจิ้นเผิง ออกมาปราศรัยเมื่อ อเมริกาประกาศสงครามการค้าเต็มสูบกับจีน...ประธานาธิบดีจีนท่านว่า...(ไม่ตรงตัวเป๊ะ แต่คัดมาเฉพาะความหมายสำคัญ)...

"จีนก็เหมือนมหาสมุทรย่อมพบกับมรสุม ความปั่นป่วนถาโถมใส่ กว่าห้าพันปีที่ชาติเรายืนหยัดมาได้ เราไม่ใช่น้ำบ่อที่จะแพ้พ่าย เมื่อมรสุมผ่านไป มหาสมุทร(คือจีน) ก็จะยังคงยืนหยัดอยู่ได้ดังเดิม"!!!

ไม่มีคำว่าเพื่อสิ่งอื่นหรือ เพื่อประชนเลยครับ มีแต่ความหมาย"เพื่อชาติอย่างเดียว" เพราะไม่มีชาติก็ย่อมเสียเวลาเอ่ยถึงอย่างอื่น และได้รับเสียงปรบมือกึกก้อง ไม่แม้แต่พลเมืองจีน หากยังรวมพลเมืองโลกด้วย

เรามิได้กล่าวหาว่า ประเทศไทยห่วยแตก ประเทศย่อมมาก่อนและหยัดยืนเพื่อประชาชนเสมอ แต่กำลังบอกท่านผู้อ่านว่า เรามันซวยจริง ที่ดันมีนักการเมืองคุณภาพห่วยแตกต่ำเตี้ยเรี่ยติดดินที่สุด!

 

สัมผัสความสุขทางสายตา
น้องมากิสรรมาให้รื่นรมย์...

เก๋งกลางบึง....ซึ้งสงบ
เลิศเลอลพ.....บรรจบสรวง
ปวงโลกธาตุ....ผุดผาดทรวง
ดินน้ำควง........ลมลวงล่อ!

หมายเหตุ...ลพ = การเกี่ยว,ตัด

 

เรื่องเล่าจาก"รังสิตคลอง2"
ปาฏิหาริย์ "หลวงปู่โต๊ะ"
"หลวงพ่อฤาษีฯ-วัดท่าซุง"
=================

ชุมชนรังสิตคลอง2-15ครอบครัวได้รับการบริจาคปัจจัยจากผมและครอบครัวมายาวนาน โดยการชักชวนของ คุณหมอนวดประจำตัวแม่บ้าน ซึ่งเป็นคนที่นั่นได้เห็นความเป็นอยู่อันอัตคัดขาดแคลนของเพื่อนบ้านที่ส่วนใหญ่หาเช้า-กินค่ำ บ้านเช่ามากกว่าบ้านตัวเอง ก็พยายามแบ่งปันข้าวของยังชีพเท่าที่จะกระทำได้

เมื่อเธอมาเปิดร้านนวดแผนโบราณเล็กๆใกล้บ้านหลายปีแล้ว และอัธยาศัยต้องกันกับผบ.ที่ติดในรสมือต้องนวดอาทิตย์ละหน โดยเธอมาบริการนวดถึงบ้านทุกครั้ง ก็ชักชวนท่านผบ.ให้ร่วมทำ และทำไป-ทำมาก็กลายเป็นกิจประจำเดือนที่ต้องสละปัจจัยซื้อหาเครื่องอุปโภค-บริโภคไปช่วยเหลือติดต่อกันมายาวนานพอควร จนกระทัั่งระยะหลัง ผมได้แบ่งที่ทาง การทำทานบารมีนี้ให้เหล่าสมาชิกในกระทู้ได้ร่วมด้วยช่วยกันบ้าง

คุณหมอนวดแผนโบราณฝีมือดีมีประกาศจากกระทรวง เธอจะกลับบ้านเยี่ยมคุณแม่-คุณพ่อที่แก่เฒ่ามากพอควร เดือนละ2ครั้ง ปลายเดือนก็นำข้าวของไปให้คุณแม่ช่วยกันแจก กระทำดังนี้เป็นกิจวัตรทุกเดือน

เมื่อต้นเดือนที่แล้ว เธอนึกถึงคุณแม่วูบๆวาบๆกับคุณพ่อซึ่งเพิ่งสึกมาจากผ้าเหลือง เพราะป่วยจำต้องบังคับให้ทานมื้อเย็นตามหมอสั่ง ก็เลยกลับไปเยี่ยมบ้านก่อนกำหนดหนึ่งสัปดาห์

