เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

มันมาก รีเฟรสรัวๆ

 

ตอนก่อนหน้าอ่านแล้วกามราคะขึ้น ตอนนี้ต่อด้วยศึกชิงชาย สนุกแบบต่อเนื่องเลยครับ

 

อุตส่าห์ทิ้ง(ยังมีต่อ)ไว้ แต่ถึงเวลานัดหมายพอดี ก็ต้องละไว้ก่อน สักพักจะเขียนต่อให้ครับ

 

รอจ้้มชั่วครู่ครับคุณไฟนอล

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ศึกนี้
ยืดเยื้อ
ด้วยอดีด
พัวพันปัจจุบัน
กลายเป็นทะเลาะ
เจ้าถ้ำหนอ
โอ้ พิษสวาท

 

น้องปรายอุปมาอุปมัยเห็นภาพ 2 ภาพ 2ลีลา-ฮ่า

 

ดึกไม่หน่อย แต่อารมณ์ยังเอ็นจอยการเขียน หวังว่านักอ่านคงเอ็นจอยที่จะรอลิ้มรสอักษรต่อเนื่องรอบดึก รอจิ้มตามธรรมเนียมครับ

 

คั่นรายการด้วยธรรมมะสวัสดียามค่ำคืนนี้ครับ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

แม่เสือสาวชาวดินผู้หาญกล้าก่อศึกต่างภพ หาได้มีทีท่าพรั่นพรึง รีบพนมประคององค์เทพไว้ในอุ้งมือ ร้องลั่น...

"ท่านเทพ...ช่วยด้วย"!!!

เงาดำลำตาลปานท่อนซุงกระทุ้งลงมา...เงาดำอีกเงาใหญ่ปานกันก็ปรากฏวาบเหนือหัวนงคราญนางเสือใจสิงห์

มือยักษ์รับฝ่าตีนยักษ์เหมาะเหม็ง จับง่ามตีนบิดทำเอาท่อนขามหึมาพลิกเกือบเป็นเกลียวมือข้างเดียวชู้ตร่างยักษีขมูขีที่สูงเทียมต้นยางนา ปลิวข้ามเส้นแบ่งภพ...

"ตูมมม"!

ร่างยักษ์ใหญ่เกินจินตนาภาพ กระแทกพสุธาสนั่นหวั่นไหวสะเทือนเหมือนขุนเขาโค่นถล่มกลางพงไพร ผงคลีปลิวคละคลุ้ง ไม่เห็นในม่านมืด แต่ชัดในดวงจิตที่ติดตาม

นางเทวีถ้ำเจอมือยักษ์ จับบิดทุ่มโยนด้วยลีลายิวยิตสู หรือจูจุตสุ การต่อสู้แบบฉบับญี่ปุ่นโบราณ หัก ล็อค ทุ่ม เป็นหนุมานคลุกฝุ่น

เรือนร่างมหึมาลวงตา หดหลือเท่าคนธรรมดา นอนเกลือกกลิ้งร้องครวญคราง มุ่นมวยผมสวยงามหลุดลุ่ย ดีที่ผ้า 2 ผืนไม่ร่วงหลุดอุจาด!

นงคราญได้ทีขี่แพะไล่ เผ่นโผนกระโจนตาม มือขวากำองค์เทพแน่นเงื้อง่าหมายเผด็จศึก...

ผมหายตกตะลึง ลอยตัวคว้าเอวไว้หวุดหวิด

"อย่า...ข้ามเส้นคุณนง"!!!

เธอชะงักพรืด หายใจหอบถี่ ดวงตาวาวโรจน์ สัญชาติญาณแม่เสือชัด ๆ ชี้นิ้วใส่นางเทวีที่กำลังยักแย่ยักยันฟากตรงข้าม

"้ข้ามมาทางนี้ ฟาดกันอีกมั้ย ?"

คนบ้าเลือดเข้าตาไม่กลัวอินทร์พรหมภูติผีปิศาจ เล่นเอาผีเห็นคร้าม นางถ้ำลุกยืนได้แล้ว แทนที่จะเดินหน้ารับคำท้า กลับถอยหลังกรูด แค่นคำรามไว้ลาย

"แกมีตัวช่วย...ฝากไว้ก่อนเถอะ"

ผมรีบหย่าศึก 2 นางต่างภพ เข้าไปยืนตรงเส้นขวางหน้าคุณนง ประจันหน้ากับเทวีอีกฟาก

ระหว่างความฝันกับความจริง ฝันซ้อนฝัน มิติทับมิติ ภาพเลื่อนลอยปนเป ผมสะกดใจปล่อยคำพูดนุ่มนวลที่สุด

"เลิกแล้วต่อกันเถอะนะ คุณเอาของคืนไป พรุ่งนี้พวกเราเดินทางกลับ อย่ามีเวรกรรมกันเลย"

นางถ้ำสะบัดหน้าพรืดยังไม่สบอารมณ์ แต่ดูคลายกราดเกรี้ยว...

"ได้..ตะวันขึ้น จงเอาของไปคืนบนถ้ำ"!

"อ้าว..."...ผมติดอ่างในภพภูมิที่พลังวิญญาณอ่อนแอกว่า เป็นรองไม่สามารถต่อรองหรือต่อกรถนัดถนี่...มัวอึกอัก ทุกภาพเบื้องหน้าพลันสลายวูบ ทิ้งเพียงน้ำเสียงขุ่นเคืองล่องลอยในอากาศว่างเปล่า

"อย่าลืม...ขึ้นไปคืนด้วยตัวเอง"!

สาวงามผู้ประทุศึกกับโฉมสะคราญเทวีถ้ำ ก้าวมาเคียงผมบนเส้นขนานแห่งมิติภพ มือนุ่มเนียนคว้ามือหยาบกร้านผมกำแน่น เอ่ยอย่างอ่อนหวาน

"กลับเถอะค่ะ"

เงาดำมหึมาครอบร่างเราสอง ลอยละลิ่วคืนสู่ร่างที่แน่นิ่งในโถงถ้ำ พร้อมความฝันพิสดารติดตรึงในห้วงทรงจำ ประหนึ่งลืมตาตื่น...!

-------------------------

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีมิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
อันหนักหน่วง
แฝงด้วยหวงห่วง
สตรีได้ลุย
เมื่อไร
เมื่อนั้น
เรื่องต้อง จบ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน
อ่านอีกตอนแล้ว นึกถึงเรื่องกรรมสัมพันธ์จึงมาเจอมาช่วยเหลือ มาใช้บุญกรรม(ก่อเวร)ร่วมกันเลยครับ

 

สวัสดีทุกท่านในวันพุธ ขอให้ร่ำรวย และแข็งแรงทุกท่านครับ ติดตามกันต่อในวันนี้ ศึกยังคงไม่จบง่ายๆแน่เลย รอๆๆๆๆๆๆๆ ครับ

 

สวัสดีครับอา. ทิ้งท้าย เอาไปคืนด้วยตัวเอง. มันชักแหม่งๆครับอา. นางถ้ำคิดอะไรอีกนะ. แพ้แต่ขอใว้ลาย พี่พรานต้องเอามาส่งคืนเองนะ. หรือแอบหลงรักพรานเอ็กซ์ซะแล้ว. เมื่อก่อนเป็นสวามีเจ้าแม่จันทรา. แต่นางแอบก็ชอบด้วย. คิดไม่ตกเลยครับอา. ลุ้นกันต่อไป หนึ่งตอนก่อนนอนขอบคุณครับ

 

น้องบานชื่นว่าได้ถูกต้อง ทุกอย่างล้วนเกี่ยวเนื่องจากหนหลังถึงปัจจุบัน ตามกฏเวียนว่ายตายเกิด บุญสัมพันธ์จากอดีตชาติ ความรัก ความแค้น ความโลภ โกรธ หลง ติดตามไปตลอดทุกภพชาติ ตราบที่ยังว่ายวนในปลักตมแห่งวัฏสังสาร

 

หลวงตามหาบัว มาโปรดยามดึก
เขียนตอนเช้า เป็นศรีแห่งวัน...

ห่วงร้อยรัก......มัดพันผูก
ในใจปลูก........ทุกข์ร้อนเร่า
มีเพียงธรรม.....รู้เท่าทัน
สะบั้นเผา........ปล่อยเบาวาง!

 

เป็นบทเรียนกลายๆว่า อย่าทะเลาะกับผู้หญิง
เวลาออกศึกพวกคุณเธอเห็นช้างเท่าหมู-ฮ่า

 

เรียนคุณอา น่าจะพิมพ์ชื่อเรื่องผิดน่ะครับ

 

น้องมากิมีมุมพักผ่อนฝาก
เขียนให้เพื่อวันไม่ร้อน...

เขียวแห่งวัน...สรรเย็นตา
แช่มอุรา........มาผ่อนพัก
ใจรุ่มร้อน.......อ่อนโยนรัก
จงทายทัก......รักวันพุธ!

 

สวัสดีตอนเช้าครับอาจารย์wanwiและFCทุกท่านครับ
สนุกเลยครับ