มีคำทำนายภัยพิบัติ พระยาธรรมที่ท่านทั้งหลายคิดว่าเชื่อถือได้กันบ้างหรือเปล่า

บางอย่างที่ลืมไป เคยได้อ่านผ่านๆ


"หากมีเหตุการณ์อะไร เกิดขึ้นที่ฝรั่งเศส ให้รีบ..."


หากเพื่อนสมาชิกท่านใด เคยอ่านเหมือนกัน รบกวนช่วยทบทวนให้อีกที

ข้อความนี้ เขียนว่าอย่างไรบ้าง ขอให้แค่คิดไปเองเถอะ

 

ผมไม่เคยทราบเลยครับ
ที่ได้ยินที่น่าและน่าจะทำให้ผมคิดว่า มันต้องมาแน่ ๆ
คือ
คำทำนายของหลวงปู่สังวาลย์ ที่ว่า
น้ำจะท่วมภาคใต้ ฝั่งตะวันตกตายกันเยอะ

ให้รีบ..


อาจจะฟังดูใจร้ายหน่อย
แต่
คนเราถ้าไม่เห็นอะไรว่ามันเกิดอยู่ใกล้ตัว มันก็มักจะไม่คิดว่าภัยจะมาถึง

 

เฮ้อ...



นอนดีกว่า ราตรีสวัสดิ์ทุกท่าน

 

ที่ข้ามีติดตัวติดรถ ติดบ้าน
ยาสามัญประจำบ้าน ยาแก้ปวด มอร์ฟีน
ยาแก้อักเสบ ถุงให้ความอบอุ่น ยาล้างแผล น้ำยาล้างตา ยาสลบ ผ้าก้อสสะอาด เข็มฉีดยา แม้แต่ที่เย็บแผล อาหารเหลว เชคโปรตีน ขี้ผึ้ง ปิโตเลียมเจลทากันมือแตก สมานบาดแผล
เงินสดสกุลต่างๆ

วิธีปฐมพยาบาลเบื้องต้น การวัดชีพจร
การเคลื่อนย้ายผู้ป่วยฉุกเฉิน การดูแลบาดแผลหนักเบื้องต้น
เชื้อเพลิงที่จำเป็น น้ำมัน
อุปกรณ์กันน้ำ กันหนาว
อาหารแห้ง ถั่ว ให้พลังงาน น้ำผึ้งสด แยม อินทผลัม
ลูกเกาลัด น้ำมันงา

หัดเดินถือของหนักๆ สัก 2-3 กก
เดินถือเข้าบ้าน 10-15 นาที ให้ชิน ฝึกกล้ามเนื้อ
ฝึกหูไว จับเสียงลม ให้รู้ลมพัดมาจากทิศใด
ดูสิ่งเคลื่อนไหว มด แมลงวัน แมงหวี่ ทำไมมันย้ายรัง

ข้าน่ะปากร้ายใจดี
คนจะมาตายต่อหน้าถึงด่าข้า หรือจะฆ่าข้า
ข้าก็ช่วยหมดล่ะ อยากให้ เสียสละเพื่อส่วนรวม
และรักษาชีวิตไว้เพื่อช่วยชีวิตผู้อื่น

ทำชีวิตให้เป็นประโยชน์คนเผชิญภัยพิบัติร้ายแรงในโลกมาอย่างข้านั้น แนะนำได้เท่านนี้

 

การสนับสนุนผู้ที่มีความตั้งใจจะทำประโยชน์ในทางธรรม มีอานิสงส์มหาศาล
นั่นเป็นสาเหตุที่คุณพราย กล่าวว่า ถ้าผมถือสัจจะบางอย่างในการศึกษาพระธรรม
คุณพรายจะไม่คิดเสียดายที่จะให้การสนับสนุนกับผมแม้แต่น้อย

แต่ผมยังเลวและยังมีจิตใจไม่มั่นคงพอที่จะตั้งมั่นในสัจจะขนาดนั้น

ผมจึงอยากให้คุณพรายดูผมไปเรื่อย ๆ แทนดีกว่าครับ ผมจะไม่ทิ้งการศึกษาธรรมแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นจากโลก หรือจากตำรา นี่ไม่ใช่สัจจะ แต่เป็น ความรู้ตัว ว่าผมรักการทำความเข้าใจเรื่องราวต่าง ๆ ในโลก เพื่อที่จะให้ตัวเองเป็นคนที่สามารถรู้แจ้งในโลก และชักนำคนอื่นให้เข้าสู้กระแสธรรมได้

แต่ผมจะไม่รับปากว่าจะสามารถทำสำเร็จได้ในชาตินี้

 

ขอยกกระทู้นี้ เพื่อให้ข้อคิด พระโพธิสัตว์ ที่ดิ้นพล่านช่วยคนไปทั่ว

สมัยหนึ่ง เมื่อเรายังไม่ได้เรียนชั้น ป.ตรี (พระโสดาบัน)
เราถูกจริตกับ การเล่นฤทธิ์มาก
ชนิดที่ว่า ไม่ว่าเราจะขี่ มอเตอร์ไซค์ ไปที่ไหน
หากมีฝนผ่านหน้า เราจะอธิษฐานฤทธิ์
ขอให้ฝนนั้นหยุดทันที ถ้าหากวันไหนใจเรานิ่งดีพอ
ไม่เกิน15 นาที ฝนจะต้องหยุดในบริเวณนั้น
หรือว่า รอบตัวเรา
ต่อมาเราเลื่อนระดับไปควบคุมฝนที่ใหญ่กว่านั้น
แล้วก็เป็นระดับประเทศ ต่อไป ก็ระดับโลก
แค่เราคิด ฝนก็ตั้งเค้าแล้ว
ฉนั้นเมื่อมี ภัยพิบัติเกี่ยวกับ ฝนฟ้าอากาส ที่ไหน
ตัวเราเอง ก็จะไปยุ่งๆ เกี่ยวๆ กับ ดินฟ้าอากาส ที่นั้น
โยกอันนั้น ไปที่นี่ เพื่อช่วยที่นั้น
โยกที่โน้น ไปที่นั้น เพื่อช่วยที่โน้น
โยกที่นี่ ไปที่โน่น เพื่อช่วยที่นี่
เรียกว่า เรายุ่งเกี่ยวช่วยเหลือไปหมด
ด้วยความที่เราฝึกฝน มหาเมตตาใหญ่
จึงอยากช่วยคนไปซะหมด
แต่ก็ช่วยได้มั่ง ไม่ได้มั่ง แล้วแต่วาสนาของเขา
ถึงจะรู้ว่า ช่วยได้ไม่มาก แต่ก็อยากทำ
เหมือนกับ พระโพธิสัตว์องหนึ่ง
ที่อยากช่วยทุกคนจาก นรก
แต่ก็เกือบช่วยใครไม่ได้อยู่ดี
แต่เราก็ยังทำ เพราะความเมตตา
แต่ทั้งหมดทั้งมวล ก็ยังเป็นแค่ โลกิยะฤทธิ์ อยู่ดี

ต่อมา เราเข้าศึกษาอยู่ ป.ตรี
จึงได้รู้ว่า ทุกคนเกิดด้วยกฏแห่งกรรม
ต่อให้เราช่วยแทบตายยังไง
เค้าก็จะไม่สนใจเรา เค้าชอบ
เพลิดเพลินกัน อบายมุข มากกว่า
ยิ่งเราช่วยคนนี้ ก็เท่ากับ เราปัด
ความทุกข์ไปที่คนอื่น ที่เค้าเดือดร้อนจากคนนี้
ยิ่งเราช่วยที่นั่น ก็เท่ากับว่า เราปัด
ความทุกข์ของที่นั้น ไปให้ที่อื่นแทน
เและสุดท้าย คนที่เราช่วย
เค้าจะมาพูดกระแนะกระแหนะกับเราอีกว่า
นั่นไง ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเลย
คำทำนายภัยพิบัติ ไม่เห็นจริงเลย
ที่นี่ไม่เห็นโดนอะไรเลย
เราก็ยังอยู่สบายดี แล้วทั้งหมดในที่นั้น
ก็ไปหลั่นล๊ากับอบายมุข ต่อไป
ทั้งที่ความเป็นจริง เป็นเราที่ช่วยไว้แท้ๆ

ต่อมาจึงสรุปได้ว่า ไม่ต้องช่วยใครเลย
เวรกรรมจะช่วยทุกคนเอง
ถ้าเค้ามี ศีลห้า กุศลกรรมบทสิบ เพียงพอ
ปล่อยวางทุกสิ่งให้เป็นไปตามกรรม
กรรมจึงจะทำหน้าที่ของมัน ได้อย่างเต็มที่

 

ท่านทำตัวดั่ง พระจันทร์ ได้
สามโลกธาติ ย่อมสรรเสริญ
ถึงไม่มีแสงสว่างในตัว
แต่ก็ยัง เปร่งแสงให้กับผู้อื่นได้
นี่ ทานในทาน โดยแท้
คือ ให้ทานในสิ่งที่เรามีอยู่น้อยนิด นั่นเอง

ท่านช่วยเหลือผู้คน ไม่ว่าด้านใดด้านหนึ่งที่ท่านมี
ไม่จำเป็นจะต้อง เป็น ทรัพย์สินเงินทอง
แค่เป็น ความรู้ หรือ ความสามารถ หรือ ธรรมะ ก็ได้
ท่านก็จะสามารถ ทำงาน ของ พระยาธรรม สำเร็จลงได้เหมือนกัน
ไม่เสียที ที่ได้เกิดมาเป็น มนุษย์ ในชาตินี้

 

เมื่อผู้คนเห็นความจริงของโลก ว่ามันเป็นไปตามคำสอนของศาสนาใด ๆ
คนเราก็จะมีความศรัทธาในศาสนานั้น ๆ เกิดขึ้น

 

มีธรรมในธรรมเต็มเปียมจิต ก็ไม่แน่ว่า จะบรรลุธรรมได้

ธรรมในธรรมชั้นสูงที่เรา ปล่อยวางไม่ค่อยได้
ก็คือ มานะ หรือ ความหลงในธรรมของตนเอง
คิดว่า ตัวเองมีธรรมะมากกว่าคนอื่น, น้อยกว่าคนอื่น,
เท่ากับคนที่มีธรรมสูงๆ, หรือ น้อยใจว่าเราไม่มีเลย
ไม่ว่าคิดด้านใด สำหรับพระอรหันต์ ถือว่า
ยังคิดผิดอยู่ ที่ถูกคือ จะต้องปล่อยวาง
เข้ากับทุกคนได้ ไม่ว่าเค้าจะมีธรรมมาก
เราก็เข้ากลุ่มที่มีธรรมมากๆได้
ไม่ว่าเค้าจะมีธรรมน้อย เราก็เข้าได้เช่นกัน
หรือ เค้าไม่มีธรรมเลย เราก็ต้องคอยเตือนเค้า
ทำแบบนี้ จึงเรียกว่า หมดมานะ หมดความทรนงตน

สุดท้ายที่หมด คือ ไม่ได้หมดธรรมะ
แต่เป็น ศักดิ์ศรีในตัว ทีมันหมดไป
ธรรมะของเราก็ยังเท่าเดิม
แต่สามารถคลุกคลีกับ ทุกหมู่เหล่า ได้

 

ชักจะไม่ไหว...

จะนอนหลับมั้ยเนี่ย

 

ท่านซาลาเปา...ทั้งหมดเราได้สอนไว้หมดแล้ว..จากปฏิบัติเริ่มต้นถึงที่สุดแห่งทุกข์ อยู่ในนี้กระทู้นี้หมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นริมฝีปากล่าง_ริมฝีปากบน นั่นแหละที่ข้ามไปสู่ "สระอโนดาด" ชีวิตเราเกิดมาชาติไหนเมื่อต้องทำงานหรือทำหน้าที่ เราก็ทำจริง พูดจริง ปรารถนาดีจริง ข้อมูลทุกอย่างเราฝากให้ท่านดูแล เราได้ยกให้เป็นสมบัติท่านหมดแล้ว..



...เราไม่เอาหรอกธรรม..
...ธรรมเป็นสมบัติของโลก...
...เราไม่มีในโลก...
...โลกไม่มีในเรา...
...เรารู้แล้ววาง....

 

ส่วนใครอยากจำอดีตชาติได้ก็ต้องไปให้ถึง "สระอโนดาด" ให้ได้ก่อน

 

ผมเอาธรรม
ธรรมเป็นสมบัติของโลกธาตุ
ธรรมจึงเป็นของทุกคน แต่ไม่มีใครรู้
เพราะโลกมีในเรา ถ้าเราอยากพ้นจากโลก เราจึงควรพิจารณาโลกในตัวเรา

สุดท้ายก็ต้อง สลัดคืน ทุกอย่าง
คืนได้แล้วจึงไม่มี ถ้าคืนไม่หมดก็ยังมี

 

เมื่อถึงวันนั้น..กาฬสินธุ์ จะเป็นศูนย์กลางธรรม

...พระยาตากสิน..
อ่านว่า...พะ_ยา_ตา_กะ_สิน
...กสินคือชื่อจังหวัดที่คนเก่าแก่เรียก
...และข้อมูลทั้งหมดอยู่กับท่าน..ซาลาเปา

นี่แหละจึงได้เรียกว่าพระอานนท์

 

= =
เน็ตล่ม ข้อมูลก็หาย

มันไม่ได้อยู่กะผมหรอก มันอยู่ในฐานข้อมูลเว็บ

ผมยังไม่ยอมรับท่าน ผมเลยช่วยท่านเผยแพร่สิ่งที่ท่านให้ข้อมูลมาไม่ได้ครับ

 

ในดวงตาเรามีพญานาคมาเป็น10ปีแล้ว..ทุกวันนี้หายไปหมดแล้ว..เหลือแต่ฝั่งนิพพาน....นี่แหละจึงเรียกว่า..ตากสิน

 

ถ้าดื้อมากเราจะให้พญานาคสั่งสอนท่านนะ..อยากลองมั๊ย

 

ผมยังไม่เห็นบารมีธรรมของท่าน นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ผม ยังไม่สามารถยอมรับท่านได้

ไม่ใช่ว่าดื้อแพ่งไม่ยอมรับ

ชาติภพ ในอดีตไม่ได้บอกว่าท่านเป็นใคร
แต่สิ่งที่ท่านจะทำในอนคตต่างหาก ที่จะบอกว่าท่านเป็นใคร ซึ่งผมยังไม่เห็น

 

เราบอกแล้วไงให้ปริ้นไว้..นี่เราย้ำมากี่รอบแล้ว..คนมีบุญกุศลเป็นทุนเดิมเขาคงปริ้นไว้แล้ว...

 

ผมไปหาอ่านพระไตรปิฏกเอาได้