ขณะที่ไปถึงบ้านก็พอดีกับคนทั้งซอยกำลังแตกตื่นโกลาหล ไฟที่เกิดจากการเผาฟางกลางทุ่งกำลังลุกลามมาใกล้บ้านเธอที่อยู่กันเพียงพ่อเฒ่ากับแม่แก่อายุเฉียด80ทั้งคู่

เธอกับเพื่อนบ้านช่วยกันฉีดน้ำสกัดไฟตามมีตามเกิด บ้างก็รีบโทรแจ้งดับเพลิงซึ่งไม่น่าจะทันเวลาเพราะไฟห่างหลังบ้านอันมีแต่หญ้ารกเป็นเชื้อไฟอย่างดี ไม่กี่เมตรเท่านั้น

เธอหมดที่พึ่งก็ยกพระปิดตาหลวงปู่โต๊ะ วัดโคนอนที่ผมมอบให้ไว้นานแล้วขึ้นอธิษฐานขอบุญบารมีหลวงปู่โต๊ะช่วยด้วย เท่านั้นไม่พอยังขอให้ หลวงปูฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง ที่เธอนับถืออีกรูปช่วยอีกแรง

ปาฏิหาริย์หรือเปล่าก็ไม่ทราบ? ไฟที่กำลังฮือโหมจะถึงบ้านอยู่รอมร่อ จู่ๆก็พลันบังเกิดลมรุนแรงกระหน่ำเข้ามานำไฟเบนทิศกลับไปทางตรงข้าม จากนั้นอีกราวๆ 10นาที รถดับเพลิงก็มาถึง ช่วยชุมชนทั้งซอยไว้ได้หวุดหวิด

เธอเล่าว่า...
--1...เป็นเรื่องอัศจรรย์ที่กระวนกระวายใจต้องไปเยี่ยมแม่ก่อนกำหนด
--2...หากไฟไม่เปลี่ยนทิศกว่าดับเพลิงมาถึง บ้านครึ่งไม้ครึ่งปูนก็คงวอดกลางกองเพลิงในชั่ว2-3นาที เพราะต้องพาแม่กับพ่อหนีอย่างเดียว

นำมาเล่าสู่กันฟัง เพื่อให้เห็นว่า...บุญย่อมเป็นที่พึ่งของคนดีได้เสมอ และอิทธิบารมีคุณแห่งอริยสงฆ์นั้น ย่อมอยู่เหนือวิสัยของปุถุชนคนเดินดินกินข้าวแกงเยี่ยงเราจักคาดเดา

อย่ามัวเมากับนิยายพระเครื่องเรื่องปาฏิหาริย์ลวงโลก แต่จงเชื่อมั่นในความดีและบารมีคุณของอริยสงฆ์ที่จับต้องได้ โดยไม่ต้องมีนิทาน-นิยายเสริมส่ง

 

บริจาคปัจจัย15ครอบครัว
"รังสิตคลอง2"-เดือนพค.
=================

--chaivat chinkidjakar...200
--thaiwat....................200(เหลือ500)
--sepultura.................200(เหลือ200)
--khampee.................200(เหลือ500)
--montrix...................200(เหลือ355)
--naphassanan...........200
--KEnG.......................200
--พวงสุวรรณ์................100
--ASAP.......................100
--som88.....................100
--thot.........................100
--tw_ch.......................100
--พิชัยpichai................100
===รวมยอด........... 2,000บาทถ้วน
Wanwi&ครอบครัว ...2,500บาทถ้วน
===== รวมยอด.......4,500บาทถ้วน



เครื่องบริโภคที่เตรียมนำแจกสุดสัปดาห์ที่จะถึงนี้ ยังขาดไข่อาหารสำคัญที่ต้องไปซื้อให้ตรงวันเพื่อให้ได้ไข่สดอีกเพียงอย่างเดียว

ร่วมโมทนากับทานบารมี แบ่งปันแด่เพื่อนร่วมชาติกันได้ กุศลจะมากหรือน้อยเมื่อเป็นสิ่งที่สละด้วยดวงใจบริสุทธิ์ พลังแห่ง"จาคะ"ก็รุ่งโรจน์สมดังคำสอนพระพุทธองค์ทุกประการ

 

สร้างบุญ-ทานหนุนบารมีทั้งร่วมโมทนาคลายร้อนกันแล้ว ดูเวลายังพอมีเหลือก่อนออกไปสนามซ้อมกอล์ฟ ก็หอบหิ้วกันเข้าป่าคลายอบอ้าวสักยกพอไหว รอการจิ้มสักพักครับ

