เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

หลายท่านอาจเคยได้ยินเรื่องลูกกรอกแมวมาบ้างว่ามีแล้วค้าขายดีมีโชคมีวันนี้ผมมีเรื่องลูกกรอกแมวสองเรื่องมาเล่าสู่ก้นฟังครับ

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 30 ปีมาแล้ว
ยายเหลียวเป็นชาวบ้าน ม.4 อ.พรหมพิราม จ.พิษณุโลก อยู่ ห่างจากวัดสันติกาวาส ราว 1 กม.สมัยนั้นยังไม่มีใครรู้จักวัดนี้
ยายมีลูกสาวสองคน เล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนยากจนมาก บางทีไม่มีตังซื้อนมถึงต้องเอานมข้นหวานชงให้ลูกกิน ที่บ้านทำมาค้าขายมีแต่หนี้สิน ลูกสาวทั้งสองต้องส่งไปอยู่กับกินกับคุณครูที่ รร.ขวัญประชา ด้วยครูเขาเมตตา รักด้วยลูกสาวทั้งสองเป็นคนมีนิสัยดีขยันครูเขาเมตตาให้อยู่ด้วยถึง ม.6 สมัยนั้นค่าเทอม 700 บาท ปัจจุบันลูกสาวยายกลับไปไหว้ครูท่านนี้ทุกปีครับ

ที่บ้านแกขายตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบเป็นร้านขายของชำขายผักปลาสารพัด แต่มีหนี้สินมากหลายหมื่นแกเล่าให้ฟังว่าในปี 2529 มีแมวชาวบ้านแถวนั้นหิวข้าวมาร้องเหมียวๆ ยายก็เอาข้าวคลุกปลาทูให้กินบ้างแมวที่ว่าเป็นแมวตัวเมียลายเสือธรรมดานี่แหละครับ บางทีวุ่นวายกับการขายของก็เอาเท้าไล่เตะมันไปบ้าง

คืนที่แมวจะเกิดลูกยายกำลังจะเข้ามุ้งนอนมันมาเรียกส่งเสียงร้องเหมียวๆ ที่ปลายเท้า แกบอกว่าวันนั้นขายของเหนื่อยเลยเอาเท้าถีบแล้วไล่ไปเพราะไม่รู้ว่าแมวท้องเพราะท้องเล็กมาก
รุ่งเช้าข้างล่างเตียงแกเห็นเลือดที่พื้นแล้วเรียกสามีแกมาดูอะไรซีตาทำไมเลือดเต็มพื้นไปหมด

ในกองเลือดมีลูกแมวขนาดสองข้อนิ้วก้อยผู้หญิงความยาวประมาณ 1 นิ้ว วางอยู่ที่พื้นเป็นลูกกรอกแมวโทน
โดยมีรายละเอียดทุกอย่างเหมือนแมวตัวโตมี หู ตา จมูก มีนิ้วเท้า ทุกอย่างไม่ผิดกับแมวโต เจ้าลูกแมวที่ว่าอยู่ในถุงรกใสบางเหมือนพลาสติกใสๆห่อตัวไว้ถึงขนาดเห็นชัดว่าเป็นลูกแมวตัวผู้ และนับนิ้วเท้าได้

ยายจึงไปถามเจ้าของบ้านที่แกเช่าอยู่ซึ่งนับถือกันเหมือนญาติผู้ใหญ่บอกให้เอาไปตากแดดหนึ่งวันแล้วเอาผ้าแดงผ้าขาวรองเอาใส่พานแล้วเอาแป้งโรย
แกเอาไปตากแดดบอกว่าขนาดตากแดดแห้งแล้วจับดูยังมีความโปร่งใสมองผ่านรกให้เห็นชัดว่าเป็นลูกแมวแล้วแกก็เอาไปใส่พานวางไว้บนชั้นในห้องนอนแล้วแกก็เอาแป้งทาตัวโรย(ตามจริงโบราญเขาใช้ขมิ้นซึ่งมีคุณสมบัติในการฆ่าเชื้อ) แล้วตอนเอาขึ้นหิ้งแกพูดขอให้หมดหนี้หมดสินนะ แล้วเอาข้าวปลากับน้ำใส่ถ้วยเล็กให้ลูกกรอก

แกไม่ได้ตั้งชื่อเสียงเรียงนามให้ลูกกรอกแมวตามโบราญด้วยซ้ำครับ เช้ามาตอนตีห้า ก่อนขึ้นหาบไปขายหมู แกก็เรียก น้องลูกกรอกไปช่วยขายของด้วยขอให้ขายดีนะแค่นั้น
แกก็ขายของดีเป็นเทน้ำเทท่าชนิดว่าขายไม่ทันแกบอกว่าขายไม่ใช่น้อยๆนะช่วงหลังขายวันละ 90 - 100 กิโลหมดทุกวัน จนแม่ค้าในตลาดด้วยกันอิจฉาว่าแกเล่นของทำของสกปรกใส่เนื้อหมูจนยายทนไม่ได้ด่ากลับคนว่ากลางตลาดบอกว่าฉันเป็นคนมาศีลมีสัตย์นะจะไปทำแบบแกว่าได้ยังไงจนแม่ค้าที่ว่าแกต้องบอกแก้เก้อว่าพูดเล่นเฉยๆนี่แหละครับ

แต่ขายของดีมากคนมารุมเต็มจนโดนฉกหมูไปจนคนซื้อคนอื่นบอกว่าแกโดนลักแล้วหมูนะต้องวิ่งไปตามเอาคืน

แกเล่าว่าก่อนหน้านี้เคยเป็นหนี้เชื่อของทุกร้านในตลาดในหมู่บ้านไปขายที่บ้านจนเวลาขายหมูไม่กล้าไปตลาดนี้เพราะเขาทวงเงิน ต้องไปขายตลาดอีกหมู่บ้านห่างไปราวสองกิโลเป็นบ้านเหนือ บ้านใต้ทำนองนี้

ยายเล่าว่าจากเดิมที่ไม่มีเงินติดบ้านเลย แกบอกว่าก็ทำทุกอย่างเหมือนเดิม เมื่อก่อนก็ทำไม่ได้หยุดเหมือนกัน แต่ก็ยังมีแต่หนี้สิน จนแกมีเงินขึ้นมาปลูกบ้านได้ ทำให้แกเชื่อว่าลูกกรอกแมวเค้าช่วยจริงๆ

ส่วนหนึ่งที่ยายแกเล่ามีเงินเพราะผู้ใหญ่แนะนำ จากที่แกไปเชื่อของจากร้านเถ้าแก่ใหญ่ เป็นยี่ปั้วขายส่งรายใหญ่ของอำเภอแกไปยืมแล้วก็คืนเงืนทุกเย็นตรงเวลา จนเถ้าแก่เมตตาบอกว่าให้เอาเงินมาฝากวันละยี่สิบบาทกับธนาคารที่ลูกสาวแกเป็นรอง ผจก. อยู่ ลูกสาวเถ้าแก่เปิดบัญชีให้เสร็จเป็นฝากประจำรายปีแบบดอกเบี้ยทบต้น สมุดบัญชีก็เอาไว้ที่ธนาคารเลยครับปีแรกยายแกฝากยี่สิบบาททุกวันปีต่อๆมาจีงค่อยๆฝากเพิ่มขึ้น เวลาฝากเงินแกก็เอาตังยื่นให้เจ้าหน้าที่แบงค์เลยไม่มีเขียนใบฝากด้วยยายเล่าว่าแกเขียนไม่ค่อยคล่อง

ด้วยเงินฝากประจำของแกทวีคูณทุกปีเพราะดอกเบี้ยช่วยนั้นแพงด้วยครับราว 9 % ต่อปีได้ จากเงินฝากวันละยี่สิบบาทรวมดอกเบี้ย 6 ปีมีเงินเก็บห้าแสนบาทครับ เดิมทีแกมีหนี้สินล้นพ้นตัวขนาดที่แกคิดว่าชาตินี้จะหมดหนี้สินกับเค้ามั้ย เคยถามแกว่าท้อมั้ยแกบอกเหนื่อย แต่แกไม่ท้อไม่เคยคิดสั้นนะนะยายเล่าให้ฟัง แกคิดว่ายังไงต้องทำท้อไม่ได้ ด้วยความที่เป็นคนหนักเอาเบาสู้ ทำทุกอย่างตั้งแต่สาวๆ รับจ้างหาบน้ำ แกะนุ่นมายัดทำหมอน ทำไร่ข้าวโพด ตัดผม อีกสารพัด

ด้านลูกสาวแก จบ ม.6 ได้มาเรียนต่อ ม.ช. เรียนจบพยาบาลทั้งคู่ ปัจจุบันทำงาน รพ.แถมด้วยคลีนิคตอนเย็น และอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวใหญ่กับยาย ยังเป็นเจ้าของหอพักให้เช่าแถวมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งมีฐานะดี ทั้งคู่ชอบทำบุญครับ

ผมถามยายไปว่าแล้วเรื่องหวยล็อตเตอรี่มีถูกหวยบ้างมั้ย ยายบอกตั้งแต่ได้ลูกกรอกแมวก็ซื้ออยู่นะแต่ไม่เคยถูกเลยแต่ค้าขายดีมาก จนกระทั้งปี 2535 แกมีเงินพอจึงปลูกบ้านบ้านใหม่พอย้ายขึ้นบ้านใหม่เค้าก็ไปแกว่างั้นครับ

ที่รู้เพราะแกบอกร้านเริ่มขายไม่ดีเลย พอเข้าไปดูที่หิ้งที่ย้ายลูกกรอกแมวไปไว้เจอลูกกรอกแมวเป็นขมวนขุยๆ เหมือนมอดมากินปลาแห้งมีแต่โครงแต่หนังไม่มีเนื้อปลาข้างใน (ผมเขียนอธิบายตามยายพูดครับยายพูดกับผมก็เรียก แก-ฉัน อย่างมอดกินปลาเป็นขมวนนี่คุยกันอยู่นาน 55 )

เคยได้ยินมาว่า ไม่ว่าจะเป็นลูกกรอกอะไรก็ตามเป็นเทวดาต้องคำสาปตกสววรค์มาช่วยคนที่มีบุญสัมพันธ์ ต่อกันเป็นเฉพาะบุคคลครับ

บางท่านอาจเจอลูกกรอกแมวขนาดเท่าแขนเด็กยาวห้าหกนิ้ววางขาย บางที่อาจเป็นเพียงลูกแมวแท้งไม่ใช่ลูกกรอกแมวเหมือนที่ผมเล่ามาครับ

เรื่องนี้สำหรับท่านที่ค้าขายหากไม่มีลูกกรอกแมว
ผมคุยกับพี่ของเจ้าของร้านในตลาดที่สนิทกันเป็นเรื่องของรกแมวครับ เล่าให้ฟังว่าแมวที่บ้านออกลูกแล้วคาบรกมาให้เขาเลยเอาไปตากแดดแล้วเลี่ยมกรอบพลาสติกแล้วให้พระอธิฐานจิตให้เห็นว่าค้าขายดีพอข้างร้านรู้เอ่ยปากขอยืมสิบห้าวันค้าขายดีเช่นกันพอครบกำหนดขอยืมต่ออีกสองวันตกเย็นคนยืมจ้างรถสิบล้อมาขนของย้ายร้านไปตอนกลางคืนเลยครับ จะว่าไปเขาอาจเตรียมย้ายอยู่แล้วก็ได้ พี่เขาว่ารกแมวนี่ให้ใครรู้ไม่ได้มักจะโดนขโมยนี่โดนซึ่งหน้าเลยครับ 555 ขำๆ นะครับ (ผู้เล่านี่ปัจจุบันบวชอยู่หลายปีแล้วครับ)

สำหรับของพระเกจิที่สร้างลูกกรอกแมวดูขลังน่าจะมีของหลวงปู่ขุ้ย ลูกศิษย์หลวงพ่อทบ จ.เพชรบูรณ์ ผมว่าท่านสร้างมาพอดีอยู่ท่านสร้างก่อนมรณะภาพไม่นาน อาจไม่เหมือนทนสิทธิ์ตามธรรมชาติทีเดียว ราคาออกจากวัดสองร้อยบาทผมซื้อตอนใกล้สองพันมาหนึ่งตัวแต่มีโชคดีได้คืนหมดแล้วภายหลังได้ข่าวว่าราคาไปใกลถึงสี่,ห้าพัน ของหลวงปู่ก็มีดีพอตัวแต่ก็เดี่ยวนี้พุทธพานิชเยอะราคาอาจแพงเกินจริงไปมาก น่าจะยังมีของดีอื่นอีกมากในราคานี้ครับ เว้นเสียแต่ว่าท่านชอบลองของ

อีกเรื่องน่าจะเกิดร่วมหกสิบปีมาแล้วเป็นเรื่องเล่าจากหนังสือเก่าหา ISBNไม่เจอคงจะพิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2502 สมัยเบอร์โทรศัพท์เป็นเลข 5 หลัก เรื่องเล่าว่าลูกกรอกแมวมาเข้าฝันภรรยาบอกให้ไปซื้อลอตเตอรี่แล้วห้ามไปบอกใครแต่ตัวสามีไม่เชื่อ เลยชวดรางวัลที่หนึ่งไปอย่างน่าเสียดายครับ

