เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

อ้อ คุณวันนีฯน่าจะอยู่เมืองเซี่ยเหมิน
หรือนครฝูโจว มณฑลฟูเจี้ยน(ฮกเกี้ยน)แน่
นี่เป็นเขตเมืองเศรษฐกิจพิเศษใกล้ใต้หวัน
เพียงแค่ร้อยกว่ากิโล

ผู้นำสูงสุดของประเทศจีนและเลขาธิการพรรคคอมฯ
ท่าน สี จิ้นผิง เคยทำงานมณฑลนี้เกือบ20ปี เป็นถึง
ผู้ว่าการฯปี2000-2002 นี่เป็นเหตุผลว่า มณฑลฯเจริญ
เติบโตยิ่งใหญ่ไวมาก เพราะคนใหญ่โตที่นี่ล้วนเป็น
"เหล่าเผิงโหย่ว"หรือ"เพื่อนเก่า"ท่านประธานฯทั้งสิ้น

อ้าว...เผลอโม้ ทำเป็นรู้มากกว่าคนอยู่ซะงั้น
ผิดพลาดขออภัย ให้คุณวันนีฯขานไขเพิ่มเติม
ขอบคุณการสนทนาข้ามทะเลและขอบฟ้าครับ

 

สวัสดียามสายๆครับ พี่วันและพี่ๆน้องๆทุกท่าน

 

โพสท์ท่านรังสีฯ ทำวันอาทิตย์ช่วงสาย
แดดสวย อากาศอบอุ่นพะเรอเกวียน
ความกังวลเรื่องไม่ได้รับพระ มลายไป

ยินดีและโมทนา ที่รับเรียบร้อย
ขอให้ท่านสุขภาพดี แข็งแรง
เดินทางปลอดภัยทุกเมื่อครับ

 

โอ ท่านสุภาฯส่งภาพตลกดึกดำบรรพ์
ยังกับรู้ล่วงหน้า ว่ากำลังจะเขียน เรื่องนี้
มนุษย์ถ้ำโฮโมเซเปี้ยนส์ กับ โครมันยอง

ขอบคุณการทักทายจากแดนไกล
ข้ามมาหลายมหาสมุทรสุดขอบฟ้า
แต่ผมคงไม่พัฒนา ก้าวกระโดดเช่นนั้น-ฮ่า

 

อรุณสวัสดิ์ยามสาย พระอาทิตย์ร้อนแรง
ขอบคุณการทักทายทุกเมื่อเชื่อวัน น้องเรย์

 

ใช่ครับ น้องมากิฯ ถ้าตื่นมาแล้วได้ทัก
อรุณสวัสดิ์ หรือ เซย์ ฮัลโหล กับใครบ้าง
ชีวิตนี้ย่อมไม่อ้างว้าง เปลี่ยวเหงาแม่นมั่น

ขอให้วันสวยงามอยู่กับน้องมากิฯไปตลอด
เอ...น้องมากิฯข้ามขอบฟ้ามาทักด้วยรึเปล่า?
ขอถามไถ่ ให้หายข้องใจอีกสักคนเถอะ

 

ภาพมงคลจากน้องเมษฯ ขาดข้อมูลเล่าแจ้งแถลงไข
ผมจึงมิอาจเสริมเติมให้ถูกใจ-กลัวผิดพลาด

ถือเป็นมงคลสายตา และชุ่มชื่นใจยามสายละกัน
เป็นพระรัตนตรัย ครบองค์ประชุม!

 

จบการทักทายโพสท์วันหยุด บิวตี้ฟูล ซัน้ดย์
มีเหลือเม้นท์ไม่มาก เพราะกลางคืนตอบหมด

ขอไปทำธุระให้ท่านผบ. กลับมาพบหลังเที่ยง
พักผ่อนตามอัธยาศัยก่อนครับ-สวัสดีทุกท่าน

 

โอ้ ตอบไวทันใจวัยรุ่นมาก
ทำงานกับเที่ยวให้สนุกครับ

 

เป็นภาพถ่ายจากสำนักสงฆ์พระธาตุดอยทับช้าง เป็นพระพุทธรูปอยู่รอบๆเจดีย์ครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ผลงานทำบาปขึ้นแบบนี้ ต่อให้ลุยเขาพระสุเมรุ เพื่อต้องตามคุณนงคู่หมั้นไปสุดหล้า...หนุ่มกรุงก็หาหวั่น ครั่นคร้ามริปูไม่...!?
_____________________________________________________

(12).....ผมแปลกใจ เดินกับคุณนงพักใหญ่เหงื่อซึมท่วมหลัง ได้เวลาอาหารแต่ไม่มีใครหิว ?

เราเหลืออาหาร2กระป๋อง ผมล้วงเป้ด้านหลังหยิบขึ้นมาเดาะบนมือ เนื้อกระป๋องอย่างดี ควรกินรองท้องเติมพลังตามเวลา

"หิวมั้ย คุณนง"? ผมถามเพราะเห็นเธอจ้อง...คนงามสั่นหัวร้อง "ฮึ ไม่ค่ะ"...

แปลก...แม้แต่ผมก็ไม่หิว เรากินอะไรกันมา ตรงไหน นึกไม่ออกเอาเลย


ในเป้ ผมยังสัมผัสสิ่งแปลกปลอม เป็นรากไม้ขนาดฝ่ามือ สีดำสนิท หัวเหมือนมันแกวขนาดย่อม มีรากงอกยาวคล้ายหนวดปลาหมึก

ชักไปกันใหญ่ ใครเอาอะไรใส่เป้ไว้นี่?...ผมยื่นให้คุณนงชม เธอรับไปพินิจ พิเคราะห์ ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด เค้นความทรงจำบางอย่างเต็มที่

"สมุนไพรบางอย่าง นงเคยเรียน หื้อ ทำไมความจำวูบวาบหายไปนะ"...

คนงามบ่นพึมยังกับหมีกินผึ้ง โมโหที่ชื่อวัตถุ ติดอยู่ที่ริมฝีปาก แต่สมองส่วนบันทึกเม็มโมรี่ ไม่เปิดลิ้นชักพูดออกมา

เธอทำท่าส่งคืนผม แต่ทันใดก็ร้องลั่น..."จิงเส็ง...โสม โสมเกาหลีค่ะ ใช้บำรุงเลือดลม ยาอายุวัฒนะ ยาโด้ปคนโบราณ ของดีมาก สมุนไพรชั้นเยี่ยม ราคาแพงค่ะ"

สุดท้ายเธอก็ไม่เสียฟอร์ม เภสัชฯระดับเกียรตินิยม จากแดนตากาล็อค!

ผมยกขึ้นดม มีกลิ่นหอมอ่อนๆชื่นใจ แค่ดมก็รู้สึกโปร่ง โล่งจมูก สายตาดังกับมีบางอย่างทำให้สว่างวาบ

รากไม้ โสมเกาหลี ...โสมไทย?อะไรก็ช่าง ต้องมีประโยชน์แน่ ผมอาจหยิบมาพร้อมเขี้ยวหมูตันก็ได้ แต่ไหงลืมง่ายจัง เหมือนทำบางอย่างในชีวิตหล่น รอยต่อบางประการขาดหายไป ผมไล่ย้อนทบทวนกลับไป-มาหลายตลบ สุดท้ายต้องยอมยกธงขาว

ของดีมีประโยชน์ ไม่มีโทษภัย เก็บไว้ก่อนดีกว่า อยู่ในเป้ตรงไหน ใส่คืนตรงนั้น ผมมั่นใจกะเดี๋ยวนึกออกเอง เพราะสมองวัยแค่นี้ ความจำดีเลิศมาตลอด!

เราจิบน้ำคนละอึก ออกเดินทางต่อไม่ยอมพัก พระอาทิตย์ชักรถคล้อยไปด้านหลังหน่อยเดียว แสงสว่างกับ เงาไม้ที่ทอดยาวอยู่เบื้องหน้า เป็นสัญญาณดีว่า เรายังรักษาแนวบูรพาทิศไว้ ไม่เถลไถล

ผมไม่หนักใจกับทิศทาง หากไม่สบอารมณ์ป่าใหญ่รอบตัว มีแต่ต้นไม้ทรงบะละฮึ่มส์ บ้างก็ใบใหญ่ บังแสงอาทิตย์ทึบมืดไม่เห็นพื้น แต่บางช่วง ระยะลำต้นถ่างออก โปร่งโล่งเว้นระยะห่าง

ป่าแบบนี้ หากมีอันตรายซุ่มซ่อน ระวังตัวยากมาก ลำพังคนเดียวไม่กระไร แต่มีคุณนงที่ไร้อาวุธต้องห่วง ในมือเธอมีแค่ไม้เท้าต่างกระบองอันเดียว!

บนยอดไม้ใหญ่ ผมเห็นเงาร่าง แว่บ แว่บ หลายต้น

มันโยนตัวไปมาตอนลมพัดกระโชกแรง พอลมสงบก็ซุ่มเงียบ ยามลมกรรโชกกิ่งใบ เสียดสีซู่ซ่าโครมคราม เงานั้นก็จะเคลื่อนไหวอีก เข้ากับจังหวะอย่างชาญฉลาด มีรายรอบตัว...!

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

ผมชักแน่ใจ เรากำลังโดนลิงใหญ่บางพันธุ์รายล้อมและติดตาม...ยังมองไม่เห็นตัวพวกมันเต็มร่าง แต่เมื่อลมพัดมาอีกเฮือกแรงๆ ผมรีบสะกิดคุณนงช่วยดู เงาร่างที่กระโจนไปพร้อมกับกิ่งไม้ไหวเอน มันทำตัวกลมกลืนอาศัยฉากป่า ไม้ใหญ่กำบัง แต่ยังกลืนไม่สนิทพอตบตาเรา...!

คุณนงสายตากับความช่างสังเกตเฉียบขึ้นอักโข เอาเป็นคู่หู คู่คิดที่พึ่งยามยากได้ หลังผ่านวิกฤติชีวิตมาด้วยกันหลายตลบ เธอกระซิบบอกผม...

"ลิงค่ะ ลิงตัวใหญ่ มีหลายตัว ยังนับไม่ทันว่ากี่ตัว"?

ผมก็เห็นแล้ว เป็นลิงใหญ่ที่ผมยิงใส่พื้น ดินกระจายใส่หน้า ไล่มันรึเปล่า?...

หากใช่ ก็น่าโมโห ที่ไม่ซัดมันให้ร่วงลงหุบเหวเทวทูตสิ้นเรื่องไปตอนนั้น ไม่น่าใจดี ขว้างงูไม่พ้นคอเลยตู

มันคงไปพาพวกมาเอาคืน หรือตามมาเล่นงานประสาลิงอันธพาลไม่เคยเจอคน เหมือนเหล่าหมาหมู่ที่ผจญกันมา

คราวนี้เห็นต้องฟาดกับ "ลิงหมู่"...ดูทีท่า ชีวิตพวกเรา ยุ่งขิงไม่รู้จักจบ ชะตาชีวิตผมกับคุณนง ใยฟ้าส่งมาให้เจอะเหตุการณ์แสนทรมานกาย-ใจ ร่วมกันถึงเพียงนี้

เราสองท่าจะไม่ใช่คู่สร้าง-คู่สม ควรเป็นคู่รัก-คู่ระทม คู่เหนื่อยสาหัส ลิ้นห้อย อาบเหงื่อย้อยต่างน้ำ หรืออาจถึงอาบเลือด...

ผมคิดขำขัน ไม่กล้าเปิดปากพูด!!!

กลางวัน ผมไม่หนักใจหรือเกรงกลัวมัน แต่เป็นยามราตรีคงยุ่งและลำบากแน่ ทางที่ดีต้องรีบหาชัยภูมิที่มั่น ปักหลักซดกับมัน เหมือนคราวฟาดกับหมาหมู่

หมายังฉลาดไม่แพ้คน แต่การปะทะฝูงลิง น่าจะขนหัวลุกกว่า เพราะเจ้าลิงถูกพิสูจน์แล้วว่า พวกมันเป็นหนึ่งในบรรพบุรุษ ที่ก่อกำเนิดมนุษย์เช่นเรา

บรรพบุรุษที่กลายพันธุ์ ผ่านโลกดิบเถื่อน วิวัฒนาการเป็นคน ตั้งแต่มนุษย์ถ้ำยุคโฮโมเซเปี้ยนส์ หรือมนุษย์โครมันยอง ซึ่งถอยหลังไปยาวนานเกินกว่า 50,000ปี!

มันวิวัฒน์ฯมาได้ขนาดนี้ มีหรือจะฉลาดน้อยกว่าหมา?

เจ้าลิงหมู่พวกนี้ ยังไม่ส่อท่าทีมีอันตรายคุกคาม แต่อย่างที่ผมเคยย้ำหลายหน สัตว์หน้าขนมีเขี้ยว เล็บ งา ในป่าใหญ่ จงอย่าวางใจ

ยิ่งเป็นสัตว์แสดงอาการผิดแปลก ติดตามคน ไว้ใจไม่ได้เลย เพราะธรรมชาติสัตว์ป่า หลีกเลี่ยงไม่เผชิญหน้า ไม่ปะทะคน หรือศัตรูที่มันไม่รู้จัก

นอกจากมันต้องการหาเรื่อง ประสงค์ร้าย จึงมีพฤติกรรม กล้าทำกล้าแสดงออก ประจักษ์ชัดต่อหน้า ต่อตา มิเมาหมัด ไม่ตาฝาด

ผมจะคิดผิดหรือถูก?...ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมอบรางวัลถ้าถูก...แต่เป็นวิธีคิดที่ตั้งบนหนทาง แห่งความไม่ประมาท ไม่เผลอพลาดพลั้งให้อายหมา...เอ้ย ลิงต่างหาก...!

 

สองท่อนสะใจ กลับมาหาคู่ระทมรัก ดังใจหวัง
อ่านให้มีความสุขขอรับ เก็บโพสท์ไว้ลุยช่วงค่ำ
ตอบหมดตอนนี้ เดี๋ยวเหงานิ้ว-ฮ่า

 

ขอบคุณพี่ wanwi ที่แม้จะเป็นวันตรุษจีน ชิวอิก ชิวหยี ก็ยังรจนาเรื่องราวให้เราได้ติดตามแก้เหงาได้ในวันหยุด

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
พระเอกตัวจริงมาแล้ว
แต่ละตารางนิ้ว ในป่า
ไว้ใจลำบากจริงๆ
บททดสอบของ
ใจคน ออกจากป่า
ชมได้คนไหน คนจริง

 

ในที่สุดซูเปอร์เอ็กซ์ก็มาซักที รีบมาต่อเร็วๆ นะครับ

 

พี่ wanwi พอมีประสบการณ์หรือข้อมูลของสมเด็จเกศมงคลรุ่นแรก วัดโพธินิมิตร บ้างหรือไม่ครับ? เพราะเท่าที่อ่านประวัติตามที่ต่างๆ มักจะบอกว่า ลป.โต๊ะร่วมพิธีด้วย บ้างก็ว่ามีผงพุทธคุณจากลพ.สด และ ลป.ศุขผสมด้วย ถ้ามีอยากให้พี่นำมาเล่าให้พวกเราได้ฟังประดับความรู้บ้างครับ