 

นี่แหละครับนักการเมือง หาดีได้ยาก

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
=================
ความเดิม...ระวัง...นายทหาร อันตราย"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ผมม้วนตัวตามไปหมอบพังพาบเคียงข้าง คว้าไฟฉายประกบข้างกระบอกไอ้ห้านัด พร้อมส่องแสง ลั่นกระสุน ด้านหลังเราเป็นก้อนหินใหญ่ แนวซุ่มยิงปลอดภัย

"ชู่ว์"...ลุงพรานแตะแขนทำนองอย่าเพิ่งทำอะไร ชี้มือไปข้างหน้า ทิศเดียวกับเราเดินขึ้นเนินหินตอนกลางวัน

ความเงียบความมืดครอบงำรอบกาย ลมหายใจผ่านจมูกเป็นละอองขาวจาง ๆ พรานเฒ่าแนบหูลงกับพื้นดินเย็นเฉียบ ประสาททุกส่วนตื่นตัวเขม็งเกลียว ผมยังคิดไม่ออก จำพวกไหนที่ทำเสียงดัง แต่ดูอาการพรานกะหร่าง...

ผู้มาเยือนยามวิกาล ต้องพิเศษเหนือธรรมดา!!!

อึดใจอันแสนทรมานผ่านเชื่องช้า พริบตาลุงพรานสะกิด ผมกดสวิทซ์ปลดปล่อยลำแสงไอ้สามท่อนพุ่งเป็นลำ สีขาวโพลนแหวกความมืดจับเปาะเข้าที่ดวงกลมระเรื่อเปล่งแสงสะท้อนกลับมาดั่งดาว 2 ดวงลงมาเรืองแสงเหนือพื้นดิน ความสูงแสงดวงตาเหนือกว่าระยะผงกหัวในท่าพังพาบของผม

"ยิง"...ลุงพรานเอ็ดอึงไม่สนว่ามันจะรู้ตัว..!

ผมลั่นไกใส่ระหว่างกึ่งกลางดวงดาวที่หยุดการเคลื่อนไหว อานุภาพแสงไฟฉายตรึงมันหยุดชั่ววิบตา หากจังหวะร้องลุงพรานกระตุ้นปฏิกิริยามันยิ่งกว่าสายฟ้าแลบ ร่างดำมืดเห็นเพียงลายแว่บเดียวพุ่งพรวดข้ามหัวเราไปราวกับลมพัด กลิ่นสาปสางคละคลุ้งฉุนกึกติดจมูกลอยอ้อยอิ่งในอากาศหนาวหนัก เสียงกัมปนาทไอ้ห้านัดที่ยิงเพียงนัดเดียว ครืนครันกระหึ่มในความว่างเปล่าและสายลมดุจกัน

ผมพลิกตัวนอนหงาย แสงไฟส่องขึ้นสู่ฟ้าราตรีมืดมิดที่ว่างเปล่า มันหายไปอย่างไร้ร่องรอยยิ่งกว่าภูตผีปิศาจ!

กลิ่นไอตัวมนุษย์ 9 ชีวิต ทิ้งรายทางให้ยอดพยัคฆ์นักล่ากระสาตามสาปสางขึ้นมาถึงบนเนินป่าหิน เจ้าป่าคงอดรนทนไม่ไหวกับกลิ่นเนื้อพิลึกแปลกปลอมที่ไม่เคยลิ้มลอง ไม่ยำเกรงแสงไฟกองใหญ่ที่พวกเราก่อไว้

มันพลาด ทิ้งสาปเสือให้ผมกับลุงเฒ่าระทึกในลมหนาว เพราะผมก็พลาด ทั้งต้องยอมรับถึงวาระที่อกสั่นขวัญแขวนที่สุดมาก ๆ ครั้งหนึ่งในชีวิต...

ยอดนักล่าที่ให้บทเรียนหน้าใหม่กับผม...เตือนสติครั้งยิ่งใหญ่ สุดยอดเจ้าป่าทรงพลังฉกาจฉกรรจ์ เขี้ยวเล็บแพรวพราวว่องไวดังสายฟ้ามีอยู่จริง!

กระโจนทีเดียว ข้ามวิถีกระสุนดาวกระจาย เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ต่อให้ใครอมพระมาเล่าให้ฟัง ผมก็ไม่มีวันเชื่อ ถ้าไม่เห็นกับตาประสบกับตนในค่ำคืนพิศวง...