วันนี้เป็นวันอัฐมีบูชาอีกวันสำคัญในพุทธศาสนาครับ พี่วัน และ wfc ทุกท่านขอให้เจริญในธรรมครับ

 

คุณณัฐวุฒิจิ้มบุญไวมาก แต่มีแล้วสละสิทธิ์
ขอบคุณแทนผู้ได้ลำดับถัดไป ว่ากันตามคิว

 

มีชื่อทันใจในตารางบุญ
ไม่ไร้ชื่อเช่นยูสเซอร์-ฮ่า

 

น้องสกายได้ประเดิมกลับมาตุภูมิ
ด้วยสุดยอดพระดีที่คุ้มค่าเป็นเจ้าของ
เฉพาะผมเก็บมาก็นานเท่าอายุสร้างแหละ

 

สาธุธรรมท่านเด็กบ่อฯ พระดี มีสกุล น่าเก็บ น่าบูชา
ยังมีอีกมากในแวดวงพระเครื่องบ้านเรา

พระราคาสมเหตุ สมผล เก็บแล้วไม่อับจนหรือจนใจวันหน้า เลือกเก็บ เฟ้นหากันไป สะสมได้ทั้งชาติ ราคาขึ้นอยู่กับอุปสงค์-อุปทานและการค้า

แต่ศรัทธา ขึ้นอยู่ที่หัวใจดวงเดียว!!!

รู้จริง เห็นจริง ทราบถึงบารมีคุณทั้งพระและผู้สร้าง
เก็บงำไว้ หรือเอาขึ้นคอเถิดครับ ไม่ว่าจะเป็นพระเก่าหรือใหม่ ใช้ได้ดีเหมือนๆกัน หลักล้านก็ช่วยเราได้(ถ้าแท้)...ของแท้หลักร้อยก็คุ้มครองได้เฉกเช่นกัน

พระเหมือนกัน องค์ปลุกเสกเดียวกัน รุ่นนู้นเล่นแสน
รุ่นนี้เล่นหมื่น อ้าว...อีกรุ่นเล่นร้อย...

เอ แล้วหลวงปู่ ที่ปลุกเสกโครมๆ ท่านรูปเดียวกันหรือเปล่าน้อ?

ผมเชื่อ คนสะสมพระ เล่นพระ ที่ไม่บ้าแห่ตามกระแสหรือฟังนิทานเซียน ต้องถามประโยคนั้นกับตัวเองบ่อยๆ นักสะสมพระจึงค่อยๆเติบโตออกนอกเส้นทางเสี้ยนหรือเซียนมากขึ้น จับกลุ่มเล่นในสิ่งที่ตัวเอง รัก เคารพ ศรัทธา วิธีนี้ทำให้ หลุดกรอบจากนิทานที่เซียนหรือวงการกำหนดราคา

แต่...ทุกอย่างมีแต่เสมอ...ก็เป็นโอกาสให้..."นักเล่านิทานยุคใหม่" สวมรอยเข้ามาแต่งนิทานกับพระบางองค์จนเลอเลิศ ยิ่งกว่า"เทพสวรรค์" ทั้งที่เกิดมาบางรูปแทบไม่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามมาก่อนว่า เก่งฉกาจเป็นยอดอริยะสงฆ์ตั้งแต่ครั้งปางบรรพ์ไหน?

บางรูปที่เขียนกัน ผมเล่นพระมาสี่สิบปี ไม่เคยได้ยินชื่อเลย...เอ เราหูหนาตาเร่อหรือเปล่าเนี่ย?...แต่เชื่อว่า ทั้งตำราทั้งหนังสือ ในประเทศ ถ้าจะมีคนมีมากกว่าผม ก็คงนับนิ้วมือไม่ครบ ยกเว้นท่านเป็นเจ้าของห้องสมุดประชาชน หรือทุกสถาบันการศึกษา อันนั้นยอมแพ้-ฮ่า

คุยกับท่านเด็กบ่อผุดเพลิน ท้วมๆแค่นี้ก่อนนะ...เล่นพระ อย่าเล่นตามที่คนเขียนให้อ่านทั้งหมด ศึกษาเองบ้าง

อากู๋ก๋ง กดเข้าไปหาข้อมูลเถอะ มีจริง มีเท็จ ใช้สติปัญญาแยกแยะให้เป็น!

 

แฮปปี้ เบิร์ธ เดย์ ย้อนหลังท่านหมื่น
ส่งพระให้แล้ววันนี้ โชคดีตลอดไปครับ

 

เกือบไม่ทันคุณสุรเดช
แต่ดีกว่า"เกือบทัน"--ฮ่า

 

ยินดีครับท่านอัคฯ หน้าวิ่งไว
ด้วยกระแสบุญรุนแรงมาก
ต้องกลับมาล้วงควักโพสท์ค้างหลายหน้า

 

น้องสุทินทักและสาธยายยาวยืดแต่วันวาน
ต้องย้อนกลับมาหาจนเจอเพื่อจะทักขอบคุณ
ที่เสียสละเวลาอันมีค่า จิ้มหากัน สารพันพูดคุย
เป็นอีกหนึ่งโพสท์ ที่ผมต้องตั้งใจตอบให้ทุกครั้ง
หรืออย่างน้อยก็เสวนากลับบ้างเล็กน้อย เช่นนี้แล

 

น้องชุความจำยอดเยี่ยม ผมเขียนบอก"ท่านหมื่น"เป็นเดือนแล้ว ยังอุตส่าห์จำได้แม่นยำ อย่างนี้หลานทั้งสองต้องได้ยีนส์ดีๆไปให้เรียนหนังสือเก่ง เป็นเด็กเก่งแน่ๆ

โพสท์ทักทายพูดคุย กับโพสท์แจ้งจำนงค์ร่วมบุญ ทั้งรับทราบ ทั้งถูกต้องไม่ผิดพลาดเจตนารมณ์สักประการเดียว

 

คุณธารทอง อุตส่าห์เก็บดอกไม้ป่างามๆ ฝากคงค้างเอาไว้ 2 โพสท์ ผมขอตอบรวมไว้ตรงนี้ และถ่ายโทษด้วยการเขียนให้พอเพลินใจว่า...

ดอกไม้ป่า.......มาพานพุ่ม
งามสุขุม.........สวยสุขสม
ครบเฉดสี.........ชวนชื่นชม
เริงรื่นรมย์.......ดมด้วยใจ

ขอบคุณความงามที่ร้อยเรียง
ฝากกระทู้ด้วยความตั้งใจจริง

 

แจ้งการโอนครับ
ขอบคุณมากครับ

 

กว่าจะตอบและทักหนูมุกลับในวันนี้ ป่านนี้คงทานข้าวหน้าคอมพ์ อิ่มไป3 มื้อแล้ว-ฮ่า

โมทนากับบุญสร้างกุฏิที่พำนักสงฆ์และความจริงจังในการเดินหน้าเรื่องบุญ ทั้งที่อายุยังอยู่ในวัยสนุกสนานทางโลก แต่การมุ่งทางธรรม ด้วยน้ำพัก น้ำแรง น้ำเงิน เท่าที่มี เป็นสิ่งที่ควรยกย่องยิ่ง ทำได้ดีกว่าผมสมัยอายุเท่านี้

เรื่องอื่นก็ไม่มีอะไร นอกจากเอาใจช่วยให้ผ่านดุษฏีนิพนธ์ แต่เรื่องแมวยึดหน้าจอ ต้องลองถามคุณมากิดู ขานั้นน้องเหมียวช่วยจิ้มหนังสือแทนบ่อย-ฮ่า

 

ยินดีครับ คุณสุวิน
พรุ่งนี้จัดส่งเพิ่มเติม
อย่าลืมแจ้งที่อยู่คุณน้ำฝน
วันนี้ส่งได้ 7ท่านอย่างไวมาก

 

คุณสาธิตร่วมบุญโอเพ่น อยู่ในคิวทันควัน
ส่วนธรรมะสวัสดี วันนี้ทักกลับแค่ขอบคุณ
เดี๋ยว เขียนกลอนให้ชุดหน้า เห็นมารอแล้ว
ไล่ทักทายโพสท์วันวานให้หมดก่อนครับ

 

เยี่ยม...คุณพงศ์ฯแบ่งปันกันไป
ไว้ถ่ายรูปให้ชม ของ2ห้องกับหลายตู้
ดูแล้วอาจไม่เชื่อสายตา แต่ก็ต้องเชื่อ
ให้ทำบุญจนเผลอมีร้องเบื่อหรือพอ-ฮ่า

 

โมทนาน้องน็อตฯ อยู่ในคิว
ไม่ตกรถแบบสบายใจ

 

จัดส่งแล้ว ล็อทแรกวันนี้
โมทนาบุญ คุณเกษมฯ-สาธุ

 

รับทราบแล้วคุณสุวิน
ดูแลสุขภาพด้วยครือกัน