เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดียามบ่ายครับอาจารย์wanwiและFCทุกท่านครับ

 

เป็นบ่ายที่มืดมัวด้วยเมฆฝนไม่พึงปรารถนา

 

เวลาดีทีไทม์ แม้อากาศไม่ค่อยดีเพราะฝนฟ้ารังควานเดี๋ยวตกเดี๋ยวหยุด ทำให้วันหยุดสูญเสียความน่าอภิรมย์

อย่ากระนั้นเลย ไปเที่ยวป่าฝ่าดงให้สำราญใจดีกว่า รอการจิ้มอีกสักพักครับ

 

ไปเที่ยวด้วยคนครับ แต่ตอนนี้อยู่ป่าคอนกรีต กทม สัปดาห์หนังสือ พาสาวๆมาช็อปหนังสือครับ ท่าทางจะไม่รอดฝนล่ะ มาเป็นกลุ่มก้อนเลย

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
===================
ความเดิม...รอย "ไอ้ลาย" เพชฌฆาตตัวจริงแห่งพงไพรค่อนข้างชัดเจน!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ไม่รอช้า..กับผมลุงเฒ่าและบักสมรีบเข้าไปสำรวจ รอยตีนมหึมาใหญ่กว่าชามก๋วยเตี๋ยว กำลังงามขนาดทำให้ขนลุกขนพอง เลือดลมฉีดขึ้นหัวซ่า ๆ...

"นานหรือยัง...ลุง?"...บักสมถามด้วยสีหน้าเหยเก

ลุงเอามือทาบลงในร่องรอย หยิบกิ่งไม้หักค่อนข้างสดขึ้นดูชี้ให้บักสมเห็นรอยยางไม้แห้งจาง แต่พอเอานิ้วแตะก็ยังเหนียวติดปลายนิ้วหน่อยๆ

"สักชั่วโมงฝ่า ๆ ว่ะ"

เป็นเวลาไม่ปลอดภัย ถ้าไอ้ลายล่วงหน้าคอยท่าสักชั่วโมง ด้วยความปราดเปรียวเปี่ยมสัญชาติญาณนักล่าเจ้าพงไพร มันใช้เวลาน้อยนิดเลี้ยวกลับมาตอแยกลุ่มเราได้สบาย

"เดินกันนานแล้ว หาที่พักเถอะ"...ผมเสนอ ลุงเฒ่าพยักหน้าสนอง ผมถอยกลับไปประจำตำแหน่งเดิม บอกนายจ้างเรื่องผิดทิศเล็กน้อยกับรอยเจ้าลายชามเปลและเตรียมหาที่ตั้งแค้มป์

"เอาเลยน้องพราน ว่าไงว่าตามกัน"...คุณเทพพูดง่ายๆ คุณชาติก็พยักหน้าแววตาเป็นประกาย

"เสือรึ ? ตัวใหญ่มั้ยน้องพราน ?"

"เอาการอยู่"...ผมไม่โกหก จากรอยเท้าก็ต้องเป็นเสือตัวผู้วัยฉกรรจ์โตเต็มที่ไม่หนี 5 หรือ 6 ศอก เสือขนาดนี้เลี่ยงได้เลี่ยงดีกว่า แต่คุณชาติดันไม่คิดอย่างนั้น

"พี่เทพยิงไปตัวนึงในบันทึก ผมแสดงฝีมือบ้างก็ดี"

คู่หมั้นสาวที่ยืนอมพะนำอยู่นานไม่เอ่ยเอื้อนอันใดเพราะความเหนื่อยหน้าแดง ร้อง "ฮึ" ก่อนทำหน้าคว่ำค่อนขอด...

"ดูสารรูปตัวเองก่อน จะยิงเสือ"!

ผมเกือบหลุดปากพรวด...ทีคุณนงยังยิงเสือดำได้ ให้คุณชาติยิงเสือโคร่งสักตัวจะเป็นไร

โชคดี...ชะงักวาจาพล่อย ๆ ไม่ปล่อยผ่านลิ้นทัน!

ถกกันพอไม่เบื่อหน่าย ตกลงกันว่าเดินหน้าไปหาบึงน้ำ ดูทำเลตั้งแค้มป์ชั่วคราว คราวนี้ลุงพรานออกนำ บักสมคอยประชิด เจ้ามะถอยไปอยู่หลัง ผมคุมขบวนทัพระวังระไวไม่ประมาท ไอ้ห้านัดอยู่ในท่าพร้อมตวัดยิง

"ป่าแถวนี้นักล่าคงเยอะสินะ..น้องพราน"?...อาจารย์เลิศชวนคุยเบา ๆ ขณะรอขบวนลำเลียงข้ามคันคูแห้งขวางหน้า เป็นร่องน้ำค่อนข้างกว้างลึก ต้องใช้ความระวังปีนลงปีนขึ้นข้ามทีละคน

"มันอุดมสมบูรณ์ครับ'จารย์...ดูโน่นสิ"...ผมชี้ให้เห็นฝูงกระจงที่กำลังกระโจนข้ามคันคูในระยะห่างเกือบ 200 เมตร ร่างเล็กกว่าเก้งแต่ปราดเปรียวไม่แพ้กันกระโดดแผล็ว..แผล็ว หายลับไปในดงหญ้าด้วยลีลาท่าทางงดงาม เบื้องบนเหนือหัวที่เป็นต้นไม้ใหญ่ ลิงฝูงหนึ่งกำลังเด็ดลูกไม้ป่าขบเคี้ยวสำราญ บ้างก็ห้อยโหนมือเดียวสูงลิบ เหลียวมองมนุษย์ 9 ชีวิตใต้ฝ่าตีนมันอย่างประหลาดใจ

ฝูงวานรป่าไม่ส่งเสียงเตือนภัยให้แก่กัน แสดงว่าเจ้าของรอยตีนใหญ่กว่าชามเปลไม่ป้วนเปี้ยนละแวกนี้!

(((ยังมีต่อ)))

-------------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

ลุงพรานเลี่ยงรอยเสือ พรานเฒ่านำตัดแยกไปด้านซ้าย เกือบคนละด้านกับที่เจ้ามะนำทางพาหลง กะหร่างยอดนักแกะรอยชั้นเซียนเหยียบเมฆ ไม่เสี่ยงนำตัวเองกับหมู่คณะไปประจันหน้าเจ้าป่า

รอยเสือจึงถูกลืมทิ้งไว้ข้างหลัง อีกชั่วโมงเศษเราก็พบบึงใหญ่ขวางหน้า น้ำในบึงแม้ไม่เต็มเปี่ยมเช่นหน้าน้ำหลาก แต่ก็มากล้นชื่นตา มันสะท้อนแสงแดดยามสายวาววะวับจับตา งดงามราวกับแผ่นสีเงินปูแผ่ลาด กินอาณากว้างไกล

เป็นบึงสุดแสนงดงาม ข้างบึงบางส่วนเป็นดินโคลนดินเหนียวอุดมด้วยปลาช่อน บักสมถึงกับร้องโอ้โห เทพแห่งลำน้ำประทานแท้ ๆ

เจ้าพ่อครัวหัวป่าก์หาได้รอช้า เร่งมือกับมะและดวงดาว ช่วยกันเหลาไม้ทำฉมวก พักเดียวก็ปักปลาช่อนตัวงาม ๆ เท่าท่อนแขน ดิ้นกระแด่วติดไม้ทีละตัว ได้ถึง 6 ตัว

ยอดพ่อครัวคนทำบาปขึ้นไม่สนใจใคร รีบสั่งมะกับดวงช่วยกันควักโคลนดินเหนียวขึ้นมากองสุม จากนั้นก็นำพอกตัวปลาที่ทำความสะอาดอย่างประณีต ควักท้องโรยเกลือ ยัดผักสดที่พรานเฒ่าช่วยเก็บให้ เหลาไม้เสียบปากด้านเดียว ส่งเข้ากองไฟที่ผมก่อรอท่า

ช่อนหมกโคลนสุดยอดโอชาหาไหนเทียบ เมื่อดึงไม้เสียบออกแงะโคลนพอกเบา ๆ หนังปลาก็ล่อนตาม เผยเห็นเนื้อขาวเนียนอมน้ำมันในตัว สีเลือดจางเป็นสีชมพู เนื้อฉ่ำหวานติดลิ้น แทบไม่ต้องปรุงรสใดให้กลบเกลื่อนรสละมุนธรรมชาติ กลิ่นโคลนเผายังดับกลิ่นคาว ส่งกลิ่นหอมละเมียดละไมกลมกล่อมไปทั้งกระพุ้งแก้ม

เครื่องเคียงมีผักริมน้ำกับพริกขี้หนูบุบ เอาน้ำเกรวี่เนื้อกระป๋องออกมาทำน้ำขลุกขลิกกันฝืดคอ กับข้าวสวยหุงร้อน ๆ หอมฉุย ผมมิใช่นักชิมระดับลิ้นติดดาว ให้คะแนนคุณภาพอาหารและรสชาติที่ปรุงโดยยอดพ่อครัวเลือดอีสาน ไม่ถูก...

รู้เพียงแต่ว่า มื้อนี้เอาสเต็กหรืออื่นใดมาแลกก็ไม่ยอม!

ไม่มีใครในคณะส่งเสียงสรวลเสเฮฮาพูดคุย ทุกคนพุ้ยข้าวบนใบตองกับเนื้อปลาปากกับมือไม่ว่าง เป็นมื้อแห่งสวรรค์ตะนาวศรีที่ควรจดจำไม่รู้ลืม

ท้องอิ่มส่งผลหนังตาหย่อน ผมเหนื่อยอ่อนที่สุดกว่าใครในคณะ ล้างปากล้างมือล้างหน้า เตร่หาที่เอนหลัง ได้มุมเหมาะ ๆ โคนต้นไม้ใหญ่ห่างบึงเกินร้อยเมตรก็ร้องบอกบักสม...

"ช่วยลุงจัดที่พักด้วยสม ขอสักงีบก่อนนะ"

ผมวางปืนเอนตัวลงระหว่างร่องรากไม้ใหญ่ เอาผ้าขาวม้าปิดหน้าบังแสงแดดที่ส่องลอดกิ่งก้านรำไร เป้หนุนหัวหลับไปอย่างง่ายดาย เป็นการนอนกลางวันที่ไม่ทำบ่อยครั้ง

หลับแล้วก็ฝันเพราะกินอิ่มท้องอืด...ฝันกลางวันสะเปะสะปะจับต้นชนปลายไม่ถูก แต่มีอยู่ตอนหนึ่งเดินไปกลางทุ่ง เจอสาวสวยในชุดกระโปรงขาวโปร่งใสยืนหันหลัง ความรู้สึกบอกว่า เธอเป็นนางฟ้า เออ...ชาวดินอย่างเราเข้าไปคุยกับเธอหน่อยก็ดี

ผมโฉบเข้าใกล้เธอหันกลับมาอย่างเชื่องช้า...คุณพระ...ใบหน้างามซึ้งส่งยิ้มหวานตราตรึง ดารณีเทวีที่เพิ่งจากลากันไม่กี่ชั่วโมง

รอยยิ้มหวานแต่คงแฝงรอยเศร้ายิ่งนัก เธอแย้มหล่นวาจาไร้น้ำเสียงโกรธเคือง

"ระวังน้ำ ...ท่านพี่ที่รัก"!

-------------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อน
มีเทพี
คอยช่วย
กลับเหมือง
สบายสบาย

 

ขอบคุณท่านพี่ฯ ที่รัก
สำหรับสองท่อนที่บรรรยายธรรมชาติได้สวยสดเช่นเคยครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน จากกันแล้วแต่จากกันด้วยดี ปู่เอ๊กซ์ชั่งโชคดีจริงหนอ

 

สวัสดียามหัวค่ำครับคุณอา และชาวสมาชิกนักขุดกรุทุกท่าน
ตามอ่านวันนี้ อร่อยแซบเลยครับ

 

น่าติดตามอยากรู้มาก สำหรับคำปริศนา
"ระวังน้ำ ...ท่านพี่ที่รัก"!

 

เพลินเลยครับอาจารย์

 

ธรรมมะสวัสดียามวันฝนฉ่ำครับ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์wanwiและFCทุกท่านครับ
ภาคเหนืออากาศเริ่มเย็นๆแล้วอย่าลืมวางแผนเที่ยวกันนะครับ

 

ทักทายในในเช้าวันจันทร์ วันทำงานที่หลายคนยังไม่อยากไปทำ

ขับรถเดินทางไปไหน ระมัดระวังกันหน่อยนะครับ อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา

วันนี้อยู่ในช่วงไตรมาสสุดท้ายของปี แต่สถิติการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุของปีนี้ สูงพุ่งแซงยอดผู้เสียชีวิตของปี 2560 ไปแล้ว

โดยยอดผู้เสียชีวิตของปี 2560 ทั้งหมด 10,794 คน
ส่วนปีนี้ ตั้งแต่ 1 มค. - 21 ตค. 61 เสียชีวิตแล้ว 11,066 คน
วันที่ 1 - 21 ตค. เสียชีวิตแล้ว 702 คน
เฉพาะวันที่ 21 ตค. 61 วันเดียวมีผู้เสียชีวิต 34 ราย
จำนวนนี้ยังไม่รวมถึงไปตายที่ร.พ. อีก

(เผยแพร่โดยมูลนิธิเมาไม่ขับ)

 

สวัสดี เช้าสดใส แดดดีในช่วงเช้า เหมาะสำหรับพ่อบ้าน สดชื่นแจ่มใส ปลอดภัยทุกท่านครับ

 

สวัสดียามเช้าวันฟ้าหม่นครับคุณอา และขอสวัสดีชาวคณะขุดกรุทุกท่านครับ