โชคดีที่มันไปแล้วไปลับไม่หวนกลับตอแยรอบสอง แต่ใครจะรู้..สมองนักล่าอำมหิต ชาญฉลาด แกร่งที่สุดที่เคยพบเจอ...คิดอย่างไรกับสัตว์สองเท้าและไม้ยาวเรืองแสงเสียงดังที่มันพึ่งพบเจอ?!

กระสุนนัดที่ 2 ของค่ำคืนที่อลหม่านเกินคาดคิด ปลุกชาวคณะหูตาเหลือกอีกรอบ ทุกคนสบถพึมพัมเสียงขรม แต่พอรู้ว่าแขกไม่ได้รับเชิญเป็นอะไร ต่อให้ง่วงแสนง่วง ก็หูตาสว่างทันควัน

"พี่ยิงบ่เถิก (ไม่ถูก)"?...บักสมกังขา

ผมหัวเราะน้ำเสียงสุดกร่อย ค่ำนี้เหนี่ยวไกฟรี 2 นัด...นัดแรกเทพีแห่งโชคเข้าข้างไม่ยิงพวกเดียวกันเป็นผี นัดสองบอกตามตรง ทำลายความมั่นใจฉายายอดนักยิง "โป้งเดียวจอด" อักโข!

"เออ...มืดโว้ย กลัวตาฝาด ยิงช้าหน่อยเดียว มันเร็วเป็นบ้า"...ผมสารภาพให้ได้ยินทั้งวงตามตรง คร้านจะแก้ตัว

--------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ระทึกในตอน
รอด้วยใจระทึก
อีกท่อน

 

ธรรมมะก่อนนอนคืนนี้ครับ
ขออนุโมทนาสาธุกับพี่วันและเพื่อนสมาชิกทุกท่านด้วยครับ

 

เจอเรื่องเล่าดีๆอดนำมาฝากไม่ได้ครับ

หญิงโสดย้ายบ้านมาใหม่ พบว่า ข้างบ้านเป็นครอบครัวยากจนประกอบ
ด้วยแม่หม้ายและลูกอีกสองคน คืนหนึ่ง ไฟฟ้าเกิดดับ..
เธอจึงจุดเทียนไข เพื่อให้แสงสว่างแทนไฟฟ้า สักพักมีคนมาเคาะประตู
เป็นเด็กข้างบ้านนั่นเอง
เด็กน้อยสบตาเธอแบบประหม่า ถามว่า
“คุณน้าครับในบ้านมีเทียนไหมคับ?
หญิงโสดคิดในใจ
“คงจนถึงขนาดไม่มีเทียนไขสินะ !!
ช่างหัวมันเถอะ เดี๋ยวถ้าให้ไปแล้วจะเคยตัว
จึงตอบเด็กห้วนๆไปว่า ไม่มี!!!
ทั้งที่เทียนไขเธอมีเป็นโหลๆ
เด็กน้อยยิ้มให้เธออย่างไร้เดียงสาบอกว่า “นึกแล้วว่าคุณน้าต้องไม่มี ^^!
พอพูดจบ ก็ควักเทียนไข
2 เล่มออกจากอกเสื้อ ยื่นให้ บอกว่า
“แม่ผม เป็นห่วงว่าคุณน้าอยู่คนเดียว คงไม่มีเทียนไข จึงเอามาแบ่งให้ครับ

หญิงสาวรู้สึกสะเทือนใจจนน้ำตาคลอ. นั่งลงกอด กอดเด็กไว้แน่น...
ใน…บางเวลา เราก็ไม่ได้มองโลกจากมุมอื่น. มองแต่มุมของตัวเอง แล้วก็คิดเหมาเอาว่าคนอื่นก็คงเป็นอย่างที่เราคิดเราทำ
ถ้าเรามัวแต่อยู่กับความเชื่อส่วนตัว แล้วหาแต่มุมที่อับเฉาของคนอื่น น้ำใจคงหาจากใครได้ยาก (ยิ่งหลงตนเองว่าดีกว่าแล้ว เราอาจไม่ได้รับรู้..ความดีผู้ของผู้อื่นเลย)
ว่าเขาอาจดีกว่าเราอีก
เมื่อเรามีน้ำใจ สิ่งที่เราจะได้รับคืนนอกจากน้ำใจแล้ว ยังมีมิตรภาพดีๆ ( นกไม่มีขน คนไม่มีเพื่อนบินไม่ได้หรอกครับ )

สวัสดี ราตรีสวัสดิ์ ครับ

 

สวัสดียามเช้าครับ ตื่นเช้านี้ในวันพระ ขอพระคุ้มครองทุกท่านครับผม

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน